زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های بهمن فرسی

زندگینامه بهمن فرسی

بهمن فرسی (Bahman Forsi) دوازدهم بهمن سال 1312 در تبریز پا به این دنیا گذاشت. او چهارساله بود که خانواده‌اش تصمیم گرفتند به تهران مهاجرت کنند. بهمن فرسی در 14‌سالگی عطای تحصیل را به لقایش بخشید و وارد دنیای کار شد.

بهمن فرسی از دوران جوانی قدم در راه نویسندگی گذاشت و یادگیری داستان‌نویسی، نمایشنامه‌نویسی و نقد ادبی را پی گرفت. اولین داستان‌های او در نشریات مختلفی از جمله «کیهان»، «آژنگ»، «ایران‌آباد»، «نگین»، «آشنا»، «چلنگر» و «اندیشه و هنر» چاپ می‌شد و اولین کتابش را با نام «نبیره‌های باباآدم» که مجموعه‌ای از داستان‌هایی با نثر آهنگین بود به چاپ رساند.

بهمن فرسی از سال 1332 وارد حرفه‌ی روزنامه‌نگاری شد و در مجله‌ی «فردوسی» با نام «مفر» مقاله می‌نوشت اما در این حرفه دوام نیاورد و پس از چند سال آن را رها کرد. او در سال 1356 ایران را به مقصد لندن ترک می‌کند. پس از مهاجرت، نشر خاک را در لندن به راه می‌اندازد و در همان‌جا به تألیف و نشر آثارش می‌پردازد.

سیر نویسندگی بهمن فرسی

با ورود به دهه‌ی چهل، بهمن فرسی وارد مسیر حرفه‌ای‌تری در نویسندگی شد و نمایشنامه‌هایش یکی پس از دیگری به انتشار درآمدند. نمایشنامه‌هایی مثل «گلدان» (1340)، «چوب زیربغل» (1341)، «موش» (1342)، «سبز در سبز» (1344)، «بهار و عروسک» (1344)، «صدای شکستن» (1348) و «پله‌های یک نردبان» (1348).

بهمن فرسی در سال 1343 مجموعه داستان «زیر دندان سگ» را منتشر کرد. کتابی که داستان‌های «این عزب»، «استخوان‌سوخته‌ها» و «در سوگ بستری که چیده شد» را دربرداشت. داستان‌هایی که ظهور یک نویسنده‌ی توانمند را در ادبیات ایران نوید می‌داد.

مجموعه داستان مصور «هفاایستوس» که بهمن فرسی آن را برای گروه سنی کودکان نوشته بود در سال 1350 از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان انتشار یافت. کتاب «شب یک، شب دو» نیز تنها رمان و یکی از مهم‌ترین آثار بهمن فرسی است که در سال 1353 به چاپ رسید.

بهمن فرسی پیش از مهاجرت، تا زمستان 1356 نمایشنامه‌های «دو ضرب در دو مساوی بی‌نهایت»، «باهو» و «آرامسایشگاه» را در ایران منتشر و روی صحنه‌ی تئاتر اجرا کرد.

مجموعه‌ داستان‌های «دوازدهمی» (1370)، «سفر دولاب» (1370) و «نبات سیاه» (1371) از جمله کتاب‌های بهمن فرسی‌اند که در لندن و به همت نشر خاک منتشر شده‌اند. در این انتشارات، آثار بهمن فرسی در قالب شعر نیز به چاپ رسیده است؛ مجموعه اشعاری که عبارت‌اند از: «خودرنگ» (1372)، «آوا در کاواک» (1372)، «یک پوست یک استخوان» (1373) و «به تاریخ یکِ یکِ یک» (1377).

بهمن فرسی همچنین در سال 1372 منظومه‌ی ترکی «حیدربابایه سلام»، سروده‌ی شهریار را به نظم فارسی درآورد و آن را با نام «سلام به حیدربابا» در لندن، در نشر خاک به چاپ رساند. در سال 1385 نشر پامس در شهر کلن، مجموعه داستان «غوررآپ غوررآپ»، نوشته‌ی بهمن فرسی را منتشر کرد.

بهترین کتاب‌های بهمن فرسی

نام بهمن فرسی تا حد زیادی با نمایشنامه‌، به‌ویژه نمایشنامه‌های تراژدی و درام ایرانی گره خورده است، برای همین هم بهترین آثار بهمن فرسی را باید از میان نمایشنامه‌هایش جست‌وجو کرد. در اینجا تعدادی از بهترین کتاب‌های بهمن فرسی را در این حوزه، به شما معرفی می‌کنیم:

کتاب گلدان، بهار و عروسک: این کتاب شامل دو نمایشنامه از بهمن فرسی است که هر دو روایت‌گر رابطه‌‌ای عاشقانه‌اند. روابطی که هرکدام با موانع مختلفی مثل سنت و ترس‌ مواجه می‌شوند و به‌همین سبب نافرجام می‌مانند. نگاه نویسنده به جریان مدرنیته و اجرای فضای ابزورد در این نمایشنامه‌ها کاملاً مشهود است. نگاه و اجرایی که این نمایشنامه‌ها را به یکی از مهم‌ترین آثار بهمن فرسی و برجسته‌ترین نمایشنامه‌های ایرانی تبدیل کرده‌ است.

کتاب صدای شکستن: بهمن فرسی در این نمایشنامه به سراغ داستانی عجیب رفته است. شخصیت اصلی داستان، پسر جوان یاغی و افسرده‌ای است که خودکشی کرده و حالا خانواده‌اش دارند به صدایی که او قبل از خودکشی ضبط کرده، گوش می‌دهند. شرایط عجیب‌وغریبی که بازماندگان را بسیار مستأصل کرده است.

کتاب آرامسایشگاه: بازی در دو پرده: این نمایشنامه که یکی دیگر از بهترین آثار بهمن فرسی است در فضای رازآلود یک آسایشگاه روانی می‌گذرد. نویسنده در این کتاب، عقایدش را درباره‌ی اوضاع اجتماع و فرهنگ به کمک مونولوگ و دیالوگ‌های شخصیت‌ها و با نثری روان به مخاطب انتقال می‌دهد.

برای دسترسی به برخی از بهترین آثار بهمن فرسی می‌توانید به سایت و اپلیکیشن کتابراه مراجعه کنید.

سبک نگارش و دیدگاه‌های بهمن فرسی

بسیاری از منتقدین، بهمن فرسی را نویسنده‌ای ساختارشکن می‌دانند که از چهارچوب‌های خشک زمانه‌اش فراتر رفت. با اینکه مدت زمان زیادی از شکل‌گیری تئاتر ابزورد در اروپا نگذشته بود، بهمن فرسی تحت تأثیر نویسندگان غربی با نمایشنامه‌هایش، سبک ابزورد را به ادبیات و تئاتر ایران معرفی کرد. از طرف دیگر بعد از کودتای 28 مرداد، فضایی پوچ و ناامیدکننده بر ادبیات ایران حاکم شده بود و همین شرایط، نویسندگان و هنرمندان را بیشتر به سمت پوچی و ابزوردیسم متمایل می‌کرد.

اغلب نمایشنامه‌های بهمن فرسی به شرایط اجتماعی، فرهنگی و اوضاع سیاسی جامعه در دوران زندگی خودش و دهه‌های قبل از آن اشاره دارد. شخصیت‌هایی که او خلق می‌کند اغلب از نظر جسمی و روانی ویژگی‌های پیچیده و رفتارهایی غیرقابل‌‌‌پیش‌بینی دارند. موضوع اصلی آثار بهمن فرسی به‌خصوص در نمایشنامه‌هایش فروپاشی اجتماعی است. او با بهره‌گیری از نمادها و استعاره‌ها، دنیای آشفته و رو‌به‌زوال بشریت را برجسته می‌کند.