معرفی و دانلود کتاب مارگاک

معرفی کتاب مارگاک

کتاب مارگاک یکی از نمایشنامه‌های نمایشنامه‌نویس مطرح سوئدی آگوست استریندبرگ است که در ژانر اجتماعی نگاشته شده. این نمایشنامه همچون دیگر آثار استریندبرگ کاوشی عمیق در روابط انسانی، نقش‌های جنسیتی و ساختارهای اجتماعی دارد. با بهره‌گیری از سبک واقع‌گرایی و تأثیراتی از اکسپرسیونیسم، نمایشنامه مارگاک داستان زنی را روایت می‌کند که در برابر محدودیت‌های جامعه و سلطه‌ی قدرت مردسالار ایستادگی می‌کند.

درباره‌ی کتاب مارگاک

نمایشنامه‌ی مارگاک یکی از نمایشنامه‌های آگوست استریندبرگ (August Strindberg) سوئدی، در ژانر اجتماعی است. این اثر با بهره‌گیری از سبک واقع‌گرایانه و عناصر اکسپرسیونیستی، داستان زنی را روایت می‌کند که در برابر محدودیت‌های اجتماعی و باورهای سنتی ایستادگی می‌کند.

درون‌مایه‌ی اصلی این اثر حول محور قدرت، عشق و نابرابری‌های اجتماعی می‌چرخد. شخصیت‌های نمایشنامه هر یک نماینده‌ی طبقات و طرز فکرهای مختلف جامعه‌ی آن زمان هستند و استریندبرگ با مهارت خاص خود، تنش‌های درونی و بیرونی آنان را به تصویر می‌کشد. استریندبرگ در این اثر نقش‌های سنتی زن و مرد را به چالش می‌کشد و تصویری از تلاش زنان برای استقلال و رهایی از سلطه‌ی مردسالارانه ارائه می‌دهد.

نمایشنامه‌ی مارگاک علاوه بر پرداختن به مسائل جنسیتی، نقدی عمیق بر جامعه‌ی زمان خود نیز دارد. استریندبرگ با نگاهی واقع‌گرایانه، نابرابری‌های طبقاتی و اجتماعی را نیز به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که چگونه نظام‌های قدرت، روابط انسانی را شکل می‌دهند و چگونه این ساختارها می‌توانند به سرکوب فردیت و آزادی بیان منجر شوند.

انتشارات مهرگان خرد این نمایشنامه را با ترجمه جواد عاطفه منتشر کرده است. کتاب مارگاک از آگوست استریندبرگ همچون دیگر آثار وی به دلیل دیالوگ‌های قوی، شخصیت‌پردازی دقیق و فضاسازی تأثیرگذار همچنان یکی از نمایشنامه‌های اثرگذار به شمار می‌رود. این نمایشنامه نه تنها تصویری از جامعه‌ی زمان خود را ارائه می‌دهد، بلکه همچنان در دنیای مدرن نیز حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد و می‌تواند مخاطبان را به تفکر درباره‌ی مسائل اجتماعی و نقش‌های جنسیتی وادارد.

کتاب مارگاک برای چه کسانی مناسب است؟

نمایشنامه مارگاک از آگوست استریندبرگ برای علاقه‌مندان به نمایشنامه‌های اجتماعی خارجی مناسب است.

در بخشی از کتاب مارگاک می‌خوانیم

گوستاو: مجسمه‌ی کیست؟ مجسمه‌ی تو است!
تکلا: آه، نه. فکر نمی‌کنم.
گوستاو: ‌اما دقیقاً شبیه تو است.
تکلا: واقعاً! ‌ این‌طور به‌نظر می‌رسد؟
گوستاو: جالب است که ‌این مسئله آن داستان قدیمی را به یادم آورد. آن‌جا که می‌گفت: «سرور تو چطوری آن را فهمید؟»
تکلا: [قهقه می‌زند] دیوانه. هیچ قصه‌ی جدیدی را یاد نگرفته‌ای؟
گوستاو: نه، ‌اما مطمئنم که تو قصه‌های جدید زیادی را یاد گرفته‌ای.
تکلا: نه، ‌این روز‌ها هیچ‌چیز جدیدی یاد نمی‌گیرم.
گوستاو: خجالتی است؟
تکلا: موقع حرف زدن...
گوستاو: در مواقع دیگر، نه؟
تکلا: ‌این روزها شدیداً بیمار است.
گوستاو: دخترک بدبخت. البته ‌این کیفر داداشی تو است تا دیگر مال مردم را سرقت نکند.
تکلا: [می‌خندد] تو دیوانه‌ای.