معرفی و دانلود کتاب عمارت لبه پرتگاه

معرفی کتاب عمارت لبه پرتگاه

در دل یک خانه متروکه در ایرلند، موجودات ترسناک و وحشت‌آفرین کیهانی در کمین‌اند. ویلیام هوپ هاجسون در کتاب عمارت لبه پرتگاه داستانی نگاشته است که مرزهای واقعیت و کابوس را درمی‌نوردد. این رمان که در گروه داستان‌های ترسناک خارجی قرار می‌گیرد، انسان را در برابر نیروهای ناشناخته و عظیم کیهانی قرار داده و نشان می‌دهد که چگونه این مواجهه می‌تواند به جنون منتهی شود.

درباره‌ی کتاب عمارت لبه پرتگاه

دو دوست که برای ماهیگیری به دهکده‌ای به نام کرایتن در غرب ایرلند رفته‌اند، در کنار پرتگاهی عمیق، عمارتی قدیمی و متروکه می‌یابند. پس از اینکه آن‌ها پا به محوطه‌ی خانه می‌گذارند، دفترچه‌ای را کشف می‌کنند که خاطرات ساکن پیشین را روایت می‌کند. نویسنده‌ی این دفتر، پیرمردی منزوی است که سال‌ها در این خانه همراه با خواهر و سگش، پپر، زندگی کرده است. او در این دفترچه تجربه‌هایی هولناک را ثبت کرده که از حمله‌ی موجوداتی شبیه‌ به خوک از طریق چاهی در زیرزمین خبر می‌دهد. اما ماجراها تنها به همین ختم نمی‌شود. این دفترچه نوشته‌هایی درباره‌ی خانه‌ای سبزرنگ در دشتی فرازمینی و سفرهای ذهنی مرگبار در گذر از زمان و فضا دارد که مرگ خورشید و نابودی زمین را گزارش و پیش‌بینی می‌کند. کتاب عمارت لبه پرتگاه (The House on the Borderland) نوشته‌ی ویلیام هوپ هاجسون (William Hope Hodgson) یک تجربه‌ی منحصربه‌فرد از ژانر ترس کیهانی است که مواجهه‌ی انسان را با نیروهای ناشناخته و عظیم کیهانی نشان می‌دهد.

کتاب عمارت لبه پرتگاه داستانی با درون‌مایه‌ی ماوراءالطبیعه، موجودات بیگانه و تجربه‌های ذهنی پیچیده است که در آن خرد انسانی در برابر نیروهای ناشناخته و عظیم کیهانی مستأصل و درهم‌شکسته می‌شود؛ تجربه‌ای که انسان را در مواجهه با بی‌نهایت تهی و فاجعه‌ای کیهانی قرار می‌دهد؛ جایی که هیچ توجیه عقلانی نمی‌تواند بر ترس و استیصال غلبه کند. این داستان نمونه‌ای از تحول در داستان‌گویی از گوتیک سنتی به ژانر ترس کیهانی است که اچ پی لاوکرفت (H. P. Lovecraft)، نویسنده‌ی آمریکایی، خالق آن است.

ویلیام هوپ هاجسون در این کتاب با استفاده از تصویرسازی، ساختار روایت در لایه‌های روایی چندگانه و توصیف فضای ذهنی و فیزیکی، حس بی‌اهمیتی انسان در برابر هستی و ترس از ناشناخته‌ها را برجسته می‌کند. او در کتاب عمارت لبه پرتگاه به شکلی موفقیت‌آمیز سبک گوتیک و علمی‌تخیلی را با هم ترکیب می‌کند تا فلسفه‌ی ترس از بی‌نهایت و غلبه بر محدودیت‌های تفکر انسانی را به تصویر بکشد.

نویسنده در کتاب عمارت لبه پرتگاه خواننده را چندان منتظر نمی‌گذارد و به‌سرعت و بدون مقدمه‌چینی وارد داستان اصلی و فضاهای ترسناک و مهیج می‌کند. برخی خوانندگان ممکن است ریتم کتاب را کند یا زبان قدیمی آن را دشوار بیابند؛ اما برای کسانی که به تخیل غنی و وحشت با ابعاد فلسفی علاقه‌مندند، این دشواری‌ها جزئی از قدرت و تأثیر داستان محسوب می‌شوند.

منتقدان نام کتاب عمارت لبه پرتگاه را در فهرست 101 کتابی که پیش از مرگ باید خواند قرار داده‌اند و این کتاب یکی از نخستین آثار ویلیام هوپ هاجسون است که به فارسی ترجمه شده است. نمونه‌های اندکی از ژانر وحشت کیهانی به فارسی ترجمه شده‌اند و اکثر کتاب‌هایی که از این ژانر به فارسی موجود است، به آثار اچ پی لاوکرفت محدود می‌شود. بنابراین می‌توان گفت ترجمه‌ی کتابی از ویلیام هوپ هاجسون در ژانر وحشت کیهانی غنیمت است و فرصت تازه‌ای برای مطالعات گسترده‌تر در اختیار علاقه‌مندان به این ژانر می‌گذارد.

کتاب حاضر را کتاب دوک با ترجمه‌ی سعید سیمرغ منتشر کرده است.

نکوداشت‌های کتاب عمارت لبه پرتگاه

• از هیولاهای چاه تا ترس بی‌پایان از بی‌نهایت در این کتاب گنجانده شده‌اند. (آمازون)
• این همان جایی است که جیغ زدن آغاز می‌شود. (تری پرَچت، نویسنده برجستهٔ انگلیسی)

کتاب عمارت لبه پرتگاه برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های ترسناک، فانتزی و گوتیک، به‌ویژه کسانی که به وحشت فلسفی علاقه‌مند هستند، مناسب خواهد بود.

در بخشی از کتاب عمارت لبه پرتگاه می‌خوانیم

سرانجام از شدت خستگی، سرما و بی‌قراری‌ای که وجودم را در برگرفته بود تصمیم گرفتم در خانه دوری بزنم. اول به اتاق مطالعه‌ سر زدم تا با یک لیوان برندی خودم را گرم کنم. همین کار را هم کردم و در این فاصله در را با دقت وارسی کردم و دیدم همه‌چیز مانند شب گذشته است.

برج را که ترک می‌کردم، روز تازه آغاز شده بود؛ ولی خانه هنوز تاریک‌تر از آن بود که بشود بدون چراغ جایی را دید، به همین دلیل یکی از شمع‌های اتاق مطالعه را همراه خودم برداشتم. زمانی که بازرسی طبقۀ همکف به پایان رسید، نور کم‌رمق خورشید از پشت حفاظ پنجره‌ها به درون اتاق می‌تابید. جست‌وجوهایم دستاورد تازه‌ای به همراه نداشت. همه‌چیز مرتب و منظم بود. می‌خواستم شمع را خاموش کنم که فکری به ذهنم خطور کرد تا یک ‌بار دیگر به سرداب نگاهی بیندازم. تا جایی که یادم می‌آمد، پس از جست‌وجوی شتاب‌زده‌ام در شب حمله، دیگر به آنجا سر نزده بودم.

حدود نیم دقیقه این‌پاو‌آن‌پا کردم. تمایل زیادی داشتم که دست به این کار نزنم. واقعاً دوست داشتم فکر کنم هرکس دیگری هم جای من بود همین تمایل را داشت، زیرا باوجود همۀ اتاق‌های بزرگ و شگفت‌انگیزی که این عمارت دارد، دهلیزهای سرداب از همه بزرگ‌تر و غریب‌ترند، جاهای عظیم تیره و غارمانندی که هیچ پرتو نوری آن‌ها را روشن نمی‌کند، بااین‌حال نمی‌خواستم جا بزنم. حس می‌کردم این کار بزدلی محض است. در ضمن، همان‌طورکه به خودم اطمینان می‌دادم، سرداب بعیدترین جا برای رویارویی با چیز خطرناکی بود، زیرا فقط دری سنگین از جنس چوب بلوط راه ارتباط با آنجا بود که کلیدش را همیشه همراه خودم ‌دارم.

شراب‌هایم را در کوچک‌ترین دهلیز نگه می‌دارم؛ حفرۀ تاریکی که نزدیک پای پلکان سرداب قرار دارد. کم پیش آمده بود از آن نقطه جلوتر بروم. در واقع جدا از جست‌وجویی که پیش‌تر به آن اشاره کردم، شک دارم که قبلاً سرداب را خوب گشته باشم.

همچنان‌که درِ بزرگ بالای پله‌ها را باز می‌کردم، لحظه‌ای با نگرانی، به‌خاطر بوی ماندگی‌ای که به مشامم خورد درنگ کردم. سپس لولۀ تفنگم را جلو گرفتم و آرام‌آرام وارد دهلیزهای تاریک زیرزمین شدم.

فهرست مطالب کتاب

یادداشت ناشر
یافتن دست نوشته
دشت سکوت
خانه ای در میدان
زمین
چیزی درون حفره
خوکواره ها
حمله
پس از حمله
در سرداب‌
زمان انتظار
جست وجوی باغ ها
حفرۀ زیرزمینی
دریچۀ دهلیز بزرگ
دریای خواب
صدایی در شب
بیداری
کندشدن گردش
ستارۀ سبز
پایان کار منظومۀ شمسی
اجرام آسمانی
خورشیدِ تاریک
سحابی تاریک
پِپِر
صدای پا در باغ
موجودی از میدان
لکۀ نورانی
پایان
اندوه