معرفی و دانلود کتاب ستاره‌های زیر پاهای ما

معرفی کتاب ستاره‌های زیر پاهای ما

قطعات لگو روی همدیگر سوار می‌شوند و دنیایی که لولی برای زندگی به آن نیاز دارد را خلق می‌کنند. کتاب ستاره‌های زیر پاهای ما، خوانندگان خود را همراه با لولی که هنوز در سوگ و عزای برادر مُرده‌اش به سر می‌برد، همراه می‌کند تا شاید بتوانیم او را از منجلابی که در آن گرفتار شده نجات دهیم. دیوید بارکلی مور به ما نشان می‌دهد یک پسر دوازده‌ساله در بدنام‌ترین محله‌ی نیویورک با چه دشواری‌هایی مواجه است و او چطور باید زندگی خود را تغییر دهد.

درباره‌ی کتاب ستاره‌های زیر پاهای ما

جرمین مُرده است. قرار نیست دیگر به خانه برگردد و در برابر زورگوها و اراذل‌واوباش از والاس دفاع کند. والاس که البته ما، دوستان و مادرش او را با اسم «لولی» صدا می‌زنند، فقط دوازده سال سن دارد و نمی‌تواند این‌همه مشکل را تحمل کند. بعد از طلاق پدر و مادرش، جرمین تنها تکیه‌گاه او بود و حالا که مُرده، زندگی والاس سیاه‌تر از قبل شده است. احساس می‌کند گلوله‌ای که قلب جرمین را شکافت، زندگی او را نیز آتش زده است. تنها دلخوشی‌هایی که برایش باقی‌مانده‌اند، دوستش وگا و مادرش است. مادرش هم اغلب اوقات سرکار است؛ زیرا او عضو گارد امنیتی شهر است. آن‌ها در بدترین محله‌ی نیویورک زندگی می‌کنند؛ محله‌ای که تیراندازی، قتل و آزار در آن طبیعی‌ترین اتفاقات هستند. لولی نمی‌خواهد شبیه به اراذل‌واوباش محله‌ی باشد. او باید خود را از این وضعیت نجات دهد. اما چگونه؟ کتاب ستاره‌های زیر پاهای ما (The Stars Beneath Our Feet)، طناب نجاتی را برای لولی آماده کرده است. اگر بتواند آن را به دست آورد، راه نجات خود را پیدا می‌کند.

دیوید بارکلی مور (David Barclay Moore) ما را به خانه و مدرسه‌ی لولی می‌برد تا شاید بتوانیم در این زندگی پر از رنج و مشقت به او کمک کنیم، اما واقعیت این است که کاری از ما و هیچ‌کدام از افرادی که در زندگی او حضور دارند، برنمی‌آید؛ اما حالا یک لِگو مثل فرشته‌ی نجات به زندگی او وارد شده است. در شرایطی که او به هیچ‌چیز علاقه ندارد، لگوسازی تنها چیزی است که لولی را به زندگی وصل می‌کند و به او انگیزه‌ی زنده ماندن می‌دهد. دوست مادرش که از این موضوع او خبر دارد برایش یک لگوی بسیار بزرگ هدیه آورده است. این لگو شبیه به مصالح ساختمانی است و اگر لولی بتواند آن را تا انتها بسازد، یک شهر جدید به وجود می‌آورد؛ این قطعات کوچک، قرار است که زندگی لولی را دگرگون کنند و برای او جهان جدیدی را به وجود آورند؛ اما ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم که لولی با وجود محله‌ای که در آن زندگی می‌کند و آسیب‌های روحی‌اش، می‌تواند از پس این تغییر عظیم برآید یا نه!

کتاب ستاره‌های زیر پاهای ما، نوجوانان را با آسیب‌های اجتماعی همچون خشونت، اعتیاد، تبعیض نژادی و... آشنا می‌کند و می‌کوشد تا راه ساختن زندگی جدید و درست کردن شرایط را با آن‌ها در میان بگذارد.

کتاب ستاره‌های زیر پاهای ما با ترجمه‌ی سپیده پوراکبر در نشر ابوعطا منتشر شده است.

جوایز و افتخارات کتاب ستاره‌های زیر پاهای ما

• جزو برترین کتاب‌های کودک از دیدگاه مجله‌ی تایم
• از تحسین‌شده‌ترین کتاب‌های نیویورک‌تایمز
• از برترین داستان‌های کودک مجله‌ی Kirkus Reviews
• از آثار برگزیده طبق نظر روزنامه‌ی Boston Globe
• و ...

نکوداشت‌های کتاب ستاره‌های زیر پاهای ما

• این داستان در فضا و زمانی مناسب، تجربه‌ای را روایت می‌کند که ما مدت‌ها منتظرش بودیم. (نیویورک تایمز)
• این داستان روایتی سریع و هیجان‌انگیز را به ما ارائه کرده است. شخصیت‌های این رمان پس از اتمام داستان نیز همراه ما می‌مانند و ما را شگفت‌زده می‌کنند. (ژاکلین وودسون، نویسنده)

کتاب ستاره‌های زیر پاهای ما برای چه کسانی مناسب است؟

حادثه‌ای تلخ همچون مرگ یکی از اعضای خانواده می‌تواند زندگیمان را دگرگون کند و تمام امید و آرزوها را به یغما ببرد، اما زندگی به ما اجازه‌ی تسلیم شدن نمی‌دهد. این داستان با نوجوانانی که احساس می‌کنند به بن‌بست رسیده‌اند و نمی‌توانند به زندگی خود ادامه بدهند، صحبت می‌کند. دیوید بارکلی مور از مخاطبان خود می‌خواهد تا جهان جدیدی را برای خود به‌وجود آورند و به زندگی خود رنگ تازه‌ای ببخشند.

در بخشی از کتاب ستاره‌های زیر پاهای ما می‌خوانیم

از روز هالوین به بعد متوجه شده بودم که انتقام‌گرفتن از دیگران روی سنگینی اندوه درونم تأثیر می‌ذاره. البته رفتار خبیثانه باعث نمی‌شد تا اون غم از بین بره، بلکه باعث می‌شد من اون رو کمتر حس کنم. وقتی که می‌شنیدم بقیه‌ی بچه‌ها در کلاس فوق‌برنامه رز بزرگ رو با القاب زشت خطاب می‌کردن، یا وقتی خودم این کار رو می‌کردم یا حتی موقعی که به هایک گفتم یک موش زیر مبل دیدم این حس رو تجربه کرده بودم.

اون تجربه‌ها باعث شده بودن که تحمل اندوه برای من آسون‌تر بشه. اینکه رز رو عذاب بدم باعث می‌شد بی‌رحم‌تر بشم و مثل یک انسان عادی احساس نداشته باشم.

حس دیگه‌ای هم درون من بود که از این وضع می‌ترسید. از این وحشت داشت که من بیشتر و بیشتر...

افکار بدی به سرم می‌زد.

اون کله‌گنده در اون طرف اتاق داشت یک دیوار نامتقارن و نامتوازن درست می‌کرد.

فریاد زدم: «رزاموند!»

او سرش رو برگردوند و از بالای شونه‌ش نگاهی به من انداخت.

گفتم: «بیا اینجا.»

او به من توجه نکرد. با قدم‌هایی سنگین به سمتش رفتم. حدود یک دقیقه کارش رو تماشا کردم و بعد اونجا نشستم.