معرفی و دانلود کتاب دور باطل

معرفی کتاب دور باطل

اریش ماریا رمارک که بیشتر با رمان مشهور در جبهه غرب خبری نیست شناخته می‌شود، در کتاب دور باطل که برای اولین بار در سال 1974 منتشر شد، بار دیگر اثری با پیچیدگی‌های روان‌شناختی و تأثیر عمیق جنگ بر روابط انسانی خلق کرده است. این اثر یک نمایشنامه درام است که فضای پس از جنگ جهانی دوم را با دقت و عمق خاصی روایت می‌کند.

درباره‌ی کتاب دور باطل

کتاب دور باطل (Full Circle) نمایشنامه‌ای است که توسط اریش ماریا رمارک (Erich Maria Remarque) نویسنده مشهور آلمانی، خلق شده است. این اثر در سال 1974 منتشر شد و در دوران پس از جنگ جهانی دوم در برلین، شهری که از پیامدهای ویرانگر جنگ به شدت آسیب دیده، روایت می‌شود. در این نمایشنامه، نویسنده با ظرافت به دنیای پیچیده‌ی انسان‌ها و آسیب‌های عاطفی و روانی که جنگ به همراه می‌آورد، پرداخته است. داستان این اثر حول محور یک زن سرخورده و تلخ مزاج می‌چرخد که پس از سال‌ها از جنگ جهانی دوم، با یک زندانی سیاسی فراری که گذشته‌ای دردناک دارد، ارتباط برقرار می‌کند. این ارتباط پیچیده نه تنها ابعاد درونی شخصیت‌ها را فاش می‌کند بلکه به نوعی نمادی از تلاطم و کشمکش‌های پس از جنگ است.

اریش ماریا رمارک در نمایشنامه دور باطل به‌طور ماهرانه‌ای پیچیدگی‌های روان‌شناختی شخصیت‌ها را مورد کاوش قرار می‌دهد. او از طریق دیالوگ‌های قوی، عمیق و گاهی تند، تأثیرات جنگ را بر روی روان انسان‌ها به تصویر می‌کشد. این اثر به‌ویژه در تحلیل تأثیرات روانی جنگ و تنش‌های اجتماعی موجود در آلمان پس از جنگ جهانی دوم، برجسته است. نویسنده با توصیف‌های دقیق و هنرمندانه، فضای غم‌انگیز و تراژیک دوران پس از جنگ را به شکلی ملموس و تاثیرگذار به نمایش می‌گذارد.

این نمایشنامه علاوه بر داستان جذاب و شخصیت‌پردازی‌های عمیق، به‌عنوان یک درام روان‌شناختی، مخاطب را به تفکر و تأمل درباره طبیعت انسان، پیامدهای جنگ و خشونت و روابط پیچیده میان انسان‌ها و جامعه دعوت می‌کند. کتاب دور باطل به عنوان یک اثر هنری درام فضای پس از جنگ را به‌خوبی به نمایش می‌گذارد و مشکلات انسانی را در دل آن زمان به چالش می‌کشد.

منتقدان این اثر را به‌خاطر قدرت نمایشی، پیچیدگی در شخصیت‌پردازی و بررسی عمیق ابعاد روان‌شناختی آن تحسین کرده‌اند. برخی از آن‌ها آن را یک درام تأمل‌برانگیز و به‌شدت تاثیرگذار در زمینه روابط انسانی و پیامدهای جنگ دانسته‌اند. همچنین رمارک در این نمایشنامه به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه گذشته‌های تاریک و تجربه‌های تلخ جنگ، می‌توانند تأثیرات عمیقی بر زندگی افراد و روابط انسانی بگذارند.

نمایشنامه‌ی دور باطل اثر اریش ماریا رمارک یکی از معدود نمایشنامه‌های این رمان‌نویس آلمانی به شمار می‌آید و یک تحلیل روان‌شناختی از تأثیرات جنگ بر روح و روان انسان‌ها و جامعه است. این نمایشنامه به‌عنوان یکی از بهترین آثار رمارک در زمینه نمایشنامه‌نویسی شناخته می‌شود و توسط نشر ترنگ و با ترجمه میلاد زارعی برای فارسی زبانان ارائه شده است.

کتاب دور باطل برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب دور باطل اثر اریش ماریا رمارک برای کسانی که به نمایشنامه‌های پسا-جنگی، داستان‌های روان‌شناختی و انسان‌گرایانه علاقه‌مند هستند، مناسب است.

در بخشی از کتاب دور باطل می‌خوانیم

سکوت بدترین بخش از زندانه. فقط صدای حملات بود که باعث می‌شد از سکوت دیوانه نشیم. زمانی که بمباران شروع می‌شد مأمورا اجازه می‌دادن که بریم توی راهرو. اونجا ما می‌تونستیم با همدیگه حرف بزنیم، چون مأمورا صدای ما رو نمی‌شنیدن. ما یاد گرفته بودیم که چطور بدون اینکه لب‌هامون رو تکون بدیم صحبت کنیم. دو روز پیش بود که برای اولین بار راجع به اُتو ویلکه شنیدم. یک نفر زیر گوش من پشت سر هم اسم و آدرسش رو تکرار می‌کرد. اصلاً نمی‌دونم کی بود. اون دقیقاً کنار من ایستاده بود، ولی نمی‌تونستم ببینمش، به‌خاطر اینکه اجازۀ تکان خوردن نداشتیم. حتی نمی‌تونستیم سرهامون رو بجنبونیم.

آنا: علاقه‌ای به شنیدن داستانت ندارم.

رُد: امروز صبح زود اونها اومدن ما رو سوار کامیون کردن و به باغ‌وحش برلین فرستادن. بی‌شوخی باید بگم که جای راحتی بود. اونها گفتن که قصد دارن ولمون کنن و همه باور کردن. با اینکه می‌دونستیم حقیقت نداره، اما باور کردیم. بعدش اونها شروع به تیراندازی کردن. یک گروه به‌صورت هم‌زمان. (آنا با بیزاری می‌چرخد.) بمباران باعث شد که نجات پیدا کنیم. موقعی که بمباران شروع شد ما فرار کردیم. مثل جوجه‌هایی که بریزن وسط بزرگراه، هرکدوممون از یه طرف دررفتیم. یکی رفت توی لونۀ مارها، یکی رفت توی محوطۀ حصارچینی شترها، حتی یه نفر افتاد توی مَحفظۀ آب و غرق شد‌. می‌تونی تصور کنی؟ وقتی که به خیابون‌های شهر رسیدیم بین مردم عادی که اونها هم داشتن می‌دویدن پخش‌وپلا شدیم. همه داشتن می‌دویدن، اما زندانی‌های فراری برخلاف بقیۀ مردم به هواپیماهای در حال پرواز نگاه نمی‌کردن‌. اونها فقط برمی‌گشتن پشت سرشون رو نگاه می‌کردن و سریع‌تر می‌دویدن. در تمام این مدت من فقط داشتم اون صدایی که تو گوشم زمزمه شد رو تکرار می‌کردم: «ویلکه، اتو ویلکه، اون به تو کمک می‌کنه. برو به کارفورشتِندام، سپس دومین خیابون بعد از برَندِنبِرگرزتراس، دو بار به راست بپیچ، شمارۀ نوزده، طبقۀ سوم. ویلکه، اتو ویلکه. اون به تو کمک خواهد کرد.»