معرفی و دانلود کتاب تمرین‌های تئاتر فمینیستی: کتاب راهنما

معرفی کتاب تمرین‌های تئاتر فمینیستی: کتاب راهنما

کتاب تمرین‌های تئاتر فمینیستی: کتاب راهنما نوشتۀ ایلین استن، یک راهنمای عملی محسوب می‌شود که به بررسی روش‌های گوناگون بازنمایی تا دیدن جنسیت در نمایش می‌پردازد و نقش و تأثیر زنان و دیدگاه فمینیستی را در تئاتر نقد و تحلیل می‌کند.

دربارۀ کتاب تمرین‌های تئاتر فمینیستی:

کتاب تمرین‌های تئاتر فمینیستی (Feminist Theatre Practice) به عنوان سیستم پشتیبانی برای یاری و راهنمایی دانشجویان زن رشتۀ نمایش در فرایند ساخت تئاتر فمینیستی طراحی شده است. دغدغۀ اصلی ایلین استن (Elaine Aston) برای رفتن به سراغ زنان از آن رو نیست که فعالیت‌های تئاتری آنان را در نهایت پدیده ای جدایی خواه و تنها ویژۀ زنان می بیند، بلکه به این دلیل است که کمترین مطلبی در این زمینه وجود نداشته و سهل انگارانه به نیازهای زنان در کارهای تئاتری توجهی نشده است.

هنگام نوشتن این کتاب فرض نویسنده بر آن بود که بیشتر کسانی که به آن رجوع می کنند زن خواهند بود. زنان نه به مثابه گروهی همگن که انبوهی با مشخصه های گسترده و متمایزند که این پایه های تفاوت، امکانِ گستردگیِ بیشتر و ساخت تئاترهای فمینیستیِ متنوع تری را فراهم خواهد کرد.

تمرین های تئاتر فمینیستی می تواند در نگاه «سیاسیِ زنان» به زندگی شان کار ساز باشد و هوشیاری شان را در برابر سرکوب ها و تهاجم ها افزون کند و خلاقیتشان را ارتقا دهد.

تمرین، موضوعِ این کتاب است؛ بیشتر تمرین فمینیستی به عنوان آموزش و تدریس در آکادمی تئاتر. دغدغۀ اصلی اَستن شناساندن و تحلیل این جنبه از مطالعاتِ تئاتر فمینیستی نیست، بلکه نشان دادن طرح های عملی برای واقعیت سازی یا تحقق پذیری آن و در واقع برای انجام شدن آن است.

تمام فصول بخش اول به گونه ای معطوف به زنان در کارگاه است. فصل 2 جزئیاتی دربارۀ چگونگی آغاز اندیشیدن به فمینیسم و اصول فمینیستی در خلق دموکراتیکِ تئاتر، مشارکت در نقش ها و توزیع مسئولیت ها ارائه می دهد. فصل 3 مجموعۀ اندیشه هایی دربارۀ چگونگی آرام گرفتن، تمرکز، کار بدنی و صدا ارائه می دهد. فصل 4 جزئیاتی از اندیشه های عملی برای کارگاه با تمرکز بر جنسیت عرضه می کند.

بخش دوم شامل سه فصل است که همۀ آن ها به کار با متن های دراماتیک در چارچوب های فمینیستی اختصاص دارد. در فصل 5، روش های فمینیستی برای کار  کردن روی متن های ارزشمند تجربه می شود. فصل 6 به شکل ویژه به کار های واقع گرایانۀ زنان مؤلف می پردازد و فصل 7 به دنبال آن است که چه اجراهایی را می توان پیدا کرد که به عنوان متن هایی فمینیستی قابل ثبت شدن باشند.

بخش سوم به خلق نمایش های فمینیستی اختصاص یافته و هر سه فصل آن رهنمود ها و مورد شناسی هایی از یک فرایند اجراست که از عنوان تا فصل آخر آن «خودتان را اجرا کنید» است، با این پیشنهاد که نمایشگر را به عنوان عامل اصلی و خلق کنندۀ متن مورد توجه قرار دهید.

دربارۀ مجموعۀ تئاتر: نظریه و اجرا:

این مجموعه با این هدف گردآوری شده است تا جریان‌های مهم تئاتری جهان در عصر ما را معرفی کند. سنت‌هایی که مرور و خواندن دوبارۀ آ‌ن‌ها از هر لحاظ بسیار لازم و ضروری است. از این جهت، معرفی جریان‌های عمدۀ تئاتر و اجرای معاصر، بازخوانی آن‌ها، تأکید کردن بر ارتباط بین عمل و نظریۀ تئاتر از هدف‌های مهم این مجموعه به شمار می‌رود.

خواندن کتاب تمرین‌های تئاتر فمینیستی به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

این کتاب به علاقه‌مندان، دانشجویان و هنرجویان تئاتر به‌خصوص زنان و دختران پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب تمرین‌های تئاتر فمینیستی می‌خوانیم:

در اواخر 1980 بود که یک سازمان تئاتر فمینیستی فرصت های پژوهشی را به بازنگریِ تاریخ تئاتر، نظریه و عمل اختصاص داد. از سویی متون نمایشی که عمدتاً توسط مردان و بر مبنای بازنمایی آنان از زنان نوشته شده بود از نقطه نظر فمینیست ها مورد جدل قرار گرفت، و از سویی دیگر پژوهشی برای یافتن آثار «گم شدۀ» زنان که در لایۀ زیرین ادبیات «غنی» مردانه به خاک سپرده شده بود آغاز شد. جیل آستین در مقدمۀ اثرش به نام نظریه های فمینیستی برای نقد دراماتیک این بحث را مطرح می کند که وقتی توجه کنیم که زنان در آثار نمایشی در چه زمان به عنوان شخصیت و در چه زمان به غیر از آن مطرح می شوند، به این تعبیر می رسیم که ساز و کاری نامرئی، به وقت مقتضی، مرئی می شود و نشان می دهد اگر بنا باشد امپراتور پوشش نداشته باشد قطعاً امپراتوریس بدنی نخواهد داشت». مطالعات تئاتر فمینیستی توجه ما را به «صحنه ها» یی در تاریخ تئاتر جلب کرد که زنان عاری از جسم بودند: زمانی که بازیگران مرد ادای «زن» را در می آوردند. از این رو، تعجب آور نیست اگر متوجه شویم دغدغۀ اصلی بسیاری از کنش گران فمینیست اعتبار بخشی دوباره به موجودیت جسمانی خودشان بوده است.

بازگشتن به بدن «زنانه» یا فرهنگ «زنانه» مشخصۀ دیدگاه فمینیستی است که ابتدا عنوان فمینیسم رادیکال به خود گرفت ولی اکنون بیشتر به عنوان فمینیسمِ فرهنگی شناخته می شود. این موضع گیریْ پدرسالاری را به عنوان هستۀ اصلیِ نابرابری بین مردان و زنان تلقی می کند و با رتبه بندی تجربه های ویژۀ زنان (عادت ماهانه، زایمان، مادری و نظیر آن) عرصۀ تعدی ها را برجسته می کند. اجراهای فمینیستی رادیکال بر احیای بدن «زنانه» که تحت سیطرۀ نظام پدر سالاری بود تأکید داشت. برای نمونه، می توان موردی را نشان داد که به سال های 1970 یعنی زمانی می پردازد که کمپانی امریکایی «این خوبه که تئاتر زنانه باشه»، اجراهایش را با نمایشی از یک زن شروع کرد که با لمس کردن قسمت های مختلف بدن خود، آن ها را از استعمار مرد سالارانه پس می گرفت. افراد گروه و تماشاگران هم صدا دم می گرفتند «صورت ما به بدن ما و بدن ما به زندگی ما تعلق دارد».

فهرست مطالب کتاب

فهرست تصاویر
تقدیر و تشکر
سرآغاز: انتقال ایده ها
1. مقدمه: «مراحل» نظری و عملی فمینیستی
بخش اول: زنان در کارگاه
2. راهنمایی‌های فمینیستی
3. یافتن بدن، یافتن صدا
4. ورود جنسیت
بخش دوم: متن‌های دراماتیک، مفاهیم فمینیستی
5. ترور فرهنگی
6. زمان گذشته، زمان حال
7. فعال کردن متن فمینیستی
بخش سوم: جنسیت و خلق پروژه‌ها
8. آفرینش متن
9. ریخت بندی دوبارۀ زندگی ها
10. خودتان را اجرا کنید
پیوست: ساختن «خود» تان
اسامی و اصطلاحات
یادداشت‌ها
کتاب‌شناسی
منابع چاپ نشده
نمایه