معرفی و دانلود کتاب برای رمانی نو

معرفی کتاب برای رمانی نو

آلن رب گریه که از تاثیرگذارترین پیشگامان جنبش رمان نو در فرانسه و سرتاسر جهان به شمار می‌رفت، در کتاب برای رمانی نو، مجموعه‌ای از مقالات خود در باب لزوم ایجاد تغییر و تحول در رمان‌نویسی و نوآوری در ایجاد سبک را آورده است. او در این مقالات شیوه‌ی کلاسیک داستان‌نویسی را مورد بررسی قرار داده و نویسندگان را به ایجاد پویایی در قالب‌های داستانی تشویق کرده است.

درباره‌ی کتاب برای رمانی نو

از مهم‌ترین ویژگی‌هایی که بر جذابیت هر اثری می‌افزاید، خواه آن اثر هنری باشد و خواه ادبی، پویایی و نوآوری‌ است. با تغییر معیارهای زیبایی و تغییر عقاید و سلایق افراد، بسیاری از سبک‌های هنری رایج، جای خود را به سبک‌های بدیع می‌دهند. در واقع در هر دوره از زمان بر اساس تحولاتی که در هر جامعه‌ای به وجود می‌آید و عناصری که از فرهنگ‌های دیگر وام گرفته شده و به فرهنگ یک ملت اضافه می‌شود، باید تحولاتی را در هنر و ادبیات نیز ایجاد کرد تا با سلیقه‌ی اکثریت مطابقت بیشتری داشته باشد. چنین تحولاتی، تنها با همت هنرمندان و نویسندگان و صاحبان سبک در هر عرصه‌ای امکان‌پذیر است. کتاب برای رمانی نو (For a New Novel)، در رابطه با یکی از مهم‌ترین جنبش‌های ادبی که در راستای نوآوری و ایجاد تغییراتی در ادبیات جهان به وجود آمده، نوشته شده است؛ جنبش رمان نو که مهد ایجاد آن، کشور فرانسه بود. بر اساس عقاید بنیان‌گذاران این جنبش، لازم است نویسندگان از قالب‌های کلاسیک رمان‌نویسی فاصله بگیرند و به سراغ نگارش در قالب‌های بدیع و نوآورانه بروند.

از پیشگامان جنبش رمان نو می‌توان به نویسندگانی چون ناتالی ساروت (Nathalie Sarraute)، مارگریت دوراس (Marguerite Duras)، کلود سیمون (Claude Simon) و آلن رب گریه (Alain Robbe-Grillet) اشاره کرد. البته اولین و شاخص‌ترین نویسندگانی که اولین تحولات را در سبک و سیاق قبلی رمان‌نویسی به وجود آورده بودند و قالب‌های جدیدی را برای نگارش داستان‌های خود انتخاب کرده بودند، جیمز جویس (James Joyce)، کافکا (Kafka)، ویرجینیا وولف (Virginia Woolf) و مارسل پروست (Marcel Proust) بودند و می‌توان سرآغاز و گسترش جنبش رمان نو را مدیون آن‌ها دانست. در کتاب برای رمانی نو، مجموعه‌ای از مقالات آلن رب گریه در رابطه با این تحول بزرگ در ادبیات را می‌خوانیم.

رمان نو، به جای این که به سراغ روایت داستان یک یا چند شخصیت اصلی برود و ماجراهایی که از سر می‌گذرانند را با یک خط روایی منطقی مطرح کند، به بررسی زوایای تاریک وجود هر انسان می‌پردازد. در رمان نو فرانسوی طرح‌ و پیرنگ اصل و اساس نیست، همچنین، شخصیت‌پردازی نیز اهمیت چندانی ندارد. آنچه مهم است، نمودار ساختن جهان پدیدارهاست، چنان‌که به واقع هستند. این کار در آثار نویسندگانی چون دوراس و رب گریه، از طریق توصیفات دقیق و جزءنگرانه ممکن می‌شود. کتاب برای رمانی نو، تاکیدی‌ست بر این که چگونه رمان نو توانسته بسیاری از اصول کلاسیک را کنار بگذارد و اصول جدیدی را تعریف کند که ممکن است به مذاق هر کسی خوش نیاید.

آلن رب گریه در مقالات خود، به این نکته اشاره می‌کند که وظیفه‌ی اصلی هر هنرمند، خلق آثاری جدید و نوآورانه است که بستری برای تحول در عرصه‌ی فعالیت خود را برای آیندگان ایجاد نماید. رمان‌نویسی به شیوه‌ی نو، نویسنده را از بند محدودیت‌های قبلی رها می‌کند و سبب به وجود آمدن آثاری می‌شود که شاید خط داستانی و شخصیت‌پردازی به‌خصوصی نداشته باشند -البته به معنی سنتی کلمه-، اما مفاهیم مهم و ارزشمندی را منتقل می‌کنند که انتقال آن‌ها با قالب‌های کلاسیک، چندان میسر نیست. مقالاتی که در کتاب برای رمانی نو گردآوری شده‌اند، آینده‌ی رمان را به دقت مورد بررسی قرار داده‌اند.

آلن رب گری‌یه در سال 1963، با انتقاد از شیوه‌ی شخصیت‌پردازی و خط داستانی رایج در رمان‌های کلاسیک و نیز پردازش ماجراها، سبک نگارش نویسندگان مختلفی را مورد بررسی قرار داده و تمام این موارد را همراه با آن چه در انتظار رمان و رمان‌نویسی‌ست، در کتاب برای رمانی نو مطرح کرده است.

اثری که پیش رو داریم توسط پرویز شهدی به فارسی برگردانده شده و به کوشش انتشارات افکار در اختیار علاقه‌مندان ادبیات قرار گرفته است.

در نکوداشت کتاب برای رمانی نو

• این اثر از آلن رب گری‌یه، می‌تواند نویسندگان را از بند محدودیت‌هایی که با رمان‌نویسی به سبک کلاسیک برای خود ایجاد کرده‌اند، رها کند. برای رمانی نو، خصوصیاتی که هر رمان می‌تواند داشته باشد و روش‌های برای تفکر درباره‌ی رمان را ارائه می‌دهد. این اثر شگفت‌انگیز است و از اهمیت بالایی در حوزه‌ی ادبیات برخوردار است. به نظر می‌رسد زمانی که حرف از ادبیات داستانی به میان بیاید، نتوان بدون ارجاع به رب گری‌یه و آثار و اعتقادهای او بحث موثر و درستی داشت. (Eliot Fremont-Smith, New York Times)

کتاب برای رمانی نو برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این اثر را به تمامی علاقه‌مندان به نقد و نظریه‌ی ادبی پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب برای رمانی نو می‌خوانیم

و اما بحث در سه کلمه خلاصه می‏‌شود: «منتظر گودو هستند» که دائماً مثل یک ترجیع‏‌بند تکرار می‌‏شود. ولی مثل ترجیع‌‏بندی احمقانه و ملال‌‏آور، چون این انتظار مورد علاقه‌‏ی هیچ‌کس نیست؛ و به عنوان انتظار، کم‏ترین ارزش صحنه‏‌ای هم ندارد. نه یک امید است، نه یک اضطراب، و نه حتی یک نومیدی. فقط یک بهانه است. در این فروپاشی عمومی، همان‏‌طور که نقطه‌‏ی اوجی هست یعنی بر حسب موقعیت، و روی دیگر سکه: نقطه‌‏ی پست و ته گودالی هم هست. لاکی و پوزو که معلول شده‏‌اند، وسط جاده روی هم می‏‌افتند، دیگر نمی‏‌توانند بلند شوند. پس از چک و چانه‏‌زدنی طولانی، دی‏دی به کمک‏شان می‏‌آید، ولی سکندری می‌‏رود و روی آن‏ها می‌‏افتد، او هم به نوبه‌‏ی خود ناچار است کمک بطلبد. گوگو دستش را به طرف او دراز می‏‌کند، تعادلش را از دست می‌‏دهد و می‌‏افتد. دیگر هیچ یک از شخصیت‏‌ها ایستاده نیست. روی صحنه توده‏‌ای از آدم‌‏های نالان در حال وول خوردن هستند و از میان آن‏ها چهره‏‌ی دی‌‏دی را می‏بینیم که روشن می‌‏شود تا با صدایی کم‏‌وبیش آرام و گرفته بگوید: «ماها آدم هستیم!»

تئاتر اندیشه‏‌ها را می‌‏شناختیم. اقدام هوشمندانه‌‏ی سالمی بود، که تماشاچیان خودش را داشت (اگرچه گاهی، موقعیت‏‌ها و روند داستان ضعیف بود). آدم از تماشای آن اندکی کسل می‏‌شد، ولی چه در سالن و چه روی صحنه همه به شکل قاطعانه‏‌ای «فکر می‏‌کردند».

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار مترجم
نظریه‏‌ها به چه کار می‏‌آیند (1963 و 1955)
راهی برای رمان آینده (1956)
درباره‏‌ی پاره‌‏ای تصورهای ذهنی منسوخ‌‏شده (1957)
اومانیسم، تراژدی، طبیعت (1958)
عناصر تشکیل‏‌دهنده‌ی جنگ‏‌های امروز
الف - ابهام و شفافیت در آثار ریمون روسل (1963)
ب - وجدانِ بیمارِ زنو (1954)
ج - ژو بوسکه‏‌ی خیال‏‌پرداز (1953)
د - ساموئل بکت یا حضور در صحنه (1957 و 1953)
رمانی که خود را می‏‌آفریند (1954)
رمان نو، انسان نو (1961)
زمان و توصیف در داستان امروزی (1963)
از واقع‏‌گرایی به واقعیت (1955 و 1963)