معرفی و دانلود کتاب ایزدان هم

معرفی کتاب ایزدان هم

کتاب ایزدان هم اثر آیزاک آسیموف روایتی است از قرن بیست‌ودوم؛ زمانی که زمین انرژی نامحدودی را از طریق مبادله‌ای با جهان موازی به دست می‌آورد. این انرژیِ به ظاهر رایگان، هزینه‌ها و تبعات خودش را دارد و به مرور باعث نابودی خورشید و زمین خواهد. حقیقتی که فقط سه نفر از آن آگاه‌اند و می‌توانند زمین را از خطر نابودی نجات دهند اما آیا کسی به حرفشان توجه می‌کند؟

درباره‌ی کتاب ایزدان هم

آیزاک آسیموف (Isaac Asimov) در رمان ایزدان هم (The Gods Themselves) از ماجرای عجیب و هولناکی می‌گوید که در سال 2100 میلادی در حال وقوع است. در این داستان بشر با دست‌یابی به اختراعی که نام آن پمپ الکترون است می‌تواند ماده را با یک جهان موازی مبادله کرده و به انرژی نامحدودی دست پیدا کند. دکتر هالام شیمی‌دانی است که با کمک موجودات بیگانه به‌طور اتفاقی به این اکتشاف دست یافته اما خودخواهانه، کشف آن را به نام خود می‌زند. در ابتدا به نظر می‌رسد که این اکتشاف مفید و پاک که استفاده از آن به سرعت همه‌گیر می‌شود، رایگان است اما در حقیقت فعالیت این پمپ الکترون پیامدهای سنگینی را به دنبال دارد.

دکتر لامونت دانشمند جوانی است که به این اختراع با دیده‌ی شک و تردید نگاه می‌کند. او هشدار می‌دهد که این پمپ می‌تواند قوانین طبیعی و بنیادین زمین را دست‌خوش تغییر کند و حتی این امکان وجود دارد که باعث انفجار ناگهانی خورشید شود. از همین‌رو، لامونت فراخوان توقف پمپ‌ها را منتشر می‌کند و صدای مخالفتش در جهان طنین‌انداز می‌شود. با وجود تمام این اعلان خطرها، منافع حاصل از این مبادله باعث شده گوش سیاستمداران و سایر دانشمندان این حقایق علمی و مهم را ناشنیده بگیرد.

با اینکه این رمان به سبب تمهیداتی که در ذهن نویسنده وجود داشته به عمد از فصل ششم آغاز می‌شود اما می‌توان گفت که آیزاک آسیموف این رمان نوجوان را در سه بخش روایت می‌کند. بخش اول با عنوان «بر ضد بلاهت» به دانشی که در پس این فناوری وجود دارد و مشکلات اجتماعی حاصل از آن اشاره می‌کند که در نوع خود نقدی بر خودخواهی و رقابت‌های بی‌اهمیت میان انسان‌ها است. بخش دوم که «ایزدان هم» نامگذاری شده به شرح موجودات بیگانه می‌پردازد که در یک جهان موازی مسئول پمپ الکترون هستند. بخش سوم نیز «بیهوده می‌ستیزند» نام دارد و وقایع آن در ماه می‌گذرد.

گفتنی‌ست که آسیموف این عناوین را از جمله‌ی «بر ضد بلاهت، ایزدان هم بیهوده می‌ستیزند.» گرفته که نقل‌قولی از نمایشنامه‌ی دوشیزه اورلئان اثر فریدریش شیلر است. بنابراین واضح است که آیزاک آسیموف در تلاش است تا با روایت این رمان درباره‌ی خودپسندی و بلاهت بشریت هشدار دهد. موضوعی که در جهان امروز نیز قابل درک و حتی به وضوح قابل مشاهده است.

آسیموف یکی از مشهورترین نویسندگان آمریکایی در جهان است که با داستان‌های علمی تخیلی خود نوجوانان بسیاری را در گوشه‌گوشه‌ی جهان به دنیای علم و اکتشاف علاقه‌مند ساخته است. در رمان ایزدان هم، مانند سایر آثار این نویسنده علم و به‌طور ویژه فیزیک نقش پررنگی را ایفا می‌کند، علاوه‌بر این، توجه به خصلت‌های انسانی‌ای که ممکن است علم را به ابزار نابودی بدل کند نیز موضوع مهمی است که آسیموف با پرداخت آن در این رمان، بر ارزش اثرش افزوده است.

این رمان خواندنی و جذاب با ترجمه‌ی حسین شهرابی و با تلاش انتشارات کتابسرای تندیس در اختیار مخاطبان علاقه‌مند قرار گرفته است.

جوایز و افتخارات کتاب ایزدان هم

• دریافت جایزه‌ی نیوبلا (Nebula Award) از سوی انجمن نویسندگان علمی-تخیلی و فانتزی آمریکا (SFWA) در سال 1972
• برنده‌ی جایزه‌ی هوگو در سال 1973
• برنده‌ی جایزه‌ی لوکوس در سال 1973

نکوداشت‌های کتاب ایزدان هم

• واقعاً یک رمان علمی تخیلی فوق‌العاده است. من به‌عنوان یک بزرگسال اولین بار است که کتابی از آسیموف می‌خوانم و تا پیش از این هرگز متوجه نشده بودم چقدر لذت‌بخش است که یک رمان علمی تخیلی را به قلم یک دانشمند واقعی بخوانی. (نظر یک مخاطب)
• در این رمان دیدگاه بسیار جالبی در مورد حیات در سیاره‌ی دیگر ارائه می‌شود که بسیار خلاقانه‌تر از موجودات فضایی داستان‌های مشابه است که ظاهری تقریباً انسانی دارند. آسیموف همچنین دیدگاهی را در مورد سیاست‌های جامعه‌ی علمی ارائه می‌دهد و از این واقعیت که ممکن است انسان و سیاست‌هایش بر علم و پیامدهای آن سایه بیندازد، پرده برمی‌دارد. (نظر یک مخاطب)

کتاب ایزدان هم برای چه کسانی مناسب است؟

همه‌ی خوانندگان بزرگسال با مطالعه‌ی این رمان علمی تخیلی و درک مفاهیمی که در لفافه‌ی داستان ارائه شده‌اند، لذت بسیاری را تجربه خواهند.

در بخشی از کتاب ایزدان هم می‌خوانیم

دوآ، به‌نحوى مبهم و نامشخص، از سرآسیمگىِ چپ‌زادش درباره‌ى خود خوب خبر داشت و همین هم یاغى‌ترش مى‌کرد.

اگر هر کدام‌شان، یا هر دوشان، مى‌آمدند او را ببرند کار به درآمیختگى مى‌کشید و دوآ الان از این فکر خشم به جانش مى‌افتاد. تنها چیزى که تریت مى‌دید و برایش اهمیت داشت همین بود؛ البته به‌جز بچه‌ها. تنها چیزى بود که تریت مى‌خواست، البته به‌جز بچه‌ى سوم و آخر. همه چیز درباره‌ى بچه‌ها بود و بچه‌ى نداشته‌ى آخرشان. و وقتى تریت دلش درآمیختگى مى‌خواست، به خواسته‌اش مى‌رسید.

وقتى تریت به لج‌بازى مى‌افتاد بر سه‌گانه مسلط مى‌شد. به یک فکر مى‌چسبید و رهایش نمى‌کرد و در پایان دوآ و اودین چاره‌اى جز تسلیم نداشتند. اما الان قصد نداشت تسلیم بشود؛ نمى‌خواست...

حتى حس نمى‌کرد که با این افکار به او بى‌وفایى مى‌کند. هرگز توقع نداشت همان احساسِ شدید و تند و تیز را به اودین یا تریت داشته باشد که آن‌ها بعد از آن همه انتظار به یکدیگر داشتند. او مى‌توانست تنهایى هم بیامیزد؛ اما آن دو تنها از طریقِ وساطتِ او مى‌توانستند (پس چرا این قضیه احترامِ بیش‌ترى براى او نمى‌آورد؟) او نیز از درآمیختگىِ سه‌گانه لذت مى‌بُرد؛ قدرِ مسلم لذت مى‌برد و انکارش هم احمقانه بود، ولى شبیه همان لذتى بود که او هنگامِ گذر از میانِ دیواره‌هاى صخره‌ها حس مى‌کرد (هنوز هم گاهى پنهانى به این کار دست مى‌زد). از نظر تریت و اودین، لذتش با هیچ‌چیزى که در زندگى‌شان تجربه کرده بودند یا ممکن بود تجربه کنند برابرى نمى‌کرد.

ولى نه. اودین لذتِ آموختن را نیز داشت که خود اسمش را گذاشته بود «رشدِ فکرى». دوآ گاهى نیز بخشى از آن را حس مى‌کرد، همان‌قدر که کمابیش بفهمد معناى رشدِ فکرى چیست؛ و هرچند ماهیتِ لذتش با درآمیختگى تفاوت داشت، تا حدى جاى آن را مى‌گرفت؛ دست‌کم براى اودین.

ولى تریت این‌طور نبود. از نظر او تنها و تنها درآمیختگى و بچه‌ها اهمیت داشتند. فقط و فقط. وقتى هم که ذهنِ کوچکش بر این مسیر مى‌افتاد، اودین تسلیم مى‌شد و دوآ هم به دنبالِ او.