معرفی و دانلود کتاب پسر من قاتل است؟

معرفی کتاب پسر من قاتل است؟

کتاب پسر من قاتل است؟ مجموعه‌ای متشکل از بیست و پنج داستان کوتاه، به قلم علی براتی گجوان است. داستان‌های این مجموعه، جملگی روایاتی خواندنی با موضوع دفاع مقدس‌اند. در این داستان‌ها، آنچه بیش از تکنیک‌های ادبی جلوه‌گری می‌کند، صداقت نویسنده در بیان آلامِ برخاسته از جنگ است.

درباره کتاب پسر من قاتل است؟

جنگ در هر کجای جهان که باشد، پدیده‌ای شوم و خانمان‌سوز است. در آتش جنگ، انسانیت و مهر و شفقت، نخستین چیزهایی‌اند که می‌سوزند و به خاکستر بدل می‌شوند. جنگ، برخلاف تصویر آرمانی‌شده‌ای که بعضاً در آثار ادبی و سینمایی ارائه شده، شرّ مطلقی است که ویرانی و تباهی حاصل از آن، چه بسا هرگز قابل جبران و قابل مرمت نباشد. نیچه به تأسی از هراکلیتوس، فیلسوف بزرگ یونان باستان، می‌گوید «جنگ پدر همه چیز است.» اما شاید بهتر آن بود که می‌گفت «جنگ پدر همه‌ی چیزهای ذاتاً شر است.» باری، همین جنگ که هر چه در مذمت آن بگوییم کافی نیست، بهانه‌ و بستری بوده که بسیاری از درخشان‌ترین آثار ادبی و هنری جهان در نتیجه‌ی آن پا به عرصه‌ی وجود گذاشته‌اند. نمونه در ادبیات و هنر جهان فراوان است. با این همه، جای دریغ و افسوس است که بگوییم هنر و ادبیاتِ الهام‌گرفته از جنگ، در ایرانِ ما که از قضا طولانی‌ترین جنگ کلاسیکِ قرن در آن در گرفته، هرگز چندان که باید و شاید پرمایه نبوده است. نویسندگان فارسی‌زبانی که در حوزه‌ی ادبیات جنگ قلم زده‌اند، اغلب در دام کلیشه‌های رایج در باب جنگ افتاده‌اند، و به جای بازنمایی صادقانه‌ی وقایع دهشتناکِ جنگ، طوطی‌وار به تکرار شعارهایی اخلاقی بسنده کرده‌اند. در این میان البته استثناهایی نیز وجود دارد. یکی از این استثناها، علی براتی گجوان است. کتاب پسر من قاتل است؟ یکی از آثار درخشان این نویسنده در حوزه‌ی ادبیات جنگ است.

اثر مذکور از بیست و پنج داستانِ کوتاهِ خواندنی تشکیل شده است. عناوین برخی از بهترین داستان‌های کتاب پسر من قاتل است؟ از این قرار است: «مگر چیزی برای دیدن هست؟»، «روی تلی از خاک مردی نشسته»، «این جاده انتهایی ندارد»، «تصویر قشنگی است»، «این سومین روز است»، «صحنه را به هم نزن»، «من منتظرت هستم»، «این انگشت به من خیانت می‌کند» و «از زندان تماس می‌گیرم».

آنچه کتاب پسر من قاتل است؟ را به اثری درخشان و کم‌نظیر در حوزه‌ی ادبیات دفاع مقدس بدل می‌کند، چنان‌که در سطور ابتداییِ مطلب خویش گفتیم، صداقت و صراحت قلم نویسنده است. علی براتی گجوان از بسیاری جهات داستان‌نویسی معمولی به شمار می‌رود. این نکته را در مذمت او نمی‌گوییم. بلکه مرادمان صرفاً این است که نشان دهیم آنچه او را به نویسنده‌ای مهم در حیطه‌ی ادبیات جنگ بدل می‌سازد، نه اشراف وی بر فرم و تکینک‌های ادبی، بلکه تعهد او به روایتِ حقیقتِ جنگ است؛ حقیقتی که بر او از طریق تجارب زیستهْ محرز و آشکار شده است.

یکی از بهترین داستان‌های کتاب پسر من قاتل است؟، داستان «مگر چیزی برای دیدن هست؟» به شمار می‌رود. در این داستان مردِ معممی را می‌بینیم که برای ملاقات پسرش که به اتهام قتل در حبس به سر می‌برد، به زندان می‌رود، و در آن‌جا مناظر و صحنه‌هایی تکان‌دهنده را به نظاره می‌نشیند.

از صفت «تکان‌دهنده» استفاده کردیم. همین‌جا می‌توانیم اضافه کنیم که تمام داستان‌های کتاب پسر من قاتل است؟، به نوعی با این صفت هم‌خوان‌اند. آری، تکان‌دهنده بودن وجه بارز قلم علی براتی گجوان است، و صحت این امر با دقت در سطرسطر کتاب پیش رو آشکار می‌گردد.

کتاب پسر من قاتل است؟ توسط انتشارات نیستان روانه‌ی بازار شده است. چاپ نخست این اثر به سال 1394 بازمی‌گردد.

کتاب پسر من قاتل است مناسب چه کسانی است؟

دوست‌داران داستان‌های کوتاه و علاقه‌مندان به ادبیات دفاع مقدس، دو گروه از مخاطبین اصلی کتاب پسر من قاتل است؟ از علی براتی گجوان به شمار می‌روند.

با علی براتی گجوان بیشتر آشنا شویم

علی براتی گجوان متولد سال 1344 و زاده‌ی شهر مشهد است. او تحصیلات دانشگاهی ندارد و آخرین مدرکی که اخذ کرده، دیپلم دبیرستان است. با این همه، فعالیت‌های درخشانش در عرصه‌ی ادبیات و روزنامه‌نگاری، جملگی گواهی بر دانش و بینش وسیع او به شمار می‌روند. علی براتی گجوان، کار نوشتن را از میانه‌ی دهه‌ی شصت، با انتشار مطالبی خاطره‌گون در باب جنگ ایران و عراق در روزنامه‌ی خراسان آغاز کرد. پس از آن، به مرور خاطرات خویش از جنگ را قالبی داستانی بخشید، و کم‌کم در قامت یک داستان‌نویس زبده عرض اندام کرد.

از میان آثار علی براتی گجوان، می‌توان به عناوین پیش رو اشاره نمود: «پسر من قاتل است؟» و «آماده‌ی ترور باش».

در بخشی از کتاب پسر من قاتل است؟ می‌خوانیم

ملحفه سفید را تا زیر گردنم پایین کشیده‌اند. همسرم کنار تخت ایستاده و مرا نگاه می‌کند. چشم‌هایم را کاملاً باز می‌کنم. می‌خواهد لبخند بزند، اما اشک‌هایش روی گونه‌های سفیدش می‌ریزد و از من رو برمی‌گرداند. سینه‌ام آتش گرفته. او هو، اوهو، او هو.

سرم را بر می‌گردانم به طرف پنجره. خورشید می‌رود که درپس ساختمان‌های سیاه شهر خودش را پنهان کند. مایعی گرم و لزج دهانم را پر می‌کند. اوهو، اوهو، اوهو. تف می‌کنم و ملحفه سفید رویم به سرخی می‌زند و لکه‌های قرمز خون به اطراف می‌پاشد. داد می‌زنم: هادی!

و تکه‌های سرش به صورتم می‌پاشد. چرخی می‌زند و روی زمین می‌افتد و بدنش شروع می‌کند به لرزیدن. نوری شدید همه جا را می‌گیرد و بوی تندی می‌ریزد توی حلقم. صداها نامفهوم،... «شیمیایی زدن»! و صدای قدم‌هایی که به من نزدیک می‌شود. زمین می‌لرزد. به خودم تکانی می‌دهم. مایع گرم و لزج توی دهانم را تف می‌کنم.

می‌گویم: خوشگل شدم؟!

گوشش را به لبانم نزدیک می‌کند. دوباره می‌گویم: خوشگل شدم؟!

دستی بر سر بی مویم می‌کشد و لبش را به دندان می‌گیرد و می‌خندد. نفس می‌کشم. نفس، نفس! سوزی در بازویم؛ پرستار چیزی تزریق می‌کند و پلک‌هایم سنگین می‌شود.

از زمین بلندم می‌کنند و روی چیز سختی می‌گذارند. صدای قدم‌هایشان تند و تندتر می‌شود. صدای سوت خمپاره: «بومب».

با هر تکان دل‌پیچه‌ام بیشتر می‌شود و می‌خواهم بالا بیاورم که می‌آورم و از روی برانکار روی زمین می‌افتم و همان مایع گرم از دهانم بیرون می‌زند و درد می‌دود به قفسه سینه‌ام. نفس، نفس می‌کشم.

فهرست مطالب کتاب

مگر چیزی برای دیدن هست؟!
روی تلی ازخاک مردی نشسته
جیغ
این جاده انتهایی ندارد
امشب چه برفی می‌بارد!
مرد سوم
تصویر قشنگی است
تق تق تق
آسمان سیاه است
آبسه
او از ما نیست
این سومین روز است
دیگر دیر شده!
صحنه را به هم نزن!
تمام دیروزهایم
من کُشتَمِش؟!
من منتظرت هستم
این انگشت به من خیانت می‌کند
سنگ دارم؛ سنگ!
از زندان تماس می‌گیرم
جواب فعلاً‌ منفی است
باید همه یک شکل شویم
پسر من قاتل است؟!
دست‌های مقدس
مگه اجازه می‌دَن؟!