معرفی و دانلود کتاب گل‌های سوسن

معرفی کتاب گل‌های سوسن

کتاب گل‌های سوسن، داستانی کوتاه و متاثرکننده از زندگی پیرزنی است که سال‌ها از فرزندان و اعضای خانواده‌اش دور بوده و حالا برادرزاده‌اش مهرداد، تلاش می‌کند تا پیش از مرگ، بار دیگر فرزندان خود را در آغوش بگیرد. این داستان نوشته‌ی محسن سلیمان‌پور است.

درباره‌ی کتاب گل‌های سوسن

بسیاری از داستان‌های فارسی، معاصر و کوتاه، روایاتی از جنسِ مردم و هم‌وطنانی را در بردارند که به‌خوبی آن‌ها را درک و فهم می‌کنیم. داستان‌ها دریچه‌ای را باز می‌کنند که دیدِ ما را وسعت بخشیده و تجاربی نو برایمان می‌آفرینند. محسن سلیمان‌پور، نویسنده‌ی داستانِ کتاب گل‌های سوسن، روایتی کوتاه و تاثیرگذار از یک زندگیِ معمولیِ تغییریافته را به مخاطب عرضه می‌دارد. او چهره‌ی غم‌بار و خشونت‌آمیز جنگ و آوارگی را در ماجرای زندگی عمه سوسن نشان می‌دهد.

مهرداد، مرد جوانِ راننده‌ی آمبولانس، سال‌ها با عمه‌اش زندگی کرده. غمِ گم‌گشتگی و دوری از فرزندان عمه سوسن مدت‌های زیادی‌ست بر جانش سنگینی کرده و خطوط رنج چهره و دستانش را به‌وضوح نشان می‌دهد. مهرداد تحت تاثیر داستان زندگی عمه سوسن، تلاش می‌کند تا لبخندی را که از صورت عمه نقش بربسته، برگرداند و به وصال مادر و فرزند، رنگ حقیقت بخشد.

خواندنِ این داستان، برای بسیاری از ما که تجربه‌ای نزدیک و لمس‌شده از جنگ، درگیری، آوارگی، فقدان و گم‌شدگی نداریم، با قلمِ توانای نویسنده، اثری بر قلبمان می‌گذارد که گویی خود در آن نقطه‌ی زمانی و مکانیِ خاص بوده‌ایم و محسن سلیمان‌پور در کتاب داستانیِ گل‌های سوسن به‌خوبی از عهده‌ی آن برآمده. روایت تلاش‌های فداکارانه‌ی مهرداد برای عمه سوسن، خواندنی، هیجان‌انگیز و متاثرکننده است و در انتهای آن، نتیجه و دستاورد اقدامات محبت‌آمیز او را نسبت به عمه‌ی رنج‌کشیده‌اش می‌خوانیم.

کتاب گل‌های سوسن، داستان کوتاه فارسی نوشته‌ی محسن سلیمان‌پور، به کوشش انتشارات ارشدان به چاپ و انتشار رسیده است.

کتاب گل‌های سوسن برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های فارسی، روایت‌های کوتاه و متاثرکننده و علاقه‌مندان به رمان‌های اجتماعی، درام و مرتبط با موضوعات جنگ، خواندنی و مناسب است.

در بخشی از کتاب گل‌های سوسن می‌خوانیم

اتومبیل به یک کوچه‌ی تنگ که سایه درختانش وسط کوچه را پوشانده، رسید. مهند از دو مهمانش خواست تنها به ضیافت گمشده‌شان بروند. دو مهمان نجیب از ذوق خاموش بودند و تمام حواس ظاهریشان به چشم‌هایشان منتقل شده بود. آن‌ها از این‌که می‌توانستند باعث خوشحالی سوسن بشوند و گلی از گل هایش را به او ببخشند، خرسند بودند. جوی باریکی که محل گذر آب پس‌مانده و باران بود دل کوچه را از وسط دو نیم کرده بود. یکی دو پیرمرد با دشداشه‌هایی سفید بر تن و تسبیح به دست، دم در خانه‌هایشان به تماشای گذر عمر نشسته بودند. بافت خانه‌ها قدیمی و استوار به نظر می‌رسید، رنگ کرمی خاکی، رنگ متمایزی بود که به چشم می‌آمد، کابل‌های نامتعارف که به تیرهای برق وصل می‌شد کمی از زیبایی تصویر می‌کاست. خانه‌ی یوسف گمگشته، دو مرد نجیب در انتهای کوچه واقع شده بود. راهنمای دو مرد مهمان، در را باز کرد و خودش کناری رفت. برگ زیادی توی حیاط افتاده بود که خود نمایان‌گر سردی روح صاحبخانه بود. هرکس دیگری هم بود این‌گونه زرد و سرد می‌شد، سختی‌ها مزاج آدم را زرد و سرد می‌کنند. صدای خش‌خش برگ‌های زرد و بی‌روح در زیر پای دو مرد نجیب ماجراجو در گوش روزگار می‌پیچید و ندای انتقام برایش سر می‌دادند. صدای ناآشنای خش‌خش برگ‌ها، صاحب خانه‌ی بی‌روح را به هوشیاری واداشت. صاحب‌خانه در زیر درخت کنار داشت مهیای رفتن به جست‌وجوی دردانه فرزندش می‌گشت.