معرفی و دانلود کتاب هوای طوفانی

معرفی کتاب هوای طوفانی

کتاب هوای طوفانی نوشته‌ی درموت دیویس با محوریت علاقه‌ و تلاش انسان‌ها برای تفسیر رویا به ماجراجویی عجیب رابرت مونرو می‌پردازد که روزی در یک رویا حبس می‌شود و سعی می‌کند تا با علم خود درباره‌ی خواب از اسارت این رویا نجات پیدا کند اما برای این کار باید با بزرگ‌ترین ترس‌هایش روبه‌رو شود.

رابرت مونرو مردی ساده است و زندگی کسل کننده‌ای دارد و با همسر و پسر 10 ساله‌اش زندگی می‌کند او با درمان مشکلات خواب و کابوس بیماران روزگار می‌گذراند اما در آینده متوجه می‌شود که در این زمینه دانش اندکی دارد. روزی برای رابرت اتفاق عجیبی رخ می‌دهد، او یک روز صبح متوجه می‌شود که در یک رویا حبس شده است و راهی برای خروج وجود ندارد. اما رابرت چاره‌ای ندارد که در اوج ناامیدی تمام تلاش خود را بکند.

اگر شما هم در گروه کسانی قرار دارید که همواره دنیای پر از رمز و راز رویا و خواب برایتان جالب بوده است، قطعاً از خواندن این داستان خیال‌گونه لذت خواهید برد. ژانر کتاب هوای طوفانی (Stormy Weather) علمی-تخیلی است و برای علاقه‌مندان به این سبک ادبی می‌تواند تجربه‌ی جالبی باشد.

درموت دیویس (Dermot Davis) در این کتاب تلاش می‌کند تا علاوه بر سرگرم کردن شما به اهمیت رویا و جایگاه آن در زندگی انسان به خصوص در ایام کودکی و نوجوانی بپردازد. شاید اشاره به رابطه‌ی رابرت با پسر ده ساله‌اش جیسون نیز در راستای انتقال همین مفهوم باشد. در حقیقت بخش عمده‌ای از داستان به کنکاش روابط رابرت با سایر اعضای خانواده‌اش می‌پردازد.

درموت دیویس را بیشتر بشناسیم:

درموت دیویس علاوه بر نویسندگی به عنوان نمایشنامه‌نویس و فیلمنامه‌نویس نیز شناخته می‌شود. او ایرلندی است و ایام کودکی و جوانی خود را در شهر دوبلین گذرانده اما اکنون ساکن لس‌آنجلس است. دیویس تئاترهای بسیاری در شهرهای دوبلین، بولتون و لس‌آنجلس داشته است. یکی از ویژگی‌های مهم دیویس تنوع آثار او است و اکثر سبک‌های ادبی را دربرمی‌گیرد.

اولین رمان او هوای طوفانی است که در سال 2012 منتشر شد و از سال 2012 تاکنون آثار بسیاری را منتشر کرده است و توانسته به موفقیت چشمگیری در نویسندگی دست یابد تا جایی که در سال 2013 برای سومین رمان خود «نخبه» برنده‌ی جایزه بهترین رمان آمریکا شد.

جملات برگزیده‌ی کتاب هوای طوفانی:

- تعبیر خواب‌ها مسیری باشکوه برای شناختی از فعالیت‌های ناخودآگاه ذهن است.
- تمام چیزی که ما می‌بینیم و به نظرمون میاد، فقط رویایی در بین خواب است.
- بین خواب‌های شب و روز خیلی تفاوت زیادی نیست.
- خوابی که تعبیر نمی‌شود مثل نامه‌ای است که خوانده نمی‌شود.

در بخشی از کتاب هوای طوفانی می‌خوانیم:

رابرت با گردن درد بیدار شد. او به صورت نشسته در صندلی کنار تخت پدرش به خواب رفته بود. او هیچ تصوری از این‌که چه مدتی خوابش برده بود نداشت. بخش‌ها و راهروی بیمارستان پر از آدم بود که حاکی از این مسئله بود که الان روز است یا شاید نزدیک غروب بود. آن طرف تخت در صندلی دیگری مادرش نشسته بود، او هم ظاهراً خوابش برده بود و هنوز در خواب عمیق بود. رابرت با تکانی آرام او را بیدار کرد و از او پرسید: «می‌خوای ببرمت خونه؟»

مادرش با بی‌حالی گفت: «نه پسرم، مشکلی برای رانندگی ندارم، خودم می‌تونم برم.»

آن‌ها بیمارستان را ترک کردند و رابرت مادرش را تا ماشینش بدرقه کرد و از او خواست که با دقت رانندگی کند. وقتی رابرت به ماشین‌اش رسید و سوارش شد، با زدن استارت، احساسی از اندوه ناگهانی به خاطر تنهایی‌اش تمام وجودش را دربرگرفت. به نظر می‌رسید که نمی‌خواهد به سمت خانه‌ای که هیچ‌کس آن‌جا نبود برود. همانطور که در خیابان‌های شهر رانندگی می‌کرد، درخشش علامت نئون مغازه‌ای چشمش را گرفت، ماشین‌اش را نزدیک مغازه برد و دید که آن مغازه‌ی ابزار آلات موسیقی بود و علامت نئون، نت‌های موسیقیایی روی یک خط کامل بودند. فوراً ماشین‌اش را پارک کرد و داخل مغازه رفت. داخل ویترین مغازه از هر نوع آلات موسیقی قابل تصور گذاشته شده بود ولی یکی از آن‌ها توجه‌اش را جلب کرد. آن کلارینتی شیک و براق از چوب جنگلی بود. رابرت دوست داشت فروشنده‌ی مغازه را که کلارینت را در جعبه می‌گذاشت و با دقت در کیسه‌ی خرید قرار می‌داد را مثل بچه‌ای هیجان زده تماشا کند.