معرفی و دانلود کتاب همه‌ی یکشنبه‌ها کجا رفته‌اند: برگزیده‌ی داستان‌های کوتاه نویسندگان زن ژاپن

معرفی کتاب همه‌ی یکشنبه‌ها کجا رفته‌اند: برگزیده‌ی داستان‌های کوتاه نویسندگان زن ژاپن

ادبیات مدرن ژاپن، ترکیب ویژه‌ای است از هایکو و فرهنگی که درونیات و احساسات انسانی در آن به‌وضوح به چشم می‌خورد؛ کتاب همه‌ی یکشنبه‌ها کجا رفته‌اند مجموعه داستان‌های کوتاه از نویسندگان زن ژاپنی است که توسط اشکان کاظمیان‌ مقیمی گردآوری و ترجمه شده است. از جمله نویسندگانی که در این کتاب از آن‌ها می‌خوانیم هیروکو اویامادا، نائوکولا یامازاکی، میسومی کوبو و... هستند.

درباره‌ی کتاب همه‌ی یکشنبه‌ها کجا رفته‌اند

کتاب همه‌ی یکشنبه‌ها کجا رفته‌اند مجموعه داستان کوتاهی از گروه نویسندگان زن ژاپنی است که موضوعات مختلف زندگی روزمره و روان انسانی را در آثار خود منعکس کرده‌اند. هیروکو اویامادا (Hiroko Oyamada)، نائوکولا یامازاکی (Naoko Yamazaki)، هیرومی کاواکامی (Hiromi Kawakami)، یوکو تسوشیما (Yūko Tsushima)، یوکو تاوادا (Yoko Tawada)، یوکیکو موتویا (Yukiko Motoya)، کیکوکو تسومورا (Kikuko Tsumura)، کیوکو ناکاجیما (Kyoko Nakajima)، میه‌کو کاواکامی (Mieko Kawakami) و میسومی کوبو (Misumi Kubo) نویسندگانی هستند که در این کتاب آثارشان را می‌خوانیم. این مجموعه داستان دربردارنده‌ی داستان‌های متنوعی است که هرکدام از جهان ذهنی متفاوتی متولد شده‌اند. شاید بتوان یک عنصر مشترک میان آن‌ها یافت و آن شاعرانگی آمیخته با واقعیتی است که نسبت به مسائل وجود دارد؛ ویژگی‌ای که به نوعی می‌توان ریشه‌های آن را در ناتورالیسم ژاپن جویا شد.

یوکو تاوادا نویسنده‌ی داستان «ساحل دوردست» مهاجری ژاپنی است که پس از دریافت مدرک دکتری خود در آلمان، همان‌جا ماندگار شد. او که به ادبیات آلمان نیز تسلط کافی دارد، به هر دو زبان ژاپنی و آلمانی داستان نوشته و در هر دو زبان، جوایز متعددی دریافت کرده است. همین ویژگی بن‌مایه‌ی بسیاری از آثار او را شکل می‌دهد؛ مشکلات و چالش‌های حضور در فرهنگی جدید، تفاوت‌های زبانی بامزه و عبور از مرزها موضوعاتی هستند که در نوشته‌هایش تکرار می‌شوند. ناگفته نماند حادثه‌ی اتمی فوکوشیما که آثار جبران‌ناپذیری بر جامعه‌ی ژاپن داشت نیز، از دیگر مسائلی است که در داستان‌هایش بر آن تأکید شده. داستان «ساحل دوردست» در کتاب همه‌ی یکشنبه‌ها کجا رفته‌اند نیز در ارتباط با همین فاجعه‌ی تاریخی، ویران شهری را به تصویر می‌کشد که منعکس‌کننده‌ی نگرانی‌های تاوادا نسبت به آینده‌ی ژاپن است.

کیکوکو تسومورا نویسنده‌ی داستان «برج آب و لاک‌پشت» تجربه‌ای تلخ از اولین محل کارش پس از اتمام دانشگاه داشت که او را وا داشت تا در آثارش از کارمندان جوان بنویسد. میه‌کو کاواکامی میان دیگر نویسنده‌های این کتاب، از شاعرانگی بیشتری در آثارش بهره برده و آن را در نوشتن از موضوعاتی چون مرگ و زندگی، زنانگی و جنسیت، از خودبیگانگی و سرگشتگی فراگیر میان انسان‌ها متبلور ساخته است. کتاب همه‌ی یکشنبه‌ها کجا رفته‌اند مجموعه‌ای متنوع از داستان‌های ژاپنی است که گرچه با دورنماهای گوناگون نوشته شده، اما همگی رگه‌هایی از فرهنگ شرق و ژاپن را در خود جای داده‌اند.

اثر پیش رو توسط اشکان کاظمیان‌ مقیمی گردآوری و ترجمه شده و به همت انتشارات شورآفرین در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

کتاب همه‌ی یکشنبه‌ها کجا رفته‌اند برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب به علاقه‌مندان ادبیات شرق و داستان‌های کوتاه، توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب همه‌ی یکشنبه‌ها کجا رفته‌اند: برگزیده‌ی داستان‌های کوتاه نویسندگان زن ژاپن می‌خوانیم

ساعت هشتِ شب - که موقع بستن فروشگاه است - آن زن هنوز آن‌جا است. چند‌بار ازش سوال کردم، ولی فایده‌یی نداشت. اصلا نمی‌توانستم خودم پرده را بکشم پس تنها کاری که می‌توانستم بکنم این بود که بگویم: «عجله نکنید خانم!» و منتظر بمانم. از داخل اتاقک مدام صدای خس‌خس می‌آمد و چند‌وقت یک‌بار می‌گفت: «خدای من!» یا «همممم.» همه‌ی لباس‌ها را، یکی پس از دیگری، در هر رنگ و اندازه‌یی درخواست کرد. درحالی‌که در انباریِ فروشگاه به دنبال چیزهایی که می‌خواست می‌گشتم، از خودم پرسیدم که داستانش چیست، برای چه مناسبتی با چنین دقتی به دنبال خرید لباس است. از مدیرم خواستم که کلیدِ فروشگاه را به من بدهد. تصمیم گرفته بودم که بعد از رفتنِ همه، این‌جا بمانم و به مشتری‌ام کمک کنم لباس موردنظرش را پیدا‌ کند. مشتری‌های ثابت‌مان می‌توانستند از فروشنده‌ی موردعلاقه‌شان بخواهند که تنها با یک تماس تلفن در خدمت‌شان باشند، بنابراین اغلب پس از ساعت کاری هم تنها به خاطر یک مشتری در فروشگاه می‌ماندیم.

تا وقتی که ساعت دوازده شب شد، مشتری‌ام دیگر تمام لباس‌های داخل فروشگاه را امتحان کرده بود. کدام‌یک را می‌خواست انتخاب کند؟ یک فنجان چای درست کردم و گذاشتم کنار مبل‌ها برای وقتی که بالاخره بیرون می‌آمد. ولی این‌طور نبود، با لباسی که در آن وارد فروشگاه شده بود از اتاق پُرُو خارج نشد. درعوض، گفت که اولین لباسی را که پوشیده بود می‌خواهد دوباره امتحان کند. بعد می‌خواهد این کار را در مورد تمام لباس‌های دیگر فروشگاه نیز انجام دهد. ساعت سهِ صبح دیگر استقامتم را از دست دادم.

وقتی صبح، روی مبلِ فروشگاه از خواب بیدار شدم، مشتری‌ام هنوز در اتاق پُرُو بود. تمام شب را به دنبال لباسی می‌گشت که بپوشد! طفلک بیچاره! کم‌کم داشتم مجذوبش می‌شدم. به نانواییِ محل که ساعت ششِ صبح باز ‌می‌کرد رفتم و نان بِیگِل و شیر‌قهوه‌یی را که برایش گرفتم کنار پرده‌ی اتاقک گذاشتم و گفتم: «لطفا از خودتان پذیرایی کنید.» جوابی نداد، ولی دفعه‌ی بعدی که نگاه کردم نان و قهوه دیگر آن‌جا نبود، پس حتما داخل اتاقک آن‌ها را خورده است...

فهرست مطالب کتاب

مقدمه: زن، زندگی، ژاپن
هیروکو اویامادا
بی‌دقت
نائوکولا یامازاکی
دوستت دارم بابا
میسومی کوبو
از کرانه‌ی چپِ آنفلوآنزا
هیرومی کاواکامی
خدا حفظت کند
یوئوکو تسوشیما
زمینِ خانه
یوکو تاوادا
ساحل دوردست
یوکیکو موتویا
اتاق پُرُو
کیکوکو تسومورا
برجِ آب و لاک‌پشت
کیوکو ناکاجیما
وقتی زنم شیتاکه بود
میه‌کو کاواکامی
همه‌ی یک‌شنبه‌ها کجا رفته‌اند؟