زندگینامه و دانلود بهترین کتابهای ویلیام سامرست موآم
ویلیام سامرست موآم رماننویس، نمایشنامهنویس و داستاننویس پرآوازهی انگلیسی و صاحب تألیفاتی مانند کتابهای «پیرامون اسارت بشری» و «لبهی تیغ» است. او به سبک نوشتاری بیآلایش و آراستهی خود، به تصویر کشیدن محیطهای جهانوطنی، و درک هوشمندانهاش از ذات انسانی شهره است. سامرست موآم بهدلیل تعدد و کیفیت آثارش، برندهی جایزهی پردرآمدترین نویسندهی دههی ۱۹۳۰ شده است.
زندگینامه ویلیام سامرست موآم
ویلیام سامرست موآم (William Somerset Maugham) در بیستوپنجم ژانویهی سال 1874 در انگلستان به دنیا آمد. او در دهسالگی والدینش را از دست داد و به منزل عمویش فرستاده شد. ویلیام دچار لکنت زبان بود و همین مسئله باعث شد تا حتی کمتر از قبل حرف بزند و بیشتر بخواند و بنویسد. او تصمیم گرفت از سنت خانوادگیاش که در آن همه شغل وکالت را انتخاب میکردند، پیروی نکرده و پزشکی را برای تحصیل انتخاب کند. ویلیام سامرست موآم در سال 1897 موفق شد تا مدرک پزشکی خود را دریافت نماید.
ویلیام سامرست موآم از تجربیات خود بهعنوان پزشک برای نوشتن اولین رمانش، «لیزای لمبث»، استفاده کرد. این رمان به موفقیتی اندک دست یافت و همین موفقیت، هرچند اندک، انگیزهای شد تا پزشکی را کنار بگذارد و به نوشتن ادامه دهد.
ویلیام سامرست موآم برای شناخت جهان، به کشورهای مختلفی از جمله ایتالیا، اسپانیا و فرانسه سفر کرد. در سال 1908، چهار نمایشنامه از او بهطور همزمان روی صحنه رفت و او را تا اندازهی زیادی به امنیت مالی رساند. در جنگ جهانی دوم، در ابتدا بهعنوان رانندهی آمبولانس صلیب سرخ و سپس بهعنوان مأمور مخفی حضور داشت. ویلیام سامرست موآم به سرویس مخفی بریتانیا در سوئیس و روسیه کمک کرد و از نزدیک شاهد انقلاب بلشویکی روسیه در سال 1917 بود. پس از اتمام جنگ، او سفرهای خود را از سر گرفت. در سال 1928، ویلایی در جنوب فرانسه خریداری کرد و آن مکان را به محل دائمی اقامت خود تبدیل نمود و تا واپسین روزهای عمرش، در آن ساکن بود.
ویلیام سامرست موآم در 16 دسامبر 1965 چشم از جهان فرو بست.
سیر نویسندگی ویلیام سامرست موآم
شهرت ویلیام سامرست موآم بهعنوان یک رماننویس بر چهار کتاب استوار است: «پیرامون اسارت بشری»، منتشرشده در سال 1915 که روایتی نیمهخودزندگینامه از پیشرفتهای توأم با سختیِ یک جوان دانشجوی پزشکی است؛ «ماه و شش پشیز»، منتشرشده در سال 1919 که داستان هنرمندی غیرمتعارف است و برداشتی از زندگی پل گوگن به شمار میآید؛ «خوشیهای زندگی (Cakes and Ale)»، منتشرشده در سال 1930، داستانها و حکایات زندگی رماننویسی مشهور است که گفته میشود از زندگی توماس هاردی و هیو والپول الهام گرفته شده است، و «لبهی تیغ»، منتشرشده در سال 1944، داستان جوانی آمریکایی است که کهنهسرباز جنگ به شمار میآید و در جستوجوی راهی برای دستیابی به یک زندگی رضایتبخش است.
ویلیام سامرست موآم یکی از موفقترین نویسندگانی است که آثارش بهکرات توسط هالیوود اقتباس شده است. این نویسندهی ادبیات انگلیس در طول جنگ جهانی دوم به آمریکا رفت و همکاری با هالیوود را آغاز نمود. حداقل سیوهشت فیلمنامهی اقتباسی از آثار وی به نمایش درآمدهاند که از جملهی آنان میتوان به لبهی تیغ و ماه و شش پشیز اشاره کرد.
بهترین کتابهای ویلیام سامرست موآم
کتاب لبهی تیغ (The Razor's Edge): لری دارل یک جوان آمریکایی است که در جستوجوی قطعیت است. رشد روحی شخصیتی که ویلیام سامرست موآم خلق کرده در گرو ارتباط او با ایزابل، نامزدش که در انتخاب میان عشق و ثروت در کشمکشی دائمی است، و الیوت تمپلتون، عموی بدجنس او، قرار دارد. این اثر یکی از جسورانهترین و بلندپروازانهترین کتابهای ویلیام سامرست موآم به شمار میرود و ویژگیهای شخصیتی نویسنده را میتوان در جایجای اثر مشاهده کرد. او در تمام مدت این روایت، ناظر مبارزهی قهرمان مخلوق خود با سرنوشت محتومش است.
کتاب ماه و شش پشیز (The Moon and Sixpence): این کتاب از زندگی پل گوگن الهام گرفته شده است و روایت بانکداری انگلیسی را شرح میدهد که از زندگی مرفه و بیدغدغهی خود رها شده تا بتواند به علاقهاش یعنی نقاشی بپردازد. ماه و شش پشیز داستان خواستههایی است که بر دوش روح هنرمندی زجرکشیده و اطرافیان او سنگینی میکند.
کتاب لیزای لمبث (Liza of Lambeth): لیزا کمپ کارگر 18سالهی کارخانه و جوانترین عضو یک خانوادهی پرجمعیت است که اکنون تنها با مادربزرگش زندگی میکند. لیزا در میان تمام ساکنان لمبث محبوب است. او ارتباط با پسری همسنوسال خودش را رها کرده و در عوض، با جیم، پدر چهلسالهی پنج فرزند، رابطه برقرار میکند. با اینکه هر دو تلاش میکنند تا کسی از این ارتباط بویی نبرد، این راز در نهایت آشکار میشود. دغدغههای لیزا وقتی چهرهی واقعیتر و جدیتری به خود میگیرند که متوجه میشود باردار است.
کتاب پیرامون اسارت بشری (Of Human Bondage): «راز زندگی بیمعناست اگر خود دست به کشف آن نزده باشید.» پیرامون اسارت بشری بهزعم بسیاری، شاهکار ویلیام سامرست موآم است. این داستان نیمهخودزندگینامهای است که بر اساس زندگی نویسنده، به رشتهی تحریر درآمده است. فیلیپ کری، همانند موآم، در کودکی یتیم شده و توسط عمویش بزرگ شده است. پیرامون اسارت بشری سفرهای قهرمان داستان را به اقصی نقاط جهان و روند رشد فکری، روانی و عاطفی او را به تصویر میکشد. تئودور درایزر، نویسنده و منتقد پرآوازه، پیرامون اسارت بشری را با سمفونی بتهوون مقایسه کرده است.
کتاب یادداشتهای نویسنده (A Writer's Notebook): یادداشتهای نویسنده مملو از مشاهدات دقیق، بذرها و ایدههای اولیهی الهامبخش برای برجستهترین کتابهای ویلیام سامرست موآم هستند. یادداشتهای نویسنده نگاهی منحصربهفرد و هیجانانگیز به ذهن یک نویسندهی بزرگ دارد. این کتاب برای طرفداران ویلیام سامرست موآم ناشنیدههای بسیار دارد.
سبک نگارش و دیدگاههای ویلیام سامرست موآم
نمایشنامههای ویلیام سامرست موآم اغلب کمدیهایی اجتماعی هستند که شاید بهدلیل ارتباط تنگاتنگی که با شرایط زمانهی وی داشتند، بهسرعت موضوعیت خود را از دست دادند، اما داستانهای کوتاه او همچنان از محبوبیت برخوردارند. بسیاری از آثار موآم بازتاب دغدغهها، اشتغالات فکری اروپاییان در تلفیق با محیط اطراف خود، و رویدادهای تأثیرگذار جهانیاند. ویلیام سامرست موآم در پردازش طرح داستان به شیوهی گی دو موپاسان مهارت داشت. او در دو داستان «خلاصه» (1938) و «دفترچهی خاطرات» (1949)، فلسفهی زندگی خود را بهعنوان فردی خداناباور و سرکش به تصویر میکشد و از بدبینی و تردید خود نسبت به خوبی و هوشمندی ذاتی انسان پرده برمیدارد. همین فلسفهی اوست که انعکاس آن بهشکل بدبینی سرسختانه و پیچیدگی در آثارش مشاهده میشود.
در آثار ویلیام سامرست موآم اغلب مرزبندی چندانی برای عناصر داستانی و غیرداستانی وجود ندارد. نوشتههای او اغلب مملو از بدترین و درعینحال جالبتوجهترین رذیلتهای انسانیاند که میتوانند احساسات و عواطف ما را برانگیزند و به ما این امکان را بدهند تا این شخصیتها را درک کرده و با آنان همذاتپنداری کنیم.
اگرچه موفقیت و شهرت ویلیام سامرست موآم مرهون نثر اوست، او خود بر این باور است که «شعرْ تاج ادبیات است».