معرفی و دانلود کتاب همه چیز تغییر می‌کند

معرفی کتاب همه چیز تغییر می‌کند

رمانی روان‌شناسانه درباره‌ی عشق، فقدان و خاطرات. جاناتان تروپر در کتاب همه چیز تغییر می‌کند از پسری می‌گوید که در ظاهر همه‌چیز دارد، اما با احساساتی سردرگم‌کننده دست‌به‌گریبان است. کتاب حاضر اثری جذاب و درعین‌حال الهام‌بخش است که از زندگی و فرازونشیب‌های آن می‌گوید.

زک همه‌چیز دارد: شغلی ثابت با درآمدی خوب، خانه‌ای در منهتن که در اختیار خودش است، و نامزدی جذاب و باهوش از خانواده‌ای محترم. اما هرچه روز عروسی نزدیک‌تر می‌شود، افکاری آزاردهنده زندگی زک را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ او نمی‌تواند از فکر بهترین دوستش که دو سال قبل در تصادف رانندگی کشته شده خلاص شود، اما از آن مهم‌تر، احساسی که به همسر بازمانده‌ی او دارد لحظه‌ای رهایش نمی‌کند.

اما این تنها معضل زک در کتاب همه چیز تغییر می‌کند (Everything Changes) نیست. در این میان، سروکله‌ی پدر زک، پس از بیست سال غیبت، دوباره پیدا می‌شود، پدری که در کودکی او را ترک کرده اما الان، مصرانه، درصدد جبران است. تلاش خستگی‌ناپذیر پدرْ الهام‌بخش زک برای ایجاد تحولی اساسی در زندگی‌اش می‌شود و او را در مسیری پیش می‌برد که همه‌چیز آن شگفت‌انگیز است.

جاناتان تروپر (Jonathan Tropper) نویسنده‌ی این اثر، متولد 1970 در شهر ریوردیل آمریکاست. او که مدرک کارشناسی ارشد نویسندگی خلاق از دانشگاه نیویورک را دارد و شش رمان نوشته است. آثار او در سراسر جهان پرفروش هستند و به بیش از بیست و دو زبان مختلف ترجمه شده‌اند.

تاکنون از دو اثر او به نام‌های «اینجاست که ترکت می‌کنم» و «آخرین کار من پیش از رفتن» اقتباس‌های سینمایی صورت گرفته است. تروپر هم اکنون در وینچستر نیویورک زندگی می‌کند و علاوه بر نویسندگی به تهیه کنندگی، فیلم‌نامه‌نویسی و تدریس در دانشگاه هم می‌پردازد.

در بخشی از کتاب همه چیز تغییر می‌کند می‌خوانیم:

تمام غرایز حسی‌ام از من می‌خواهند عقب‌نشینی کنم. باید اجازه دهم بیل در این ماجرا کمکم کند. به پرسش‌هایش پاسخ ‌دهم و آرام از راهنمایی‌هایش پیروی ‌کنم. الان دارم جلوی همۀ زیر دستانش به او بی‌احترامی می‌کنم. او سزاوار چنین چیزی نیست. این کار فقط باعث می‌شود او برای حل مشکل از اهرم زور استفاده کند. از این نظر نگاه کنید متوجه می‌شوید این کار غیر حرفه‌ای است. ولی امروز توی مطب دکتر قرار است یک لوله وارد مثانه‌ام کنند، کاری که هیچ‌وقت انجام نداده‌ام. ترجیح می‌دهم چشمانم را داغ کنند ولی این کار را انجام ندهم. این لکۀ توی مثانه‌ام تمام زندگی‌ام را تغییر داده است.

پس ببخشید اگر تمام فکر و ذکرم روی این مسئله متمرکز شده است. بیل باز هم سؤال را پرسید. می‌گویم: «آره بیل، یه اتفاقی افتاده.» بلند می‌شوم. «یه مشکل خیلی مسخره دارم. خسته شدم این‌قدر پاچه‌خواری این کارمندای بی‌سواد و خرفت رو کردم، قوانین رو نادیده گرفتم و تاوان حماقت و بی‌لیاقتی بقیه رو دادم. همه‌شم به خاطر فروش لعنتیه. از کی تا حالا درست کار کردن بی‌ارزش شده و اشتباه‌های بقیه بی‌اهمیت؟ هر روز داریم چرت و پرت می‌گیم و معلوم نیست قراره به کجا برسیم. من شاید یه دلال باشم، ولی به خدا قسم یه دلال حرفه‌ای‌ام. بالاخره باید یه حدی از شرافت و درستکاری تو کارمون داشته باشیم یا نه؟»

بعد از این سخنرانی شدید‌الحن، کل اتاق در سکوتی منجمد کننده فرو می‌رود. انگار تک تک ذرات اتاق می‌خواهند ببینند من چطور این صحبت‌ها را بر زبان آوردم. مسلماً در آن لحظه انتظار نداشتم کسی در آغوشم بگیرد، ولی می‌بینم که بعضی از مدیران فروش به نشانۀ تأیید سری تکان می‌دهند. حتی می‌شود صدای یک تشویق خفیف را هم شنید.

ولی بیل جو را خراب می‌کند. او مشتش را محکم می‌کوبد روی میز و آرام بلند می‌شود. می‌دانم که الان در ذهنش مشغول پیدا کردن بحث و صحبتی است که مناسب این فضا باشد. می‌گوید: «گوش کن زک.» انگار تسلیم شده است. «من نمی‌دونم تو چت شده، قطعاً باید سر فرصت بحث کنیم و برای مشکلات مثل این استراتژی و برنامۀ درستی پیاده کنیم. ولی الان وقت این کارا نیست. بهتره آروم باشی و رو این قضیه تمرکز کنی. الان باید روی حریفت تمرکز کنی.» اگر مثل من در حال شمارش اصطلاحات ورزشی بیل هستید، این مورد شماره دو بود. «کار ما همیشه همین طوریه. نمی‌شه قضیه رو شخصی کنی.»