معرفی و دانلود کتاب نام کوچک من بلقیس

معرفی کتاب نام کوچک من بلقیس

کتاب نام کوچک من بلقیس مجموعه‌ای است از یادداشت‌های بلقیس سلیمانی، نویسنده‌ی ایرانی، که درباره‌ی احوالات، نگرش‌ها و زندگی خودش به رشته‌ی تحریر درآورده است. او از دل این یادداشت‌ها تصاویر واضحی از وضعیت اجتماعی دوران زندگی خودش و جایگاه زنان ترسیم می‌کند. قلم گیرای این نویسنده و صداقتش در تعریف کردن زندگی‌اش، خواننده را به سوی سفری آشنا فرا می‌خواند که در آن خاطره‌ی نسلی از مردم ایران که نوجوانی و جوانی‌شان با انقلاب و جنگ تحمیلی گذشت، زنده می‌شود.

درباره‌ی کتاب نام کوچک من بلقیس

شاید شما هم وقتی نام بلقیس سلیمانی را بشنوید، فکر کنید که این ایهام تناسبی که بلقیس به‌عنوان همسر حضرت سلیمان با نام خانوادگی‌ او دارد، نمی‌تواند تصادفی باشد. ولی واقعا تصادفی است! در کتاب نام کوچک من بلقیس، او درباره‌ی چگونگی نام‌گذاری‌اش حرف می‌زند، نامی که در ابتدا دوستش نداشت ولی وقتی که پا به عرصه‌ی نویسندگی گذاشت، آن را آنقدر ارزشمند دید که فهمید نباید برای هر داستانی خرجش کند. او که تاکنون داستان‌های زیادی درباره‌ی زنان نوشته است و از همین راه برنده‌ی جوایز زیادی از جمله نشان درجه یک هنری شده، این بار راوی قصه‌ی خودش می‌شود. زنی متولد دهه‌ی چهل، برخاسته از یک زندگی روستایی توام با محرومیت فراوان که مزه‌ی انقلاب و جنگ تحمیلی را زیر دندان‌های خودش احساس کرده و حال صدایی برای زنان هم‌نسل خودش شده است. او علاوه بر آنکه خاطراتش را برایمان تعریف می‌کند، عقاید و نظراتش را نیز درباره‌ی موضوعات مختلف بیان می‌کند. نظراتی که انعکاس‌دهنده‌ی نسلی آرمان‌خواه در تاریخ ایران است با مقتضیات تاریخی، سیاسی و اجتماعی منحصربه‌فرد خودش.

بخش‌های کتاب تقریبا براساس ترتیبی زمانی گرد هم آمده‌اند. در ابتدا با حال و هوایی بچه‌گانه، روستایی و ساده و بی‌ریا مواجه می‌شویم و هر چقدر با او در این تونل تاریخی بیشتر قدم می‌زنیم، اتفاقات، گذر زمان و دوره‌های پختگی‌ او ما را با وجهی عمیق و متفکر آشنا می‌کند که با لحنی دوستانه درباره‌ی تجربه‌ی زیست زنانه، احساس پیر شدن جسمی اما جوان بودن روح و روان و اهمیت پست‌مدرنیسم با ما سخن می‌گوید. گویی که او ما را به داخل خانه‌اش دعوت کرده تا هر چه که در زندگی به‌عنوان یک انسان تجربه کرده با ما به اشتراک بگذارد، تجربه‌هایی رنگارنگ که به دلیل تخیل قوی‌اش باعث می‌شود خودمان را جای او بگذاریم. بی‌آنکه بخواهد خودش را قهرمان بپندارد. همین مسئله وجهی بسیار انسانی به یادداشت‌های او داده است.

در یکی از بخش‌ها به‌نام «کلمات من»، او مواجهه‌ی کودکانه‌اش با کلمات را برایمان تعریف می‌کند. از شب‌هایی که در روستا به مشاعره می‌گذشت، افسانه‌هایی که پدرش تعریف می‌کرد و عشقی عمیق که به کتاب‌ها، مخصوصا دیوان حافظ و شاهنامه در قلبش به وجود آمده بود. او برایمان تعریف می‌کند که چطور بعدها آثار شریعتی و جلال آل احمد مسیر فکری و هویتی او را دستخوش تغییر کردند. تاثیری که قصه‌ها در جان و روح او به‌عنوان نویسنده گذاشته‌اند قلم او را در سال‌های بعد بارور کرد.

بخش‌های دیگری از کتاب رنگی مذهبی و تاحدی سیاسی به خودشان می‌گیرند. او از اهمیت نماز جمعه و فضای مذهبی دهه‌ی شصت و تجربه‌های شخصی‌اش در آن‌ها می‌گوید، درباره‌ی میعادی که احساس همبستگی آن کم‌کم مبدل به شک و پرسش می‌شد و بعدها نیز نسبت خودش با حکومت اسلامی را تحت‌الشعاع قرار داد.

اما تمام بخش‌های کتاب این گونه نیست. بخش‌هایی زنانه درباره‌ی ارتباط نویسنده با خاک و زمین نیز چشمان مخاطب را می‌رباید. زمین از منظر او، مادر است؛ جایی امن برای بازگشت و آرامش. او با حال و هوایی احساسی و با لطافتی زنانه، مواجه‌ی خودش با طبیعت را به چشم خواننده می‌آورد. و به همین منوال در بخش‌های بعدی، هر بار به تکه‌های متفاوت از هویت خودش اشاره می‌کند که بسیار گیرا و زیباست.

کتاب نام کوچک من بلقیس با همت انتشارات ققنوس به دست علاقه‌مندان رسیده است.

کتاب نام کوچک من بلقیس برای چه کسانی مناسب است؟

اگر از طرفداران قلم بلقیس سلیمانی هستید، این اثر را از دست ندهید. این کتاب برای علاقه‌مندان به اتوبیوگرافی و دغدغه‌های زنان ایرانی و سبک زندگی مردم در پیش و پس از انقلاب مناسب است.

در بخشی از کتاب نام کوچک من بلقیس می‌خوانیم

رمان خاله‌بازى که منتشر شد خانمى به من زنگ زد و گفت: «اسم مرا در رمانت آورده‌اى.» گفت: «من آشنایى قدیمى‌ام.» گفت: «برگرد به بیست و اندى سال پیش، کوى دانشگاه، ساختمان هفت خواهران.»

یکى‌یکى هم‌اتاق‌هایم را به یاد آوردم و در نهایت فهمیدم آن که پشت خط است «ش. م» است. با هم مرور کردیم گذشته را؛ آن‌قدر که مى‌شود پشت تلفن این کار را کرد و بعد به حال رسیدیم. ش. م در بانک کار مى‌کرد و یک دختر داشت و بسیار متأسف بود که من بچه‌دار نشده‌ام. گفتم چرا فکر مى‌کند من بچه ندارم، من یک پسر و یک دختر دارم. گفت: «پس ناهید خاله‌بازى تو نیستى؟» نه، من نیستم. خاله‌بازى داستان زنى است که مادرزاد نقص جسمى دارد و هرگز مادر نمى‌شود، اما این همه ماجرا نیست. ناهیدِ خاله‌بازى به‌رغم این نقص مادرزاد ازدواج مى‌کند، اما در مسیر تأهل، مردش با زن دیگرى ازدواج مى‌کند و کشمکش آغاز مى‌شود.

در روستاى من، مردِ دوزنه وجود نداشت؛ نه این‌که از اساس نبوده باشد، بود، اما من آن‌ها را به چشم ندیده بودم. اولین مرد دوزنه خویشاوندى بود که قبل از به دنیا آمدن من با زنى هم‌سن و سال خودش ازدواج مى‌کند و سال‌ها چشم‌انتظار بچه مى‌ماند. زن نازاست و بچه‌اى در کار نیست. آن‌طور که بزرگ‌ترها تعریف مى‌کنند، زنِ اول خواهرزاده خود را به عقد شوهر درمى‌آورد. زنِ دوم در مدت شش سالى که با مرد زندگى مى‌کند سه بچه به دنیا مى‌آورد و بعد...، بله و بعد زن اول او را متهم به رابطه با دیگران مى‌کند و شوهر را وامى‌دارد زن جوان را طلاق بدهد. بچه‌ها اما مى‌مانند و زن اول آن‌ها را روى تخم چشم‌هایش مى‌گذارد و بزرگ مى‌کند. آن موقع من زن را مى‌دیدم که قسم راستش «به جونِ حیدرو» بود که بچه بزرگ همان خواهرزاده بود که بچه‌ها را گذاشته و رفته بود.

دومین مرد دوزنه هم به راهنمایى همسر اولش زن جوانى مى‌گیرد و زن بعد از دو شکم زاییدن سر زا مى‌رود و آن‌طور که بعضى‌ها مى‌گفتند مى‌میرانندش! زن اول ماند و دو طفل که او آن‌ها را مادرانه بزرگ کرد. و آن‌طور که من به یاد مى‌آورم، او هم قسم راستش «جونِ عباسو» بود.

گاهى که مادرم بدخلقى مى‌کرد، در عالم بچگى از خدا مادر دیگرى طلب مى‌کردم؛ مادرى که ما را روى تخم چشم‌هایش بزرگ کند. این ماجراها با من ماندند تا خودم ازدواج کردم، صاحب فرزند شدم و مقیم تهران.

فهرست مطالب کتاب

نام کوچک من بلقیس
آن سال‌ها، آن سال‌هاى دور
کلمات من
بانو
میعاد مقدس
نوروز
تکنولوژى
از اودیسه به پنلوپه
من و حکومت اسلامى
زمین بنه است
آن عشق‌ها
مرگ بر پول و زنده‌باد پول
عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد
تهران آن سال‌ها
تهران و ما داستان‌نویس‌ها
من زنى پیشامدرنم!
فعالیت مطبوعاتى من
پاسداشت بدن
زیر سلطه شاهِ حواس
پیش به سوى تاریخ فردى
درباره فیلم زنان قرن بیستم
خیانت جسم به روان
وقتى بازى‌هاى پست‌مدرنیستى نجات‌بخش مى‌شوند
رمان خاله‌بازى