معرفی و دانلود کتاب من با خرس‌ها هستم: داستان‌هایی از یک سیاره زخمی

معرفی کتاب من با خرس‌ها هستم: داستان‌هایی از یک سیاره زخمی

کتاب من با خرس‌ها هستم مجموعه داستانی کوتاه به قلم گروهی از نویسندگان دغدغه‌مند است. این داستان‌ها که در آینده‌ای خیالی می‌گذرند، خطرهای تغییرات آب‌وهوایی را به تصویر می‌کشند و تحسین‌های بسیاری را برای نویسندگان خود به ارمغان آوردند. اثری که پیش روی شماست یکی از جلدهای مجموعه‌ی «ده‌تایی‌ها» است.

درباره کتاب من با خرس‌ها هستم:

آخرین بار چه زمانی درباره وضعیت گرمایش زمین جستجو کردید؟ دو روز پیش؟ هفته گذشته؟ ماه قبل؟ خب دیگر از این عقب‌تر نمی‌رویم. متأسفانه یا خوشبختانه، اخبار سریع فراموش می‌شوند و حتی خبرهای مهمی مانند تخریب محیط‌زیست از این موضوع مستثنا نیستند. زمزمه گرم شدن کره زمین همیشه از رسانه‌های مختلف شنیده می‌شد، اما این ثبت بالاترین درجه حرارت کره زمین در طول تاریخ، در سال 2010 بود که آن را به موضوعی جهانی و بحرانی تبدیل کرد و به مارگارت اتوود، هلن سیمپسون، توبی لیت، دیوید میچل، وو مینگ، پائولو باسیگالوپی، تی سی بویل، لیدیا میلت، ناتانیل ریچ و کیم استنلی رابینسون انگیزه داد تا کتاب من با خرس‌ها هستم (I'm With the Bears) را تألیف کنند.

از بین رفتن جنگل‌های آمازون، آتش‌سوزی در مزارع، خشک شدن تالاب‌ها و به شکلی معکوس وقوع سیل و باران‌های سنگین در سایر نقاط که از پیامدهای تغییرات آب‌وهوا بودند باعث شد افکارعمومی چندین ماه بر گرمایش زمین تمرکز کند. اما این خبر هم مانند سایر اتفاقات بعد از مدتی به فراموشی سپرده شد و حتی ثبت مجدد گرم‌ترین دمای تاریخ در سال 2015 و سپس در 2016 تأثیر چندانی بر مخاطبان عام نگذاشت.

اما صرف‌نظر از اینکه اخبار چقدر درباره گرمایش زمین حرف می‌زنند، این بحران وجود دارد و شدت آن به حدی است که بسیار افراد انکار را ترجیح می‌دهند. گروهی از نویسندگان برنده جایزه تصمیم گرفتند با نوشتن داستان‌هایی درباره مشکلات محیط‌زیست این شوک را از بین ببرند. نتیجه تلاش آن‌ها در کتاب من با خرس‌ها هستم در سال 2010 منتشر شد و تحسین‌های زیادی را کسب کرد. کره زمینی که در این کتاب ترسیم می‌شود آسیب‌های غیرقابل‌جبرانی دیده و اهالی آن برای زنده ماندن باید با موانع بسیاری بجنگند. اثری ترسناک و هم‌زمان امیدوارکننده که به ما نشان می‌دهد در صورت بی‌توجهی به گرمایش زمین چه آینده‌ای در انتظار ماست.

بیل مک کیبن، فعال محیط‌زیست آمریکایی در مقدمه کتاب از ضرورت نوشتن درباره گرمایش هوا می‌گوید: «همه‌­اش تقصیر ماست؛ ما در غرب این کار را کرده‌­ایم، و درست به همین دلیل است که این کتاب اهمیت ویژه‌­ای دارد. درنهایت، این ماییم که باید جرئت کنیم و دست‌به‌کار شویم. چون تمام کشت‌وکشتارهای سال 2010، فقط با یک درجه گرم‌تر شدن زمین رخ داد و این فقط یک نمونه از مرحلۀ آغازین گرمایش زمین است... اگر فقط یک درجه گرم‌تر شدن می‌­تواند قطب شمال را آب کند، برای گرمایشِ بیشتر کافی است قوۀ تخیلتان را به کار بگیرید و ببینید کار به کجا خواهد کشید».

جالب است بدانید نام کتاب از سخنان جان میور، دانشمند، نویسنده و فعال محیط‌زیست گرفته شده که به نام جان کوهستان معروف است. او یک‌بار گفته بود: «وقتی صحبت از جنگ بین نژادها می‌شود، من با خرس‌ها هستم».

درباره مجموعه کتاب ده‌تایی‌ها:

این مجموعه دربردارنده داستان‌های کوتاه و متفاوتی درباره هنر و چگونگی آفرینش آثار هنری است که در میان روایت‌ها و خرده روایت‌های هر داستان شما را در جریان روند تولید و خلق یک شاهکار هنری قرار می‌دهد. با این داستان‌ها نظاره‌گر تغییرات رفتار، خلقیات و روحیات پیچیده و غیر قابل پیش‌بینی یک هنرمند از زمان خلق یک ایده تا اجرای آن خواهید بود و به نوعی طعم شیرین خلق یک اثر هنری را می‌چشید.

نکوداشت‌های کتاب من با خرس‌ها هستم:

- داستان‌هایی عمیق که با تخیل خود خواننده را مبهوت می‌کنند. (Independent)
- تمام داستان‌های این مجموعه عالی هستند! (Saturday Review)
- یک ایده فوق‌العاده. (دیلی‌میل)
- کتابی در پاسخ به اینکه اگر بدترین کابوس‌های ما به حقیقت بپیوندد چه اتفاقی می‌افتد. (Evening Standard)
- مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه که به زیبایی تمام هم ترس و هم امید را القا می‌کنند. (Chicago Tribune)

با نویسندگان کتاب من با خرس‌ها هستم بیشتر آشنا شویم:

هلن سیمپسون (Helen Simpson) نویسنده داستان کوتاه و برنده جایزه است که در سال 1993 به‌عنوان یکی از بهترین رمان‌نویس‌های بریتانیایی زیر چهل سال انتخاب شد.

توبی لیت (Toby Litt) نه رمان و دو مجموعه داستان کوتاه نوشته است. او نیز در سال 2003 او به‌عنوان یکی از بهترین رمان‌نویس بریتانیایی زیر چهل سال انتخاب شد.

دیوید میچل (David Mitchell) نویسنده رمان اطلس ابر است که تا امروز دو بار در فهرست نهایی جایزه بوکر قرار گرفته است.

وو مینگ (Wu Ming) یکی از چهار عضو بنیاد وو مینگ، مجموعه‌ای از نویسندگان مستقر در ایتالیا است.

پائولو باسیگالوپی (Paolo Bacigalupi) نویسنده رمان‌های علمی تخیلی است که تا امروز جوایز Hugo و Nebula را به دست آورده است.

مارگارت اتوود (Margaret Atwood) شاعر و نویسنده برنده جایزه بوکر است که با رمان‌های تحسین شده وصایا و داستان ندیمه شناخته می‌شود.

تی سی بویل (T. C. Boyle) نویسنده فهرست بلندبالایی از کتاب‌ها است که از آنها می‌توان رمان برنده جایزه فاکنر، یعنی «پایان جهان» را نام برد.

لیدیا میلت (Lydia Millet) نویسنده برنده جایزه PEN-USA و فینالیست جایزه پولیتزر است.

ناتانیل ریچ (Nathaniel Rich) نویسنده کتاب The Mayor’s Tongue and Odds Against Tomorrow است.

کیم استنلی رابینسون (Kim Stanley Robinson) نویسنده برنده جایزه هوگو است و از آثار او می‌توان به سه‌گانه مریخ اشاره کرد.

در بخشی از کتاب من با خرس‌ها هستم می‌خوانیم:

همه چیز در یک شب تابستانیِ پُرستاره آغاز می­‌شود که راه شیری، شبیه روکشی پلاستیکی، از این سر تا آن سر سقف آسمان کشیده شده است. البته از ماه خبری نیست؛ اگر ماه در بیاید که کار انجام نمی‌­شود. صدایی هم به گوش نمی‌رسد به­جز صدای چکه‌­های ناپیوستۀ آب، کشیده شدن کتانی‌های تنیسِ ارزان‌قیمت روی سطح خالیِ جاده و صدای منزجرکنندۀ جیرجیرک­‌ها که لحظه‌ای قطع نمی‌شد. آن‌ها در جاده‌ای خاکی هستند که در واقع مخصوص جابه­‌جایی کنده­‌های درخت است؛ اما تایرون تایِرواتر دوست ندارد اسمش را جاده بگذارد؛ اسمش را گذاشته زخم، بریدگی، زخمِی باز در جسم جنگل. ولی برای اینکه کارمان راحت شود بگذارید بگوییم جاده؛ جاده‌ای که در طول روز کامیون­‌ها از آن می‌گذرند؛ کَت‌های بزرگ D7، بارکش‌­ها و ارّه‌های چوب‌بُر. اینجا یک جاده است و تایرون دارد در آن راه می‌رود.

او با هدف مشخصی در آن جاده راه می‌­رود، همه چیز در سیاهی سایه صنوبرهای بزرگ داگلاس ناپیداست. وقتی چشم‌هایت به تاریکی عادت کند و با دقت نگاه کنی، شاید بتوانی سه همراهش را ببینی. وقتی رد می­‌شوند، شب را به‌­آهستگی در هم می‌ریزند: لحظه‌ای آن­‌ها را می­‌بینی و لحظۀ بعد خبری از هیچ‌کدام نیست. هر چهار نفر لباس‌های یک­ شکل پوشیده‌­اند: کتانی‌­های تنیس ارزانی که با واکس سیاه شده‌اند، دو جفت جوراب، تیشرت و ژاکت‌­های سیاه و البته کلاه‌های بافتنی سیاه. با چنین لباس‌هایی چه جایی غیر از اینجا باید باشند؟