معرفی و دانلود کتاب عکس دسته جمعی با پدرخوانده: سفر به سه گانه‌ی کاپولا

معرفی کتاب عکس دسته جمعی با پدرخوانده: سفر به سه گانه‌ی کاپولا

صفی یزدانیان که یکی از منتقدان و فیلمسازان به‌نامِ ایرانی است، در کتاب عکس دسته جمعی با پدرخوانده، به واکاوی وجوه هنری سه‌گانه‌ی درخشان پدرخوانده، اثر فرانسیس فورد کاپولا پرداخته، و ضمن این کار، مروری نیز بر تاریخ سینمای جهان در طول سده‌ی بیستم داشته است.

درباره کتاب عکس دسته جمعی با پدرخوانده

سال 1972 سالی مهم در تاریخ سینمای آمریکا به شمار می‌رود. در این سال، فرانسیس فورد کاپولا (Francis Ford Coppola)، فیلمساز مطرحِ ایتالیایی‌الاصل، اثری درخشان را روانه‌ی پرده‌های سینما کرد؛ اثری که به نوعی تاریخ سینمای داستانی را به قبل و بعد از خود تقسیم نمود. این اثر که پدرخوانده (The Godfather) نام داشت، با هنرنمایی بزرگانی چون آل پاچینو، مارلون براندو و جیمز کان ساخته شده بود. پدرخوانده در واقع اثری اقتباسی به شمار می‌رفت. منبع اصلی فیلمنامه‌ی این فیلم، رمانی درخشان از ماریو پوزو بود. کاپولا با ساخت پدرخوانده، که بعدها به یک تریلوژی یا سه‌گانه بدل شد، نام خود را به عنوان فیلمسازی مؤلف بر سر زبان‌ها انداخت. او اوج هنر کارگردانی را در ساخت این اثر به نمایش گذاشته است. به نحوی که تماشای پدرخوانده را به حضور در کلاس درس فیلمسازی تشبیه کرده‌اند.

از زمان اکران سه‌گانه‌ی پدرخوانده تا به امروز، آثار بسیاری در نقد، تحلیل و بررسی این تریلوژی ماندگار به انتشار رسیده است. یکی از خواندنی‌ترینِ این آثار برای مخاطبین فارسی‌زبان، بی‌گمان کتاب عکس دسته جمعی با پدرخوانده است. صفی یزدانیان، نویسنده‌ی این اثر، یکی از کارگردان‌های مطرح سینمای آسیا به شمار می‌رود. یزدانیان در کتاب عکس دسته جمعی با پدرخوانده که عنوان فرعی «سفر به سه‌گانه‌ی کاپولا» را بر خود دارد، اقدام به ارائه‌ی خوانش خاص خود از شاهکار سینمایی فرانسیس فورد کاپولا نموده، و ضمن این کار، به تأمل در باب پرسشی ساده اما اساسی پرداخته است: چرا سه‌گانه‌ی پدرخوانده به شهرتی افسانه‌ای در میان مخاطبین عام و خاص دست پیدا کرده است؟

صفی یزدانیان برای پاسخ گفتن به پرسش مطرح‌شده، ضمن بررسی وجوه هنری گوناگون سه‌گانه‌ی پدرخوانده، نقبی نیز به تاریخ سینمای جهان، خاصه تاریخ سینمای آمریکا و اروپا، در سده‌ی بیستم زده است، و بررسی ساختاری فیلم سینمایی پدرخوانده را با مرتبط ساختن این اثر با ساخته‌های پیش و پس از خود، کامل نموده است.

گفتنی است که کتاب عکس دسته جمعی با پدرخوانده توسط نشر چشمه روانه‌ی بازار شده است.

کتاب عکس دسته جمعی با پدرخوانده مناسب چه کسانی است؟

علاقه‌مندان به آشنایی با تاریخ سینمای جهان، مخاطبین اصلی کتاب عکس دسته جمعی با پدرخوانده از صفی یزدانیان به شمار می‌روند.

با صفی یزدانیان بیشتر آشنا شویم

صفی یزدانیان (Safi Yazdanian) متولد سال 1339 و زاده‌ی شهر تهران است. این فیلمساز و منتقد سینمایی برجسته، در رشته‌ی سینمای دانشگاه هنر تهران تحصیل کرده است. صفی یزدانیان، نخستین فیلم بلند خود را با عنوان «در دنیای تو ساعت چند است؟» در سال 1393 کارگردانی کرد. اثر مذکور افتخارات داخلی و بین‌المللی فراوانی را برای خالق خود به ارمغان آورد. یزدانیان پیش از این فیلم، در زمینه‌ی فیمسازی مستند و کارگردانی فیلم کوتاه فعالیت کرده بود. دیگر فیلم سینمایی بلندِ صفی یزدانیان «ناگهان درخت» نام دارد.

از میان افتخارات این کارگردان پرآوازه، می‌توان به توفیق وی در کسب جایزه‌ی بهترین فیلم داستانی از جشنواره‌ی فیلم کوتاه تهران اشاره کرد. از میان تألیفات او نیز، می‌توان از عناوین پیش رو نام برد: «عکس دسته جمعی با پدرخوانده»، «سینما می‌تواند یک فرشته باشد» و «ترجمه‌ی تنهایی».

در بخشی از کتاب عکس دسته جمعی با پدرخوانده: سفر به سه گانه‌ی کاپولا می‌خوانیم

زن امریکایی، آری، همه‌ی نقش کِی در پدرخوانده‌ها همین است. او تنها کسی در میان شخصیت‌های اصلی است که رگ‌و‌ریشه‌ی ایتالیایی ندارد. تبار ایرلندی تام هگن هم شاید یکی از دلایل دور نگه داشتنِ گاه‌گاهی‌اش از مسائل مربوط به خانواده باشد، اما تام درهرحال از بچگی در میان ایتالیایی‌تبارها بزرگ شده است، و حتی یک‌بار با مایکل به ایتالیایی حرف می‌زند. کِی تنها بیگانه‌ی واقعی داستان است. در کتاب پوزو، مایکل برایش مفصلاً توضیح می‌دهد که چرا دن کورلیونه هیچ اعتقادی به نظم و قانون امریکایی ندارد و تحقق هر دو را خودش و خانواده‌ی بزرگش به عهده گرفته‌اند. آن‌جا البته کِی، که خودش و پدر و مادر نیوهمشایری‌اش دقیقاً همان امریکاییِ نمونه‌ای خوب‌اند که معمولاً وقت گرفتاری «پیش پلیس می‌روند»، خودش را از بازی کنار می‌کشد و این‌طور تسکین می‌دهد که عشقش به مایکل همه‌چیز را توجیه می‌کند. دایان کیتن اما هیچ چنین نیست. او در مرز میان بی‌خبری و خودفریبی بازی می‌کند و از لحظه‌ی قیامش علیه مایکل در فیلم دوم عملاً آدم دیگری می‌شود.

همین جا باید به آن حکم کلی اشاره کنم که نوشته بودم مکان در پدرخوانده‌ها معمولاً معرفی نمی‌شود. آدم‌ها در تاریک‌روشناهای گوردن ویلیس جایی جمع می‌شوند که چندان معلوم نیست کجاست، و چیزهایی می‌گویند که چندان معلوم نیست که به چه معنی است. اما یکی از نمونه‌های نادر معرفی مکان در همین دعوای زن و شوهری، که پیامد عصیان کِی است، رخ می‌دهد. پیش از آمدن کِی به اتاق مایکل، نمایی بیرونی از سر‌در هتل دیده می‌شود. اتفاق هم سراسر در نور روز می‌افتد. اما نکته این‌جاست که سویه‌ی خانوادگی داستان در این فصل موضوع اصلی است، خانواده به مفهوم رایج و نه مافیایی کلمه.