معرفی و دانلود کتاب عقاید یک دلقک

معرفی کتاب عقاید یک دلقک

کتاب عقاید یک دلقک به قلم هاینریش بل، حکایت دلقکی به نام هانس شنیر از یک خانواده ثروتمند را روایت می‌کند که معشوقه‌اش ماری او را به دلایل مذهبی ترک کرده است.

شنیر که به نظر خود از بیماری افسردگی، سردرد، تنبلی و تک‌ همسری رنج می‌برد تنها کنار یک نفر آرامش می‌یابد و نه هیچ‌کس دیگری. آن شخص کسی نیست جز ماری. ماری دختری بسیار مذهبی است که علاوه بر احساس گناهی که دارد به مدت شش سال بدون این که این که ازدواج کند با هانس زندگی می‌کند. اما از نظر هانس دین یک مسئله کاملا شخصی و ازدواج روی کاغذ امری بیهوده است.

ماری پس از مدتی تحملش تمام شده و دلقک را بدون هیچ حرفی رها کرده و با شخص دیگری ازدواج می‌کند. هانس هم که مفهوم ازدواج را چیزی فراتر از ثبت در یک برگه و البته یک نوع تعهد قلبی می‌داند، ماری را به خیانت متهم می‌کند و دچار افسردگی می‌شود.

کتاب عقاید یک دلقک (ansichten eines clowns) ابزاری بود در دستان هاینریش بل (Heinrich Boll)، از بزرگان ادبیات جهان در قرن بیستم و برندۀ جایزۀ ادبی نوبل، برای به نمایش گذاشتن چهره فاشیسم و غبار نشسته آن بر عقاید سیاسی، فرهنگی و مذهبی آلمان بعد از جنگ.

در این کتاب هانس به دلیل افکار و اعتقادات منحصر بفرد خود و تفاوت در نوع نگرش به زندگی و مذهب، مجبور به ترک خانه پدری می‌شود و به عنوان یک دلقک شروع به کار می‌کند. عقاید او همچنین سبب شده تا دیگر نه او پذیرای جامعه باشد نه جامعه پذیرای او! اما بعد از افتضاحی که در یکی از نمایش‌های هانس اتفاق می‌افتد، به محل زندگی‌اش بازگشته و با گوشه‌نشینی و مرور خاطرات، روزها را سپری می‌کند.

این رمان درام و غم‌انگیز، برنده جایزه نوبل ادبیات 1972 و گئورگ بوخنر 1967 و از رمان‌های تاثیرگذار قرن بیستم است. این رمان بعد از انتشار در سال 1963 به دلیل ماهیت انتقادی محتوایش و به خاطر نگاه منفی آن به کلیسای کاتولیک و دیدگاه آزاداندیش «هاینریش بُل»، نویسنده آلمانی‌اش، راجع به مذهب و مسائل اجتماعی، خشم محافظه‌کاران را در آلمان برانگیخت و باعث درگرفتن بحث و جدل در مطبوعات فراوان گشت.

بل با بهره‌گیری از فضای تاریک جنگ، انگشت اتهام خود را به سمت کلیسا نشانه می‌گیرد و با پرده برداری از روابط دولت - مذهب و رسوب عقاید قرون وسطایی، کتاب را تبدیل به اثری ماندگار می‌کند. شخصیت دلقک با نقابی از رنگ و روغن، انتقادی است به چهره ریاکار جامعه بعد از جنگ خانمان‌سوز که زوال اخلاقی خود را در پشت صورتکی از اخلاقیات پنهان می‌سازد.

در بخشی از کتاب عقاید یک دلقک می‌خوانیم:

تمام بالش‌هایی را که دم دستم بود پشتم نهادم و پای مجروحم را بلند کرده و تلفن را به سوی خودم کشیدم و فکر کردم آیا بهتر نیست به آشپزخانه رفته و شیشۀ کنیاک را از یخچال بردارم؟ مادرم بدجنسانه از بدبیاری کاری من سخن راند و حتی نخواست به نوعی این بدجنسی‌اش را پنهان کند. این تصوری بسیار ساده‌انگارانه بود که کسی در شهر بن از حال و احوالم خبردار نباشد.

وقتی مادرم از این مسئله خبر داشت معنایش آن بود که پدرم هم می‌دانست و لئو هم می‌داند. از طریق لئو، سوفنر و تمامی افراد انجمن و ماری. این مسئله ماری را خیلی متأثر می‌کرد؛ بیش از آنکه من متأثر باشم. اگر دست از مشروب‌خواری می‌کشیدم می‌توانستم دوباره به آن درجه‌ای برسم که به قول مدیر برنامه‌هایم سونرر، یک گام بالاتر از حد متوسط بود و همین برای سپری کردن بیست و دو سال باقیمانده‌ام تا حفرۀ دفنم کافی بود.

سونرر همیشه وسعت توانایی کارم را ستایش می‌کرد. او درک چندانی از هنر نداشت و آن را فقط از جنبۀ موفقیتش می‌سنجید. راجع به توانایی کاری، او به خوبی آگاهی داشت و می‌دانست تا بیست سال دیگر بالای سی مارک دستمزد خواهم داشت. ولی در مورد ماری جور دیگری است.

او از افت هنری من بسیار متأثر می‌شود و در مورد بدبختی‌ام که چندان با آن مشکل ندارم. کسی که خارج گود ایستاده _ همیشه کسی خارج گود نفر دیگری ایستاده _ مسائل را خیلی بغرنج‌تر از کسی می‌بیند که در آن درگیر است، خواه این مسائل خوشبختی، بدبختی، درد عشق یا افت هنری باشد. برایم مهم نیست در سالن‌های بدبو و تاریک و مرطوب جلوی زنان خانه‌دار کاتولیک یا پرستاران پروتستان کار حرفه‌ای دلقکی انجام دهم یا لطیفه‌گویی مسخره.