معرفی و دانلود کتاب سفر به شهر ممنوعه 2: آریو

معرفی کتاب سفر به شهر ممنوعه 2: آریو

رضا تکلی در کتاب سفر به شهر ممنوعه 2: آریو، شما را با پسری باهوش و دغدغه‌مند همراهی می‌کند که درست مانند سارا در جلد قبل، به فکر نجات کره‌ی زمین است. آریو با دوربین عکاسی‌اش همه‌چیز را ثبت می‌کند و در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارد. تا این‌که یکی از نظرات در پای یکی از پست‌هایش، توجه آریو را به خود جلب می‌کند...

درباره‌ی کتاب سفر به شهر ممنوعه 2: آریو

ما انسان‌ها با دست‌های خودمان در حال نابود کردن زمین هستیم. لحظه به لحظه، ساعت به ساعت، دقیقه به دقیقه، نشانه‌ها را می‌بینیم و به خودمان نمی‌آییم. شهرهایی که زیر آب رفته‌اند، یخچال‌های قطبی که در حال آب شدن هستند، دمای هوایی که سال به سال زیاد و زیادتر می‌شود، آلودگی هوایی که روزهای بسیاری خانه‌نشینمان کرده است، جنگل‌هایی که از میان می‌روند، حیواناتی که منقرض می‌شوند، رودخانه‌هایی که به‌خاطر آب آلوده‌شان موجودات بسیاری را مسموم می‌کنند و زباله‌هایی که در همه‌جا می‌بینیم، همه و همه نشانه‌ی یک چیز هستند: نابودی تدریجی کره‌ی زمین و از بین رفتن محیط‌زیست. کتاب سفر به شهر ممنوعه 2: آریو درباره‌ی جهانی است با همین شکل و شمایل.

در جلد اول مجموعه‌ی سفر به شهر ممنوعه خواندید که دختری به نام سارا به دنبال راه نجاتی برای سیاره‌ی زمین می‌گردد. در جلد دوم، رضا تکلی شما را دوباره به جایی شبیه شهر ممنوعه می‌برد؛ اما این‌بار همه چیز را از دید پسربچه‌ای به نام آریو روایت می‌کند. آریو پسری است که در شهر هشتم، در کنار مردم رباتی زندگی می‌کند. جایی که در نگاه اول تا حدی قابلیت این را دارد که به شهری قابل‌سکونت تبدیل شود؛ اما اندک‌اندک به سرنوشتی شبیه شهر ممنوعه دچار می‌شود. آریو با دوربین عکاسی‌اش همه‌چیز را ثبت می‌کند و ویدیوهای مستندش را در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارد. او با این کار، توجه عده‌ی زیادی را به خطری که در پیش است، جلب می‌کند. از جمله سارا، که هنوز برای نجات شهر ممنوعه تلاش می‌کند... .

رضا تکلی در کتاب سفر به شهر ممنوعه 2: آریو، ما را با این پسر دغدغه‌مند و هوشیار همراه می‌کند. شاید داستان این پسربچه، تلنگری باشد برای همه‌ی کسانی که کمر همت به نابودی کره‌ی زمین بسته‌اند. او جغرافیا و نژاد خاصی را در داستان شهر ممنوعه مد نظر ندارد و همه‌ی شهرها را با عدد نام‌گذاری کرده است. نویسنده در پیش‌گفتار کتاب تأکید کرده است که جلد دوم مجموعه را می‌توان مستقل از جلد اول خواند؛ اما بهتر است جلد اول را بخوانید تا مفاهیم شهر ممنوعه را بهتر درک کنید. داستان شهر ممنوعه، در جلدهای بعد همچنان ادامه دارد. پس چشم‌به‌راه جلد جدید مجموعه‌ی سفر به شهر ممنوعه بمانید!

درباره‌ی مجموعه‌ی سفر به شهر ممنوعه

مجموعه‌ی سفر به شهر ممنوعه با یک سؤال در ذهن رضا تکلی به وجود آمد: چه می‌شد اگر همه‌ی موجودات زمین به‌جز انسان‌ها از بین بروند؟ یعنی اگر حیوانات و گیاهان و هر موجود زنده‌ی دیگری از میان می‌رفت، چه بلایی سر انسان‌ها می‌آمد؟ تکلی در هر جلد از این مجموعه، بخشی از داستان را روایت می‌کند. او از نگارش این مجموعه دو هدف دارد: انسان‌ها را درباره‌ی محیط‌زیست به فکر فروببرد و افرادی را که اهل کتاب نیستند، با خواندن و مطالعه آشتی دهد. تاکنون دو جلد از این مجموعه توسط انتشارات اهل سخن منتشر شده است: «برج سیاه» و «آریو»

کتاب سفر به شهر ممنوعه 2: آریو برای چه کسانی مناسب است؟

رضا تکلی کتاب سفر به شهر ممنوعه 2: آریو را برای کسانی نوشته است که می‌خواهند با کتاب و محیط زندگی‌شان آشتی کنند. علاقه‌مندان به داستان‌های فانتزی از خواندن این کتاب لذت خواهند برد.

در بخشی از کتاب سفر به شهر ممنوعه 2: آریو می‌خوانیم

طبق معمول، شهر کثیف بود و دل‌مرده. حوصله راه رفتن نداشتم. نگاهم به مردمی بود که تقریباً بدون ماسک اکسیژن توان نفس کشیدن نداشتند. به مرکز شهر رفتم و از کنار میدان بزرگ و معروفی که داشت رد شدم. وسط میدان شهر، مجسمه‌ای قدیمی بود که دورتادور آن دوازده جایگاه داشت. از وقتی که پسر بچه‌ی چهار ساله بودم و به ناچار به شهر هشتم آمدیم این میدان و این دوازده جایگاه برایم مبهم، جذاب و از جهاتی ترسناک بود. در همین افکار غرق بودم که نگاهم به بلندترین ساختمان سالم شهر افتاد. برجی بلند و ترسناک که یک مار بزرگ دورتا دورش حلقه زده بود. خبر داشتم که اینجا ساختمان مرکزی یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان ماسک اکسیژن در تمامی این مناطق بود؛ شرکت انژیکا.

شرکتی مخوف و ثروتمند که با این اوضاع آب و هوایی و نیاز شدید مردم به اکسیژن، قدرتمندتر هم می‌شد.

من هیچوقت نمی‌توانم درک کنم که بود و نبود ماسک اکسیژن چطور یک نفر را آزار می‌دهد؛ زیرا از آن نسل کودکانی نبودم که با مشکل ریه و یا قلب بزرگ شده باشم. همیشه عاشق خطر و هیجان هستم، از یک‌جا نشستن و گندیدن بدم می‌آید. به نظرم یک‌جا ماندن باعث می‌شود که ذهن و افکار آدم در کنار بدنش بوی گند بگیرد. ترس از حرکت کردن و تلاش برای بقا، تنها چیزی است که مردم این شهر به آن فکر می‌کنند.

من همیشه با دیدن و شنیدن دغدغه‌های هرکس می‌توانم شناخت خوبی از طرف مقابل داشته باشم. این که هرکسی به چه چیزی فکر می‌کند و توجه او به محیط اطراف، به خوبی کیفیت زندگی طرف مقابل را نشان می‌دهد. جهانی که خود انسان باعث به گند کشیده شدن آن شده و روز به روز هم بدتر می‌شود.