معرفی و دانلود کتاب زنده باد کاتالونیا

معرفی کتاب زنده باد کاتالونیا

روایتی تکان دهنده و حقیقی از رنج‌های مردم اسپانیا را در خلال جنگ داخلی این کشور در کتاب زنده باد کاتالونیا، یکی دیگر از شاهکارهای جورج اورول بخوانید. اورول در سال 1936 برای تهیه‌ی گزارشی به اسپانیا سفر کرد و در آنجا به مبارزه با فاشیست‌ها پیوست. این اثر جنگ داخلی اسپانیا و تجربیات او را در آن دوران شرح می‌دهد.

درباره‌ی کتاب زنده باد کاتالونیا:

جورج اورول (George Orwell) در کتاب زنده باد کاتالونیا (Homage to Catalonia) از دوره‌ای از تاریخ سیاسی اسپانیا صحبت می‌کند که مردم در آن زمان متحمل رنج‌های بسیاری شدند و میلیون‌ها نفر نیز از بین رفتند. در آن دوره مردم اسپانیا که همگی از یک نژاد، زبان، فرهنگ و خطه بودند دچار چندپارگی‌های سیاسی چون فاشیسم، کمونیسم و آنارشیسم شدند. اورول بیشتر از انشعبات در جناح کمونیسم می‌گوید و به فاشیسم و انشقاقات درونى آن نپرداخته است. شکاف سیاسی عمیقی که در آن زمان بین مردم اسپانیا ایجاد شده بود در جنگی داخلی نمود پیدا کرد.

در جنگ کاتالونیا گروه‌های چپ مقابل یکدیگر قرار گرفتند و مشخص نبود که مبارزان با چه هدفی و چه کسی را می‌کشتند بلکه تنها دست به قتل و خونریزی می‌زدند. در آن دوران گروه‌های سیاسی دشمن یکدیگر شدند و اوضاع به قدری وخیم بود که مردم از ترس شلیک‌ها و گلوله‌های بی‌هدف آن‌ها جرات بیرون آمدن از خانه را نداشتند. مواد غذایی موجود نبود و نان هم به شدت کمیاب شده بود، مزارع ویران و روستاییان درمانده شده بودند.

آنارشیست‌ها دست به شورش و حرکت‌هایی اصلاحی زده بودند تا اختلافات طبقاتى را بین ببرند، این در حالی بود که کمونیست‌هاى روسى در خفا و به طور پنهانی با فرانسویان دست به یکی شده و به سرکوب دیگر جریانات چپ، چه به صورت آشکارا و چه به صورت پنهانی روی آورند و دیری نگذشت که دوباره تمام آیین‌هاى بورژوازى بازگشت و با قدرت بیشتری مرفهان مرفه‌تر شده و طبقه‌ی فرودست زنجیرهای دست و پایشان به اصلاح محکم‌تر شد و در این میان آنان که آرمان‌خواه‌تر بودند هم، بیشتر آسیب دیدند.

اورول با قلم قدرتمندش از تلخی‌ها، ناملایمتی‌ها و سیاهی‌های جنگ می‌گوید و در نهایت از سرکوب افراد و گروه‌های سیاسی صحبت می‌کند که با ایدئولوژی‌های دولت به اصطلاح کمونیستى جمهورى‌خواه همسو نبودند. اورول مقایسه‌ای جذاب از فرانسه در دوران مارشال پتن، انگلستان که اوضاع آرامی دارد و به ویژه اسپانیای درگیر جنگ ارائه می‌دهد. کتاب حاضر نخستین بار در سال 1938 منتشر شد. اورول خود در سال 1936 به اسپانیا رفت تا از نزدیک در جریان جنگ داخلی باشد و درباره‌ی آن بنویسد و این اثر تجربیات عینی و مشاهدات خود او از این جنگ هولناک و خونین است.

می‌توان گفت بسیاری از کتاب‌هایی که بعد از کتاب زنده باد کاتالونیا پیرامون این جنگ داخلی نوشته شد نتوانستند کامیابی‌ها و همچنین ترس‌های آن دوران را تا این اندازه واقعی و تکان دهنده به تصویر بکشند. قهرمان این کتاب که خود اورول است از تجربیاتش در این جنگ نوشته است و اینکه در نهایت ناچار می‌شود با همسر و دوستان مارکسیستش از اسپانیا فرار کند.

کتاب زنده باد کاتالونیا مناسب چه کسانی است؟

بعد از گذشت سال‌ها کتاب‌های اورول همچنان حرف‌هایی برای گفتن دارند و به نوعی می‌توان گفت تاریخ انقضا ندارند. این کتاب برای تمام ملت‌ها به ویژه ملت‌هایی با چندین قومیت مفید است؛ چرا که قومیت‌ها ممکن است هر لحظه با تحریکات از سوی خارجی‌ها یا کم‌کاری‌های دولت مرکزی روبه‌روی یکدیگر قرار بگیرند. امید آن‌که این کتاب بتواند در شما نگاهى ژرف‌تر به مسائل سیاسى پدید آورد تا گزینشى بخردانه‌تر و فارغ از هیجانات داشته باشید.

با جورج اورول بیشتر آشنا شویم:

او با نام‌ اصلی‌ اریک‌ آرتور بلر در سال‌ 1903 میلادی در هندوستان‌ به دنیا آمد؛ در همان‌ اوایل کودکی‌ به‌ همراه‌ خانواده‌ به‌ انگلستان‌ رفت‌ و در همانجا رشد و پرورش‌ یافت‌. جورج اورول در سال 1920 وارد نیروی پلیس در کشور برمه شد. او بعد از اینکه این شغل را کنار گذاشت به پاریس و لندن مهاجرت نمود و مدت زیادی را برای کسب تجربه در میان فقرا و کارگران آن کشورها گذراند. در همین زمان تصمیم گرفت تا تجربیات خود را به نگارش درآورد.

تعدادی‌ از آثار جورج‌اورول‌ عبارتند از:

- قلعه حیوانات (Animal Farm)
- 1984 (Nineteen Eighty-Four)
- به یاد کاتالونیا (Homage to Catalonia)
- هوای تازه (Coming Up for Air)
- روزهای‌ برمه‌ (Burmese Days)
- آس‌ و پاس‌ درپاریس‌ و لندن‌ (Down and out in Paris and London)
- جاده‌ای‌ به‌ سمت‌ اسکله‌ ویگن‌ (The Road to Wigan Pier)

در بخشی از کتاب زنده باد کاتالونیا می‌خوانیم:

دو روز از ورودمان به خط مقدم گذشت و از تفنگ خبرى نبود. وقتى در کمیته دوگورا باشید و ردیف سوراخ‌هاى روى دیوار را مى‌بندید سوراخ‌هایى که به هنگام تیرباران فاشیست‌ها پدید آمده بود آن وقت همه دیدنى‌هاى آلکوبىیر را دیده‌اید. در آن‌جا در خط مقدم ظاهرا همه چیز آرام و تعداد زخمى‌هایى که مى‌آوردند بسیار اندک بود. هیجان اصلى متعلق به ورود فاشیست‌هایى بود که جبهه خود را ترک کرده و به ما مى‌پیوستند. آنان تحت‌الحفظ از خط مقدم آورده مى‌شدند. بسیارى از نیروهایى که در برابر ما در آن سوى خط مقاومت مى‌کردند، ابدا فاشیست نبودند و فقط سربازان وظیفه درمانده و بى‌چاره‌یى بودند که دوره خدمت سربازى‌شان را در آن زمان مى‌گذراندند و درگیر جنگ شده بودند که تمام فکر و ذکرشان گریختن از جبهه بود. گاه‌گاهى دسته‌هاى کوچکى از آنان خود را به صفوف ما مى‌رساندند. بدون تردید اگر خویشاوندان فاشیست در آن منطقه نمى‌داشتند، عده آنان فزونى مى‌یافت. این فراریان نخستین فاشیست‌هایى بودند که من در همه عمرم دیده بودم.

راستش شگفت‌زده شده بودم که مى‌دیدم آنان با ما تفاوتى ندارند به جز این‌که یونیفورمشان خاکى رنگ بود. غالب آنان وقتى به ما مى‌رسیدند به شدت گرسنه بودند و این هم امرى طبیعى بود که پس از یکى دو روز پرسه زدن در منطقه‌یى که تحت نفوذ و حاکمیت هیچ یک از دو طرف نبود، گرسنه مى‌شدند. البته همیشه این گرسنگى فراریان، پیروزمندانه چنان تعبیر مى‌شد که نیروهاى فاشیستى گرسنه مانده‌اند. من یکى از آنان را دیده بودم که در خانهیى روستایى به او غذا مى‌دادند. راستش صحنه‌یى رقت‌انگیز بود، پسر جوان بلندقامتى که از سوز سرما، رنگ تیره به خود گرفته بود و با جامه‌یى ژنده روى آتش قوز کرده، با ولع تمام روى یک یقلاوى افتاده بود و غذا مى‌خورد و در تمام مدت چشمش روى حلقه شبه نظامیان که پیرامونش ایستاده بودند، دودو مى‌زد. فکر مى‌کنم در اعماق ذهنش باور داشت که ما «سرخ‌ها» موجودات خون‌خوارى هستیم و قصد داریم به محض این‌که شکمش سیر شد او را تیرباران کنیم.