معرفی و دانلود کتاب رقص خرس

معرفی کتاب رقص خرس

کتاب رقص خرس اثری جذاب به قلم نویسنده‌ی جوان سبزواری، حسن کی ‌قبادی است که به روایت داستان زندگی محجور می‌پردازد؛ پسری که مرید یک روحانی‌ست اما تصمیم گرفته دست به کاری غیرقانونی بزند. در این میان داستانی عاشقانه روایت می‌شود و نویسنده به شیوه‌ای عجیب سرنوشت آدم‌های این قصه را به هم پیوند می‌زند.

درباره کتاب رقص خرس:

برای محجور همه‌ی دنیا یک طرف است و حاجی هم یک طرف. اصلا نظر او با تمام جهان فرق می‌کند. این مرد روحانی به‌گونه‌ای جا در دل محجور باز کرده که سخنش برای او حکمی تمام‌کننده دارد. با این حال دست تقدیر پسر قصه‌ی ما را بر سر دو راهی قرار می‌دهد. محجور که به پول نیاز دارد، تصمیم می‌گیرد از طریقی به آن دست پیدا کند که چندان قانونی نیست.

از طرفی دیگر، در کتاب رقص خرس، با اسماعیل و سورمه آشنا می‌شویم. دختر و پسری که به هم دل‌باخته‌اند اما سخت‌گیری‌ها و سنگ‌اندازی‌های پدر سورمه مانع وصال آن دو به یکدیگر شده است. حسن کی‌قبادی همانند یک جورچین تکه‌های این داستان را کنار هم قرار می‌دهد و ما را به مطالعه‌ی قصه‌ای لذت‌بخش دعوت می‌کند.

کتاب رقص خرس مناسب چه کسانی است؟

اگر به مطالعه‌ی رمان‌های فارسی در ژانر اجتماعی و عاشقانه علاقه دارید، از کتاب رقص خرس غافل نشوید.

با حسن کی‌قبادی بیشتر آشنا شویم:

این نویسنده‌ی توانا از سال 1375 و از شرکت در جلسات داستان، جشنواره‌ها و نگارش داستان‌های کوتاه بود که آغاز به کار نویسندگی کرد. حسن کی‌قبادی موسس حلقه‌ی داستانی کویر است و اکنون مدیریت فرهنگی دانشگاه پیام نور سبزوار را برعهده دارد. از میان آثار او می‌توان به روزگار بوسه و خون، مجموعه داستان اشتراکی شهرآورد و رمان شاخه‌های روز اشاره کرد. کی‌قبادی آثاری نیز در زمینه‌ی فیلم کوتاه و مستند داشته است. لبیک در کیلومتر 665 و نور جهان از جمله فیلم‌های مستند او هستند.

در بخشی از کتاب رقص خرس می‌خوانیم:

_ آدم می‌کشی؟

محجور دو انگشت چرک‌گرفتۀ شست و سبابه‌اش را برد میان دماغش و به حرکتی سریع، مویی از آن کند. دستش را آورد جلوِ صورت. خیره شد به آن.

_ اینام سفید می‌شن؟

ایمان که حرکات محجور را مثل یک فیلم جنایی و مرموز پیگیری می‌کرد، سؤالش را دوباره نپرسید. مخصوصاً پای چشم راست محجور که به‌اندازۀ یک بند انگشت باد کرده بود و کبود شده بود، از جلوِ چشمش دور نمی‌شد.

_ دورۀ آخرالزمونه. هرچی می‌کنم تموم نمی‌شن سگ‌پدرا. مال تو هم پر پشته؟

ایمان ساکت بود و به سؤال آدمکشی خودش فکر می‌کرد. واقعاً تصمیمش را گرفته بود؟

_ امروز چن شنبه اَ‌س؟ هی؟ زبونتو خرس لقد کرده؟

_ دوشنبه.

محجور قهقهه‌ای زد و با مشت کوبید به دیوار کرم چرک‌مرگ پشت‌سرش. کسی که احتمالاً همان سرباز سرشبی بود، صدای دادش شنیده شد:

«خفه. کپه بذارید.»