معرفی و دانلود کتاب دختری که نبود

معرفی کتاب دختری که نبود

هادی خورشاهیان در کتاب دختری که نبود، با قدرت تخیل بالای خود در داستان‌سرایی و خلق اتفاقات تخیلی، توانسته اثری جذاب در این زمینه برای نوجوانان بیافریند. قصه، قصه‌ی دختری است به نام سمیرا که دوستی خیالی به نام کصیر دارد. سمیرا چندین سال می‌شود که با کصیر دوست است و تمام زندگی‌اش را با او می‌گذارند. مادر و پدر سمیرا اما با این دوست خیالی دخترشان شدیداً مشکل دارند.

درباره‌ی کتاب دختری که نبود

کتاب دختری که نبود اثری پسامدرن با روایتی عجیب است. هادی خورشاهیان علاوه‌بر شخصیت‌های واقعی، کاراکترهای خیالی بسیاری نیز خلق کرده که قسمت‌هایی از رمان را پیش می‌برند. در این بین شخصیتی به نام کصیر هم خلق کرده که دوست و همزاد سمیراست. کصیر هم‌سن اوست و ویژگی‌های شخصیتی‌شان هم مانند یکدیگر است. حتی بعضی از کارها را نیز کصیر به‌جای سمیرا انجام می‌دهد. قصه از جایی شروع می‌شود که دسته‌چک پدر سمیرا گم می‌شود و او تقصیر را گردن دخترش می‌اندازد.

هادی خورشاهیان در کتاب دختری که نبود شخصیتی به نام سمیرا را خلق کرده که به‌شدت غمگین و افسرده است. پدر و مادر سمیرا که فکر می‌کنند دخترشان مشکل روحی و روانی دارد، تصمیم می‌گیرند او را نزد مادربزرگش که او نیز مشکل روانی دارد، ببرند. سمیرا طوری با کصیر صمیمی و رفیق است که انگار در یک روز و یک‌زمان با هم به دنیا آمده‌اند. همین موضوع باعث نگرانی پدر و مادر سمیرا و بقیه شده است. سمیرا شب و روز را با این دوست خیالی‌اش می‌گذارند. والدین سمیرا در تلاش هستند کاری کنند که دخترشان دیگر با کصیر صحبت نکند. به همین خاطر، سمیرا از دست کارهای مادر و پدرش کلافه می‌شود و از آن‌ها می‌خواهد او را پیش مادربزرگش ببرد تا با او و دایی‌اش زندگی کند. ولی آنجا نیز ماجرای هیجان‌انگیز دیگری رخ می‌دهد: مادربزرگ که قرار است مراقب سمیرا باشد، خودش یک روز صبح ناپدید می‌شود و هیجان‌انگیزتر اینکه چند موجود خیالی دیگر به‌غیر از کصیر، از داخل یک مجله‌ی کهنه سر بیرون می‌آورند. نیت هادی خورشاهیان در کتاب دختری که نبود این است که تنهایی و انزوای دختری نوجوان را در عصر پست‌مدرن نشان بدهد و از دوستی‌هایی غریب این دوران بگوید.

کتاب دختری که نبود برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به آثار تخیلی و فانتزی علاقه‌دارید و شما هم از آن دسته نوجوانانی هستید که دوست خیالی داشته‌اید یا هنوز هم دارید، خواندن این کتاب می‌تواند برای شما بسیار جذاب باشد.

در بخشی از کتاب دختری که نبود می‌خوانیم

در حیاط با سر و صدا باز شد. بیشتر سر و صدا مال مادربزرگ بود نه در. سمیرا روی تخت نیم‌خیز شد. مامان مجله‌اش را انداخت روی زمین و دوید رفت توی حیاط. مادربزرگ عصا می‌زد و می‌آمد جلو. دایی و بابا در حیاط را پشت سرشان بسته بودند و دنبال مادربزرگ می‌آمدند. مادربزرگ وسط حیاط عصایش را کوبید به تشت بزرگی که همیشه‌ی خدا کنار حوض بود. صدای بدی بلند شد، ولی صدای مادربزرگ از صدای تشت هم بلندتر بود: «خجالت نمی‌کشند. دو تا هیکل، بلند شده‌اند آمده‌اند دِه پیش همه آبروی آدم را می‌برند. انگار بچه‌ام که دنبالم راه افتاده‌اند. هنوز صد تا مثل شما را تر و خشک می‌کنم. بی‌چشم و روها.»

مامان می‌رسد توی حیاط و مادربزرگ را بغل می‌کند. خدا کند در و همسایه صدای مادربزرگ را نشنیده باشند. با کارهای من و سمیرا توی محل آبرو برایمان باقی نمانده بود، حالا مادربزرگ هم به جمعمان اضافه شد. مادربزرگ عصایش را می‌اندازد و دو طرف صورت مامان را بین دست‌هایش می‌گیرد و هی صورت مامان را می‌بوسد و قربان صدقه‌اش می‌رود.

سمیرا انگار با شنیدن صدای مادربزرگ‌جان گرفته است. با آن حالش بلند شده و توی چهارچوب در هال ایستاده. مادربزرگ می‌رود روی بهارخواب و سمیرا را بغل می‌کند. سمیرا بغضش می‌ترکد و توی بغل مادربزرگ زارزار گریه می‌کند. مامان هم که عصای مادربزرگ را دستش گرفته، دنبال مادربزرگ می‌آید روی بهارخواب می‌نشیند و اشک می‌ریزد.

بابا و دایی توی خانه لام تا کام حرف نمی‌زنند تا وقتی که مادربزرگ می‌رود حمام. معمولاً مادربزرگ سه ساعت توی حمام می‌ماند. می‌گوید از قدیم که می‌رفته توی حمام عمومی سه ساعت می‌مانده و الان هم این عادت از سرش نیفتاده. بابا تلویزیون را روشن می‌کند که مادربزرگ احیاناً صدایشان را نشنود. سمیرا هم که بعد از آمدن مادربزرگ‌جان گرفته، بعد از چند روز نشسته و دارد هندوانه می‌خورد. مامان سینی چای را می‌گذارد جلوی دایی و بابا و می‌گوید: «خب بالاخره زبان باز می‌کنید یا نه؟»