معرفی و دانلود کتاب خاطره و گفتمان جنگ

معرفی کتاب خاطره و گفتمان جنگ

کتاب خاطره و گفتمان جنگ مجموعه مقالاتی از امانوئل سیوان، جی وینتر، استوارت وولف، سیمون جونز، آنتوان پروست، مارتین جی، پیتر مه یر است. این کتاب یکی از مهم‌ترین منابع نظری موجود درباره پدیده جنگ شناخته شده و باید آن را اثری بنیادین و دست اول در این حوزه به شمار آورد.

گفتمان جنگ مجموعه‌ای است از ساختارها و روابط حاکم و ناظر بر کلیه وجوه نشانه شناختی بیان جنگ که تداعی‌گر ارزش‌ها، باورها و معارف خاصی است. از یک سو در مقابل و در ارتباط با گفتمان‌هایی چون گفتمان سیاست، گفتمان ورزش، گفتمان فمنیسم و مانند آن‌ها، یک گفتمان عام و کلی است و از سوی دیگر، گفتمانی است متکثر و در بر گیرنده گفتمان‌های متفاوت جنگ مربوط به فرهنگ‌ها، خرده فرهنگ‌ها و زمان‌های متفاوت با ساختارها، روابط ارزش‌ها و باورهای خاص خود که هنگام گفتن، نوشتن و بیان، تجلی پیدا می‌کند.

کتاب خاطره و گفتمان جنگ نگاهی فرا منطقه‌ای به مساله جنگ دارد و در مقالات هفت گانه کتاب که از نویسندگان خارجی مانند امانوئل سیوان (Emmanuel sivan) است که مساله جنگ از دیدگاه‌های مختلف و در مکان‌های گوناگون مورد بحث قرار گرفته است.

در بخشی از کتاب خاطره و گفتمان جنگ می‌خوانید:

بنیامین، برای تفکیک نگاهش به سوگواری از نگاه رایج، از دو واژه‌ی «غم بازی» و «غم کاری» بهره می‌گیرد. از نظر او، غم بازی بر غم کاری ترجیح دارد چون «بازی» بی پایان و تکراری سوگواری است، در حالی که غم کاری به معنای این است که غم و اندوه را به سلامت پشت سر بگذاریم. از این رو، برخلاف سروده‌های یاد بودی که مملو از الفاظ شفابخش سنتی است بنابراین، به تعبیری شعر جنگ نشانه‌ی «فرآیند پیچیده‌ی باز مقدس سازی است» اشعار بنیامین «آیینی از دوگانگی آشتی ناپذیر» را فرا روی کشته شدگان ضد جنگ به نمایش می‌گذارد: رهایی جاودانه در برابر اندوه جاودانه دشمنانی هستند که نمی‌خواهند کسی میانجی شان شود و می‌خواهند ناآرام در کنار هم باقی بمانند. از این رو، باید از ختم نمادین دروغین در زمان حال امتناع ورزید تا شاید بتوان در آینده به بهشت راستین مورد نظر خود ویرانگران آرمان گرایی، که هر یک جداگانه در گور آرمیده‌اند، نائل شد. از این رو، بنیامین، حتی پیش از جنگ هم مخالف ساختن بناها یا «مصنوعات مرئی مات»، مانند برج و بنای یادبود، بود که به کمال نمادین تجسم می‌بخشند.

از نگاه بنیامین، زبان نشان می‌دهد که «خاطره ابزار کشف گذشته نیست، بلکه ابزار نمایش آن است.» او می‌افزاید که خاطره مانند زمین که شهرهای مرده را در خود مدفون می‌کند، تجربه‌ی گذشته را در خود نگه می‌دارد و سپس آن‌ها را انتقال می‌دهد. به همین سبب کسی که می‌خواهد به «گذشته‌ی مدفون شده‌ی خویش نزدیک شود، باید مثل مردی رفتار کند که زمین را می‌کند».

او به رستاخیزی که برخی هنرمندان پس از جنگ در کارهایشان به نمایش گذاشتند تا به کشته شدگان جنگ معنا دهند باور ندارد. سربازان آرزو داشتند معجزه شود و کشته شدگان دوباره زنده شوند و غم و اندوه آنان نیز پایان یابد، اما او با هر گونه احیا مخالف بود و می‌خواست بر اساس فرآیند جان زدایی، که حاصل آن جسد است، این اندوه را تسلی نبخشد. جی از قول بنیامین می‌نویسد: «به جای این که زندگانی را در مرگ بجوییم و جان داران را در بی جان‌ها، بهتر است نشانه‌هایِ همه جایی میرایی را بپذیریم و تسلی‌های دروغین تفکر جادویی را نپذیریم».

فهرست مطالب کتاب

اشاره
پیش گفتار: درآمدی بر رویکرد تاریخ فرهنگی به خاطرات جنگ
فرانک جمشیدی
مقدمه: خاطره و گفتمان جنگ
فرهاد ساسانی
فصل دوم: درآمد
اَشکال خویشاوندی و یادبود پس از جنگ کبیر
جِی وینتر
فصل سوم: درآمد
تاریخ نگاران خاطرات شخصی، جمعی و عمومی خشونت و ستمگری‌های جنگ
استوآرت وولف
فصل چهارم: درآمد
تاریخ سازی‌های جنگ (1)
سیمون جونز
فصل پنجم: درآمد
جنگ الجزایر در خاطره‌ی جمعی فرانسویان
آنتوآن پروست
فصل ششم: درآمد
مخالفت با تسلا: والتر بنیامین و امتناع از سوگواری
مارتین جِی
فصل هفتم: درآمد
ماهیت انسانی و کارکرد جنگ در تکامل اجتماعی (1) نگاهی انتقادی به یکی از اشتباه‌های طبیعت گرایانه‌ی اخیر
پیتر مه یر (2)
کتابنامه
نمایه