معرفی و دانلود کتاب جاعل هنر

معرفی کتاب جاعل هنر

کتاب جاعل هنر نوشته‌ی باربارا شاپیرو، داستان نقاش جوانی است که تابلوهای مهم هنری را با ظرافت کپی می‌کند و به‌صورت آنلاین می‌فروشد؛ اما وقتی یک دلال و صاحب گالری بانفوذ یکی از تابلوهای معروف ادگار دگا را به او می‌دهد تا جعل کند، او ناخواسته وارد ماجرایی پیچیده و معمایی می‌شود. این تریلر نفس‌گیر و تحسین‌شده در لیست پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک‌ تایمز بوده و از بهترین کتاب‌های ژانر معمایی سال 2012 است.

درباره‌ی کتاب جاعل هنر

در مارس سال 1990 دو سارق در لباس پلیس وارد موزه‌ی ایزابلا استیورات گاردنر می‌شوند و سیزده تابلوی نفیس و گران‌قیمت، از جمله تابلوی معروف پس از حمام (After the Bath, Woman drying herself) ادگار دگا را می‌دزدند. تخمین زده‌شده ارزش این تابلوها بالغ بر پانصد میلیون دلار بوده. این سارقین هیچ ردپایی از خود به‌ جا نگذاشتند و هیچ‌وقت هم پیدا نشدند. این سرقت بزرگ‌ترین دزدی کشف‌ناشده‌ی تاریخ است.

سال‌ها بعد، نقاش جوان و مستعدی به نام کلیر راث، بعد از یک رسوایی هنری، با کپی کردن تابلوهای نقاشی معروف روزگار می‌گذرانَد. او در کپی کردن کارهای ادگار دگا کاملاً متبحر است. کلیر این نقاشی‌ها را در ازای مبلغی نه‌چندان زیاد به یک سایت آنلاین می‌دهد و آن‌ها به اسم کپی برابر اصل‌هایی باارزش به مردم می‌فروشند. کلیر با یک دلال و صاحب گالری به نام مارکل جی هم در ارتباط است که گرچه از او خوشش نمی‌آید، اما به خاطر نفوذ و قدرتش رابطه‌اش را با او حفظ می‌کند. روزی مارکل به سراغ کلیر می‌آید و به او یک پیشنهاد غیرقانونی و پرسود می‌دهد؛ جعل یکی از تابلوهای ادگار دگا. مارکل حاضر است هم دستمزد زیادی به کلیر بدهد و هم یک نمایشگاه اختصاصی برای آثار او برپا کند. کلیر نمی‌تواند در برابر این وسوسه مقاومت کند و پیشنهاد مارکل را می‌پذیرد. کمی بعد مارکل تابلوی دگا را برای کلیر می‌آورد. زمانی که کلیر تابلو را می‌بیند جا می‌خورد؛ تابلوی پس از حمام ادگار دگا است. همان تابلویی که سال‌ها پیش سارقین از موزه‌ی ایزابلا استیورات گاردنر دزدیده بودند. کلیر کارش را آغاز می‌کند، اما کم‌کم متوجه چیز عجیبی در این تابلو می‌شود. به نظر می‌آید چیزی درست نیست. او پی می‌برد خود این تابلو جعلی است...

در واقع تابلویی که در سال 1990 سرقت شده بود سال‌ها بعد به دست کلیر می‌رسد. زمانی که او به اصیل بودن تابلو شک می‌برد، شروع به تحقیق می‌کند، اما وارد یک هزارتو می‌شود که هر چه پیش‌تر می‌رود ترسناک‌تر می‌شود. او با رازهایی مواجه می‌شود که سال‌ها و قرن‌ها پنهان بوده‌اند؛ از رابطه‌ی پنهان بین ادگار دگا و ایزابلا استیوارت گاردنر تا سرقت موزه. حالا همه‌ی آن‌ها ناگهان سر بر می‌آورند و کلیر را احاطه می‌کنند. رمان جاعل هنر (The Art Forger) نوشته‌ی باربارا شاپیرو (Barbara Shapiro) یکی از تریلرهای جذاب و معمایی چند سال اخیر است. داستان نقاشی کپی‌کار که ناخواسته وارد دنیای تبهکاران و جاعلین می‌شود و به هر شکلی باید خود را نجات دهد. داستان ملهم از یکی از بزرگ‌ترین سرقت‌های تاریخ است که هیچ‌وقت حل نشد. شاپیرو موفق می‌شود به‌خوبی داستان خودش را با این رویداد حقیقی تطبیق دهد و یک قصه‌ی رمزآلود و پرکشش خلق کند.

رمان جاعل هنر با تحسین منتقدین و استقبال خوانندگان روبرو شد. این کتاب چندین جایزه برد و فروش قابل‌توجهی هم به دست آورد. این کتاب را پریسا اعتماد برای انتشارات کتاب کوله‌پشتی ترجمه کرده است. این کتاب نخستین بار در سال 2012 به انتشار رسیده است.

جوایز و افتخارات کتاب جاعل هنر

• رتبه‌ی یک لیست Indie Next؛
• نامزد نهایی جایزه‌ی کتاب ماساچوست؛
• در لیست پرفروش‌ترین آثار نیویورک‌ تایمز؛
• برنده‌ی جایزه‌ی New England Society Book در بخش بهترین داستان؛
• از بهترین رمان‌های معمایی سال 2012 به انتخاب نشریه‌ی بوستون گلوب.

نکوداشت‌های کتاب جاعل هنر

• یک تریلر داستانی بی‌نهایت جذاب درباره‌ی هنرهای زیبا و انتخاب‌های اشتباه. (مجله‌ی پاراد)
• یک معمای هوشمندانه... روایت زیرکانه‌ی باربارا شاپیرو خوانندگان را به دنیای هنری بوستون و جزئیات حرفه‌ای کار جاعلان می‌برد. (نیویورک‌ تایمز بوک ریویو)
• باربارا شاپیرو در مورد اصالت، چه در هنر و چه در عشق، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. همین باعث شده رمان جاعل هنر گیرا و اعتیادآور باشد. (مجله‌ی اینترتِیمنت ویکلی)
• خوانندگانی که به دنبال رمان‌هایی جذاب در مورد رسوایی‌های هنری و هنرمندان هستند، این داستان شاپیرو را به خاطر پلات زیرکانه، عمق احساسی، روایت چندلایه و پایان‌بندی اخلاقی‌اش خواهند ستود. (واشنگتن پست)

کتاب جاعل هنر برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به تریلرهای معمایی و داستان‌های رمزآلود و تاریخی علاقه دارید، این کتاب به شما توصیه می‌شود.

با باربارا شاپیرو بیشتر آشنا شویم

بارابارا شاپیرو (متولد 1951) نویسنده، فیلم‌نامه‌نویس و داستان‌نویس آمریکایی است. او دکترای جامعه‌شناسی دارد و مدتی به‌عنوان استاد دانشگاه دروس جامعه‌شناسی و نویسندگی خلاق تدریس کرده. او رمان‌های زیادی نوشته که چند عنوان از آن‌ها در لیست پرفروش‌های نیویورک‌ تایمز بوده‌اند. «متروپلیس»، «نقطه‌ی کور» و «دیوارنگار» ازجمله آثار داستانی او به شمار می‌روند. شاپیرو چندین جایزه برده که از میان آن‌ها می‌توان به جایزه‌ی کتاب نیوانگلند و بوستون گلوب اشاره کرد.

در بخشی از کتاب جاعل هنر می‌خوانیم

وقتی از بارِ جیک برمی‌گردم، مواقعی را که کارشناسان دچار اشتباه شده بودند در ذهنم مرور می‌کنم: زمین صاف است، مغز زنان توانایی کمتری از مردان دارد، سیاه‌پوستان هرگز به‌عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده انتخاب نمی‌شوند. فهرستی بی‌پایان بود. انگار هرچیزی را که زمانی فکر می‌کنیم درست است، عکس آن ثابت می‌شود. مثل حمام؟ یعنی ممکن است کارشناسان دچار اشتباه شده باشند؟ به حرف دنیل دربارۀ موزۀ هنرهای مدرن فکر می‌کنم. معلوم است که امکان دارد. شاید کسی دیگر حمام را کشیده و دگا ادعا کرده کار خودش است، که از چنین نقاش بااستعدادی بعید به‌نظر می‌رسد. گرچه این اتفاق در قرن‌های هفده و هجده نسبتاً رایج بود. دانشجو اثر استاد را کپی می‌کرد و گاهی برای اینکه از این راه پول دربیاورد، استاد آن را امضا می‌کرد. البته دیگر در زمان دگا این کار منسوخ شده بود. ولی خب، بعد از آن زمان ایزاک کولین هم بود.

وقتی به خانه می‌رسم، دوباره همۀ شواهد را بررسی می‌کنم که کاملاً نشان از اصل بودن اثر دارد، ولی احساسم چیز دیگری می‌گوید. این احساس قبلاً مرا به دردسر انداخته بود. مثل زمانی که احساسم می‌گفت تقدیر من این است که در پاریس زندگی کنم، ولی سه ماه بیشتر دوام نیاوردم. یا مثل زمانی که احساسم می‌گفت ایزاک کولین هرگز کاری نمی‌کند که آزارم دهد. می‌ایستم و پشتم را به حمام می‌کنم. به‌سرعت برمی‌گردم و سعی می‌کنم از آن احساس پیش‌شناختی بگیرم. این کار را از سمت دیگری انجام می‌دهم. چراغ‌ها را خاموش و دوباره روشن می‌کنم. تا جایی که می‌توانم پلک نمی‌زنم و به آن زُل می‌زنم. از پشت کاناپه آویزان می‌شوم تا برعکس آن را ببینم. روی صندلی می‌نشینم و بازهم نگاه می‌کنم. در ذهنم در بین تالارهای امپرسیونیست‌ها و گالری‌های اروپایی در موزۀ هنرهای زیبا می‌چرخم و دوباره دور می‌زنم. نقاشی‌های دگا در ذهنم می‌چرخند.