معرفی و دانلود کتاب برای یک روز بیشتر

معرفی کتاب برای یک روز بیشتر

اگر بتوانید فقط یک روز دیگر را با عزیزی که از دست رفته است بگذرانید، چه می‌کنید؟ میچ آلبوم در کتاب برای یک روز بیشتر داستان مادر و پسری را روایت می‌کند که مرگ بر رابطه‌شان سایه انداخته است. این کتاب پرفروش نیویورک تایمز که برنده‌ی جایزه‌ی قلم نقره‌ای اسپانیا نیز شده است، داستانی درباره‌ی مرگ و فرصتی دوباره برای زندگی است.

درباره‌ی کتاب برای یک روز بیشتر:

چیک بنتو فرزند طلاق است. او باید بین پدر و مادرش یک نفر را انتخاب کند؛ پدرش به او گفته که نمی‌تواند هم فرزند مادرش باشد و هم فرزند او. چیک پدرش را انتخاب می‌کند. در همان دوران، مادرش از دنیا می‌رود و هنگامی که چیک به سنین نوجوانی می‌رسد، پدرش ناپدید می‌شود. کتاب برای یک روز بیشتر (For One More Day) ماجرای زندگی چیک و بحران‌هایی است که از سر می‌گذراند.

قهرمان داستان میچ آلبوم (Mitch Albom) حالا به سنین بزرگ‌سالی رسیده. او مردی درهم‌شکسته است و به الکل پناه برده. شغل خود را از دست داده و خانواده‌اش را ترک کرده. چیک ضربه‌ی نهایی را زمانی می‌خورد که متوجه می‌شود تنها دخترش او را از حضور در مراسم ازدواج خود منع کرده و در این هنگام است که چیک تصمیم می‌گیرد به زندگی خود پایان دهد.

در میانه‌ی این دنیا و دنیای دیگر، چیک بار دیگر مادرش را ملاقات می‌کند و فرصت می‌یابد تا یک روز دیگر را با او سپری کند، فرصتی که همیشه آرزویش را داشت و برای او آرزویی محال بود. در همین یک روز، چیک پرسش‌هایی را مطرح می‌کند که دوست داشت جوابشان را بداند، پرسش‌هایی که پاسخشان باعث می‌شود چیک پی ببرد که چگونه عشق مادرش خانواده‌شان را حفظ کرده بود و حالا، با این درک تازه، چیک می‌خواهد فرصت دوباره‌ای برای زندگی داشته باشد.

میچ آلبوم، که این کتاب را با الهام از رابطه‌ی خود با مادرش نوشته و در آن از وقایع دوران کودکی خود استفاده کرده، موفق شده تا بار دیگر با این کتاب در صدر پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز بنشیند و نظر مثبت بسیاری از منتقدان را به خود جلب کند، چنانکه این کتاب برنده‌ی جایزه‌ی قلم نقره‌ای اسپانیا شده است.

مانند دیگر کتاب‌های آلبوم، برای یک روز بیشتر کتابی الهام‌بخش و معنوی است که خواننده را به تأمل فرو می‌برد و او را وادار می‌کند تا به فرصت‌های گران‌بهایی بیندیشد که در زندگی از دستشان می‌دهد.

فیلم‌های اقتباس‌شده از کتاب برای یک روز بیشتر:

از کتاب برای یک روز بیشتر، فیلمی تلویزیونی به همین نام در سال 2007 ساخته شده است که لوید کرامر کارگردانی آن را بر عهده داشته است. این فیلم موفق شد که برنده‌ی جایزه‌ی بهترین فیلم تلویزیونی ستلایت شود.

نکوداشت‌های کتاب برای یک روز بیشتر:

- میچ آلبوم قدرت دیدن جادو را در چیزهای معمولی دارد. (سیسیلیا آهرن)
- چیزی که من در کتاب‌های میچ آلبوم می‌پسندم این است که شخصیت‌های داستان‌های او افرادی معمولی و از طبقه‌ی پایین اجتماع هستند. (گوییلام موسو)
- کتابی تأثیرگذار که از ما درباره‌ی معنای زندگی، خانواده و عشق می‌پرسد. (مجله‌ی گرن)

کتاب برای یک روز بیشتر برای چه کسانی مناسب است؟

اگر علاقه دارید رمانی بخوانید که شما را به تأمل درباره‌ی مرگ و فرصت‌های ازدست‌رفته‌ی زندگی وادارد، کتاب برای یک روز بیشتر را از دست ندهید.

با میچ آلبوم بیشتر آشنا شویم:

نویسنده‌ی آمریکایی کتاب حاضر، علاوه بر نویسندگی رمان، نمایشنامه و فیلمنامه نیز می‌نویسد. میچ آلبوم، که ابتدا کارش را با نوشتن ستون‌های ورزشی آغاز کرد، به‌سرعت شهرت یافت و پس از آن به نوشتن رمان‌های الهام‌بخش روی آورد.

میچ آلبوم چندین کتاب نوشته است که به 47 زبان ترجمه شده‌اند و بیش از 40 میلیون نسخه از آن‌ها به فروش رسیده است.

از کتاب‌های این نویسنده در ایران نیز استقبال بی‌نظیری شده است و بارها توسط ناشران مختلف به چاپ رسیده‌اند. از دیگر کتاب‌های آلبوم می‌توان به «سه‌شنبه‌ها با موری»، «پنج نفری که در بهشت ملاقات می‌کنید»، «در جستجوی چیکا» و «نخستین تماس تلفنی از بهشت» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب برای یک روز بیشتر می‌خوانیم:

او در مورد من آسان نمى‌گرفت، اجازه نمى‌داد کار نادرست انجام دهم. مرا کتک مى‌زد، سرزنش و تنبیه مى‌کرد؛ ولى دوستم داشت. او به راستى دوستم داشت. او مرا دوست داشت، هنگامى که از تاب پرت مى‌شدم. مرا دوست داشت وقتى با کفش‌هاى گِلى توى خانه راه مى‌رفتم. مرا دوست داشت هنگام استفراغ کردن و پاک کردن آب بینى و تمیز کردن زانوهاى زخمى‌ام. او مرا در هر حالتى دوست داشت. در بهترین و بدترین حالت‌هایم. او براى من چاهى بى‌انتها از عشق داشت.

تنها عیب او این بود که مرا وانمى‌داشت براى به دست آوردن این عشق کارى انجام دهم.

مى‌دانید، من در این باره دیدگاهى دارم. گمان مى‌کنم بچه‌ها در پى محبتى مى‌روند که از آنان مى‌گریزد و براى من محبت پدرم چنین بود. او آن را دور از دسترس نگاه مى‌داشت؛ مانند کاغذهاى درون کیف اسناد. و من تلاش مى‌کردم به آن دست پیدا کنم.

سال‌ها بعد، پس از مرگ مادرم، من فهرستى فراهم کردم از وقت‌هایى که مادرم حمایتم کرد و وقت‌هایى که من از مادرم پشتیبانى نکردم. غم‌انگیز بود. هیچ توازنى وجود نداشت. چرا بچه‌ها تا به این اندازه یکى از والدها را ارج مى‌نهند و دیگرى را در مرتبه‌اى پایین و بى‌اهمیت نگاه مى‌دارند؟

شاید شبیه همان حرفى باشد که پدرم مى‌گفت: «تو مى‌تونى یا پسر مامان باشى یا پسر بابا؛ ولى نمى‌تونى هر دوى اون‌ها باشى.» پس تو مى‌چسبى به یکى از آنان که تصور مى‌کنى ممکن است از دستش بدهى.