معرفی و دانلود کتاب بدشانسی چیز تازه‌ای نیست

معرفی کتاب بدشانسی چیز تازه‌ای نیست

یکی از اتفاقات سخت و دردناک زندگی آدم‌ها در عصر جدید، مهاجرت است! اتفاقی که خیلی چیزها را دگرگون می‌کند. کتاب بدشانسی چیز تازه‌ای نیست اثر جذاب جونو دیاز روایتی ساده اما عمیق از مهاجرت است که تاحدودی برگرفته از داستان زندگی پدر اوست. این کتاب جایزه ساندی تایمز را نیز از آن خودش کرده است.

درباره کتاب بدشانسی چیز تازه‌ای نیست

خیلی از آدم‌ها تجربیات بسیار دشواری را در زندگی تجربه می‌کنند. یکی از این تجربه‌ها که شاید هیچگاه برای هیچکس عادی نشود،‌ مهاجرت است. اتفاقی که خیلی از آدم‌ها به خاطر جبری که برایشان وجود دارد و یا رویایی که در سر می‌پرورانند، با آن روبه‌رو می‌شوند.

کتاب بدشانسی چیز تازه‌ای نیست (Drown) اثر بی‌نظیر و کم حجم جونو دیاز (Junot Díaz)، داستان مردی را روایت می‌کند که اهل دومینیکن است. شخصیت اصلی داستان، وطن خودش را با خیال یک زندگی بهتر ترک کرده و به آمریکا مهاجرت می‌کند. غافل از اینکه بدشانسی و بدبیاری او را رها نمی‌کنند و همچنان زندگی‌اش را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

دیاز در تلاش است که در داستان خود، گریزی به مشکلات سرزمین مادری‌اش هم بزند و چالش‌هایی را که در آنجا وجود دارد برشمرد و با انتقال آن به خواننده درک مشترکی را از شرایط و موقعیت موجود، ایجاد کند. خواندن این کتاب شما را در مقابل مفهوم تازه‌ای از میل به مهاجرت قرار می‌دهد که قطعا از خواندن آن لذت خواهید برد.

نشر سنگ در مجموعه‌ای با عنوان «پنج نویسنده، پنج داستان، پنج جایزه»، اقدام به عرضه‌ی پنج کتاب کوچک کرده است. هر کدامشان دربرگیرنده‌ی یک داستان کوتاه یا بلند، به قلم نویسنده‌ای جایزه‌برده است که چندان در ایران شناخته شده نیستند؛ کتابی که پیش روی شماست، یکی از عناوین حاضر در همین مجموعه محسوب می‌شود.

جایزه و افتخار کتاب بدشانسی چیز تازه‌ای نیست

برنده جایزه ساندی تایمز

نکوداشت‌های کتاب بدشانسی چیز تازهای نیست

- دیاز در این کتاب درباره چیزی بیشتر از ترک‌کردن فیزیکی وطن می‌نویسد. در این روایت جرقه های خشونت و آزمایش‌های سخت ایمان از جانب عزیزان مشخص می‌شود. شخصیت‌ها به دلیل سختی شرایطشان ناتوان می‌شوند، بااین‌حال دیاز به راویان جوانش حس شوخ طبعی می‌دهد. (San Francisco Chronicle)

- جذاب و دردناک… نثر دیاز شبیه به شعری پویا است. (The Boston Globe)

- اثری تکان‌دهنده. (Houston Chronicle)

کتاب بدشانسی چیز تازه‌ای نیست برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای همه علاقه‌مندان به ادبیات داستانی و داستان‌های کوتاه اجتماعی بسیار مناسب است.

با جونو دیاز بیشتر آشنا شویم

یکی از بهترین نویسندگان آمریکایی که در نوشتن انواع داستان‌های کوتاه و همچنین ادبیات کودک و نوجوان بسیار مهارت دارد،‌ جونو دیاز است. این نویسنده دومینیکنی-آمریکایی که آثار او بسیار مورد توجه قرار دارد، به عنوان استاد ادبیات خلاقانه در دانشگاه MIT به تدریس مشغول است.

محور اکثر داستان‌های او «مهاجرت» است و از منظر متفاوتی به این چالش بشری می‌پردازد. توانایی او در نگارش رمان و داستان‌ها به اندازه‌ای است که تابه‌حال جایزه‌ی پن/مالامود، او. هنری،‌ جایزه‌ی ادبی پولیتزر و همچنین جایزه ادبی مک آرتور جینیس را از آن خودش کرده است.

او با نوشتن کتاب «زندگی مختصر و مفید اسکار وائو» به شهرت جهانی رسید و مورد استقبال و تحسین مطبوعات، از جمله مجله تایمز قرار گرفت.

نام دیاز در فهرست بیست نویسنده تأثیرگذار قرن 21 نیز قرار دارد که از سوی مجله نیویوکر انتخاب شده است.

در بخشی از کتاب بدشانسی چیز تازه‌ای نیست می‌خوانیم

دیدن کشوری که در آن متولد شده بود، دیدن هم‌وطنانش که مشغول کارهای روزمره‌شان بودند، برای این‌ها به قدر کافی آماده نبود. هوا با قدرت زیادی از ریه‌هایش خارج می‌شد. چهار سال هرگز با صدای بلند جلوی آمریکایی‌ها اسپانیایی صحبت نکرده بود و حالا همه ‌جا این کلمات را می‌شنید که بین‌ دهان‌ها می‌‌چرخند. منافذش گشوده شد. سال‌ها بود چنین دوشی نگرفته بود. هوای شهر به طرز غیرقابل تحملی گرم بود و غبار سرخ گلویش را خشک کرده بود و بینی‌اش گرفته بود. فقر و فلاکت ‌‌یعنی کودکانی کثیف و خاکی که با حرص به کفش‌های جدیدشان نگاه می‌کنند و آلونک‌هایی که فقط با قامت خمیده می‌توان واردشان شد برایش آشنا و خفه‌کننده بود. احساس می‌کرد این‌‌جا فقط توریستی است که قرار است با اتوبوس خودش را به ساحل بوکا چیکا برساند و بعد هم روبه‌روی کاخ اَلکسار دِ کولون عکسی دونفره با نیلدا بگیرد. مجبور بود روزی دو سه وعده غذا با دوستان خانوادگی نیلدا بخورد.

به‌ هر حال او شوهری جدید و موفق از شمال بود. وقتی خوسفا مرغی را پَر می‌کند به کبره‌ی خون و پرهای روی دست‌ها و زمین نگاه می‌کرد و خودش را در حال انجام همین کار در سانتیاگو به یاد می‌آورد؛ خانه‌ی اولش، جایی که حالا هیچ تعلقی به آن نداشت.