معرفی و دانلود کتاب زن هفت هزار ساله

معرفی کتاب زن هفت هزار ساله

در کتاب زن هفت هزار ساله نوشته‌ی نرگس نظیف زلزله‌ای همه‌چیز را زیر آوار می‌برد و عشقی قدیمی را پنهان می‌کند. سال‌ها بعد، در تهران، زنی با گذشته‌اش روبه‌رو می‌شود؛ آشنایانی که از دل خاطرات آمده‌اند و مردی که حالا زندگی دیگری دارد. این کتاب، داستانی عاشقانه از دل خاکستر است؛ جایی که عشق، رنج و امید در هم می‌آمیزند. آیا می‌توان از سایه‌ی زلزله عبور کرد؟

درباره‌ی کتاب زن هفت هزار ساله

هر زندگی می‌تواند با یک لحظه برای همیشه تغییر کند؛ لحظه‌ای که زمین می‌لرزد و آنچه عزیز بوده، زیر تلی از خاک دفن می‌شود. کتاب زن هفت هزار ساله، سومین رمان داستانی نرگس نظیف، روایت زنی است که چنین لحظه‌ای را تجربه کرده است. او که خانواده‌اش را در زلزله‌ای هولناک از دست داده، سال‌ها بعد در تهران به زندگی ادامه می‌دهد. نامش مهرانه است؛ زنی که با کار و روزمرگی، خود را سرپا نگه داشته، اما هر صدا و هر یادآوری او را به آن روز سیاه بازمی‌گرداند. مصاحبه‌ها درباره‌ی آن فاجعه را رد می‌کند و از هرچه بوی گذشته دهد، گریزان است؛ حتی از عشقی که زمانی همه‌چیز او بود.

داستان از جایی جان می‌گیرد که آشنایان گذشته به زندگی مهرانه قدم می‌گذارند. مردی که روزگاری عشق او بوده، حالا با زندگی جدید و حلقه‌ای در دست، دوباره پیدایش می‌شود. این دیدار، گویی زخمی کهنه را می‌گشاید؛ خاطراتی که مهرانه گمان می‌کرد برای همیشه دفن شده‌اند، از زیر آوار سر برمی‌آورند. این آدم‌ها غریبه نیستند؛ تکه‌هایی از زندگی پیش از زلزله‌ هستند که حالا با شکل و شمایلی متفاوت بازگشته‌اند. روایت با گفت‌وگوهای مهرانه با این افراد، با افکار خودش و با گذشته‌ای که گاه به لحظه‌های پس از زلزله می‌رسد و گاه به سال‌های دورتر، پیش می‌رود. نرگس نظیف با به‌کارگیری توصیفات ساده، اما ژرف، حس تنهایی و رنج مهرانه را چنان به تصویر می‌کشد که گویی خواننده خود صدای آوار را می‌شنود یا سکوت پس از آن را احساس می‌کند.

کتاب زن هفت هزار ساله داستانی عاشقانه است، اما نه از آن دست عاشقانه‌های ساده و بدون پیچ‌وخم. در این روایت، عشق با دروغ درهم‌تنیده، با تنهایی همراه شده و زیر سایه‌ی سنگین زلزله نفس می‌کشد. به نظر می‌رسد زلزله‌ی بم، با آن‌همه اندوه مشترک برای ایرانیان، زمینه‌ی این داستان باشد. این انتخاب، روایت را به تجربه‌ای آشنا برای خوانندگان تبدیل می‌کند؛ چه کسی در این سرزمین طعم از دست‌دادن را نچشیده است؟ مهرانه نه‌تنها قصه‌ی خودش را می‌گوید، بلکه انگار صدای همه‌ی بازماندگانی است که هنوز با سایه‌ی گذشته دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این رمان با زبانی زنانه و لطیف، از غم سخن می‌گوید، اما غم را پایان راه قرار نمی‌دهد. هر صفحه گامی است به سوی رهایی از آن روز تاریک.

سبک نگارش این کتاب پیچیده نیست و به‌راحتی خوانده می‌شود. روایت میان گذشته‌ی نزدیک به زلزله، زندگی کنونی و خاطرات دورتر جابه‌جا می‌شود، اما همواره رشته‌ای نامرئی بخش‌ها را به هم متصل نگه می‌دارد. توصیفات نویسنده از حال‌وهوای بازماندگان، از لرزش دست‌ها هنگام یادآوری یا نگاه‌هایی که پر از ناگفته‌هاست، به داستان عمق و واقعیت می‌بخشد.

اگر به‌دنبال عاشقانه‌ای متفاوت هستید که هم دلتان را بلرزاند و هم روزنه‌ای از امید پیش رویتان بگذارد، کتاب زن هفت هزار ساله از انتشارات سنگ همان کتاب است. این داستان غم‌انگیز غمش از جنس زندگی است؛ پر از زخم، اما همراه با امیدی که به‌آرامی از زیر سایه‌ی آوار بیرون‌ می‌آید. اکنون نوبت شماست تا ببینید مهرانه چگونه از این رنج بزرگ عبور خواهد کرد.

کتاب زن هفت هزار ساله برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های عاشقانه و عمیق و کسانی که به روایت‌هایی از رنج، امید و بازسازی زندگی پس از فاجعه علاقه دارند، مناسب است. همچنین خوانندگانی که تجربه‌های مشترک ایرانی مانند زلزله را درک می‌کنند، با آن ارتباط ویژه‌ای برقرار خواهند کرد.

در بخشی از کتاب زن هفت هزار ساله می‌خوانیم

این روزها زندگی‌ام شبیه افسانه‌های اساطیری شده است. نیاز به اسطوره‌ای دارم که مرا به ترفندی نجات بدهد. شاید آریادنه بهترین گزینه باشد. همان طور که مخفیانه به معشوقش دوک ریسمانی داد تا بتواند راه برگشت را از هزارتویی که هیولای افسانه‌ای در آن زندگی می‌کرد، پیدا کند، برای بیرون آمدن از این مخمصه‌ای که خودم درست کرده‌ام هم راهی پیدا کند.

امشب همه به هتل می‌آیند. سیاوش و خانواده‌اش که در هتل هستند، فرهاد و خواهرش فریبا و شوهرش و مادر و پدرش، مادر و پدر شهرام، خسرو و مادرش، تمام کارکنان هتل و سهراب و زنش... همه جز سمانه و ماه‌پری.

به خاطر پیدا شدن خانواده‌ی من، شهرام مهمانی بزرگی در هتل ترتیب داده است. هر چه اصرار کردم که مهمانی خودمانی باشد و بزرگ نباشد، قبول نکرد. حالا باید برای هزینه‌اش هم چانه بزنم.

یکی از عقربه‌ها روی شانه‌هاست و دیگری روی تو، یعنی ده دقیقه به یازده است. تا شب خیلی مانده. باید فکر کنم. هنوز موضوع ماه‌پری لو نرفته است، چون سیاوش هم حرفی درباره‌اش نمی‌زند. می‌گویم هنوز، چون بالاخره امشب همه چیز لو می‌رود. ماه‌پری و سمانه هم به اندازه‌ی من نگرانند و یکی در میان تماس می‌گیرند یا پیام می‌دهند تا تنها فکر نکنم. موضوع نیامدن خودشان را می‌توانیم با یک بیماری ناگهانی مثل سرماخوردگی یا مسمومیت غذایی حل کنیم. ولی بین تمام این آدم‌هایی که مرا می‌شناسند، موضوع بچه داشتنم را چه‌طور درست کنم. مخصوصاً با رفتار امروز صبح سهراب و سیاوش.