معرفی و دانلود کتاب الهه‌ی محبت

معرفی کتاب الهه‌ی محبت

کتاب الهه‌ی محبت به قلم اعظم حسین پور، داستان دختری آرام و منزوی به نام بهار را به تصویر می‌کشد که با دلی پر از مهر شوهر به دیار غربت پا می‌گذارد اما بازی سرنوشت او را به چالش‌های عمیقی می‌کشاند.

قصه‌ی این دختر قصه‌ایست پرشور و پر گره. او به خاطر همسرش اشکان به غربت پا می‌گذارد و در تلاش است تا شاید آبی بپاشد بر عطش بلندپروازی‌های او. اما کنش‌ها و واکنش‌های زندگی، از او زنی آبدیده و محکم بار می‌آورد.

هنگامی که در سخت‌ترین روزهای عمرش به سر می‌برد با عشقی غیر منتظره و هیجان‌انگیز، دست و پنجه نرم می‌کند و برای داشتن تنها پسرش خود را به آب و آتش می‌زند. او زنی است همچون دیگر زنان و مادران ایرانی سرشار از عشقی پاک که در درونش شعله‌ور است.

در بخشی از کتاب الهه‌ی محبت می‌خوانیم:

کیان که کفرش در آمده بود، با لحن تندی گفت:

- اما من غیر این فکر می‌کنم. خیلی سعی کردم تو کارت دخالت نکنم یا دلیل کارت رو ازت نپرسم اما هر چی که می‌گذره این فکر بیشتر از گذشته آزارم می‌ده. بله، خوب که فکر می‌کنم می‌بینم به غیر از این هیچ چیز دیگه‌ای نمی‌تونه باشه و درخواست تو برای ازدواج یک ساله، دلیل اون چی‌ می‌تونه باشه؟ آیا غیر از اینه که دلت برام سوخته بود، منو تو اون موقعیت دردناک دیده بودی و با مهربونی ذاتی که در وجودته حس ترحم‌ات برانگیخته شد اما منو به عنوان شوهر قبول نداشتی، پیشنهاد ازدواج یک ساله دادی به بهانه‌ی این که منو بهتر بشناسی تا حالم رو، روبه‌راه کنی و کم‌کم عذرم رو بخوای؟

دهان بهار از تعجب باز مانده بود. انتظار شنیدن چنین حرف‌هایی را از کیان نداشت. آن هم بعد از آن همه فداکاری و محبتی که در حق او روا داشته بود. چطور هنوز عشقش را باور نکرده بود. کیان هم‌چنان ادامه داد:

-این فکر مثل خوره داره وجودم رو می‌خوره، البته تا روزی که رفتن به چالوس مطرح نشده بود احساس می‌کردم دوسم داری. هر چند که هیچ‌وقت یک‌بار هم اینو بهم ابراز نکردی اما کارهات و نگاهت این رو بهم می‌فهموند؛ ولی حالا این پافشاریت منو به تردید انداخته. بهار، آیا منو به بازی گرفتی یا واقعاً بهم علاقه داری؟

بهار دیگر نتوانست به حرف‌های او گوش دهد. با خشم گلدانی را که دم دستش بود برداشت و با حرص به زمین کوبید. صدای شکستن گلدان و فریاد او در هم آمیخت:

- بسه دیگه، نمی‌خوام چیزی بشنوم.

قدمی برداشت و خواست به گفته‌هایش چیزی اضافه کند که صدای کیان با صدای آخش یکی شد.