معرفی و دانلود کتاب اصول فلسفه برای آینده

معرفی کتاب اصول فلسفه برای آینده

خداباوری و مذهب مسیحیت برای فیلسوفان آلمانی همواره با چالش‌های نظری گوناگون همراه بوده و نظریات مهمی را در فلسفه‌ی آلمان پدید آورده است. کتاب اصول فلسفه برای آینده نوشته‌ی لودویگ فویرباخ با بررسی جنبه‌هایی از ایدئالیسم آلمانی، موضوع خداباوری و الهیات مسیحی را تشریح می‌کند.

درباره‌ی کتاب اصول فلسفه برای آینده

فلسفه‌ی ایدئالیستی و موضوع متافیزیک در برخی از نظریات مهم فلسفی پیوندی عمیق داشته و نظریه‌پردازان برای تبیین این موضوع سویه‌های انتقادی متفاوتی را بیان می‌کنند. در کتاب اصول فلسفه برای آینده (The Philosophy of the Future) نوشته‌ی لودویگ فویرباخ (Ludwig Feuerbach) این موضوع از نظرگاهی متفاوت مورد ارزیابی قرار گرفته و نقد جوانب مختلفی از الهیات مسیحی صورت می‌گیرد. مخاطب با مطالعه‌ی کتاب حاضر می‌تواند با عوامل مؤثر در شکل‌گیری جریان ایدئالیسم آلمانی نیز آشنا شود. نویسنده در این کتاب با دانش عمیقی که نسبت به اصول و نقد تئوری فلسفه‌ی متافیزیک ایدئالیستی دارد، مواضع انتقادی خود را به‌صورت مفصل و دقیق بیان می‌کند.

یکی از مهم‌ترین مباحث نظری در تاریخ فلسفه‌ی آلمان، موضوع خداشناسی و ارتباط ادراک انسان و وجود خدا بوده و نظریه‌پردازان این حوزه با تطبیق نظریات فلسفی، جریان‌های مختلف نظری را به وجود آورده‌اند. کتاب اصول فلسفه برای آینده با محوریت قرار دادن انسان در فهم وجود خدا، ابعاد ناشناخته‌ای از خداشناسی را پی می‌گیرد. لودویگ فویرباخ در این کتاب کیفیت ادراک انسان را به‌عنوان یکی از عناصر اساسی در خداباوری تشخیص داده و مواضع فیلسوفان هم عصر خود را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد.

فیلسوف مهم قرن هجدهم آلمان در کتاب اصول فلسفه برای آینده، پیش از هر چیز به معرفی تاریخ فلسفه‌ی جدید پرداخته و تلاش می‌کند چگونگی دگرگونی و انحلال الهیات در عصر مدرن را بازشناسی کند. لودویگ فویرباخ با تطبیق جایگاه الهیات در جریان پروتستانیسم و کاتولیسیسم بستر مناسبی را برای ورود مخاطب به موضوع اصلی کتاب فراهم می‌سازد. نویسنده با رویکردی انتقادی ویژگی‌های پیروان مسیحیت را در جریان‌های مذهبی متفاوت ارزیابی کرده و در پی آن، به فرآیند شکل‌گیری عقلانیت در فلسفه‌ی نظری اشاره می‌کند.

لودویگ فویرباخ در کتاب اصول فلسفه برای آینده علاوه بر تشریح ایده‌های نظری خود به رویکردهای فلسفی هگل نیز اشاره دارد. از این نظر، کتاب حاضر به‌عنوان آشنایی با تاریخچه‌ی فلسفه‌ی آلمانی نیز کاربرد دارد. نویسنده با در نظر گرفتن اهمیت استفاده ار زبان تخصصی در ارائه‌ی مباحث فلسفی به دسته‌بندی موضوعات موردنظرش پرداخته تا ایده‌های نظری کتاب نظم خاصی داشته باشد. از این رو کارشناسان علوم فلسفی با مطالعه‌ی کتاب حاضر توانایی تحلیل و ریشه‌یابی صحیح را به دست آورده و منبع کاملی را جهت انجام پژوهش‌های فلسفی در اختیار دارند.

کتاب اصول فلسفه برای آینده شامل سه فصل بوده و لودویگ فویرباخ طی بررسی‌های خود به موضوعات الهیات، تشریح پانتئیسم و دئیسم و خداباوری منطقی می‌پردازد. در این کتاب مواردی همچون اصول فلسفه‌ی جدید، نقد هگل، الحاد، واقعیت‌بخشی و انسان‌سازی خدا در عصر مدرن، تشریح ابژه و سوژه، کیفیت دیدگاه انسان در الهیات و فلسفه، کیفیت وجود خدا در الهیات متعارف و بررسی فلسفه‌ی شهودی، به چشم می‌خورند.

کتاب اصول فلسفه برای آینده برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به موضوعات فلسفی و به‌خصوص تاریخ فلسفه‌ی آلمان مناسب است.

در بخشی از کتاب اصول فلسفه برای آینده می‌خوانیم

فلسفه‌ی جدید وجود الهی را که از حسیّات، از جهان و از انسان، جدا و متمایز شده است، تنها در تفکر، و تنها در عقل، تحقق بخشیده و جانشین آن ساخته است، در عقلی که واقعاً به‌طور برابر از حسیّات، از جهان و از انسان جدا و متمایز شده است. به بیان دیگر، فلسفه‌ی جدید تنها الوهیت عقل را به اثبات می‌رساند، و فقط عقل انتزاعی را به‌عنوان وجود الهی و مطلق می‌شناسد. تعریف از خود دکارت به‌عنوان ذهن - «هستی من صرفاً مبتنی بر این حقیقت است که من می‌اندیشم» - تعریف از خود فلسفه‌ی جدید است. اراده در ایده‌آلیسم کانتی و نیز در ایده‌آلیسم فیشته، خودش وجودی محض از عقل و ادراک حسی است که شلینگ، در تقابل با فیشته، مرتبط با عقل، پنداری محض است؛ این حقیقت نیست و درنتیجه مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

فلسفه‌ی جدید برخاسته از الهیّات است؛ خود این فلسفه چیزی جز الهیّات منحل‌شده و تبدیل‌شده به فلسفه نیست. بنابراین وجود مجرد و متعالی خدا می‌توانست تنها به شیوه‌ای انتزاعی و متعالی واقعیت یافته و جانشین آن شود تا خدا را به عقل تبدیل کند. خودِ عقل باید ویژگی یک موجود انتزاعی و الهی را در خود می‌داشت. به ‌گفته‌ی دکارت، حس‌ها واقعیت حقیقی، هستی، و یقین را آشکار نمی‌کنند، تنها عقل جدا از همه‌ی حسیّات، حقیقت را نشان می‌دهد. منشأ دوگانگی بین عقل و حواس کجاست؟ خاستگاه آن فقط از الهیات است. خدا موجودی حسی نیست؛ بلکه، او نفی همه‌ تعیّنات حسی است و تنها به‌واسطه‌ی انتزاع از حس‌ها شناخته می‌شود. اما او خداست؛ یعنی، حقیقی‌ترین، واقعی‌ترین، و یقین‌ترین موجود [است]. این حقیقت از کجا باید وارد حواس بی‌خدایان بومی (مادرزادی) شود؟ خدا موجودی است که در آن، وجود از ذات و مفهوم جدا نمی‌شود؛ خدا موجودی است که نمی‌توان از هیچ روش دیگری جز هستی در موردش فکر کرد. دکارت این موجود عینی را به یک موجود ذهنی و برهان هستی‌شناختی را به امری روان‌شناختی تبدیل می‌کند؛ دکارت موضوعِ «از آنجا که خدا قابل‌ تفکر است، پس وجود دارد،» را به قضیه، «من می‌اندیشم، بنابراین من هستم.» تبدیل می‌کند. همان‌طور که در خدا، هستی را نمی‌توان از هستی فکر جدا کرد، همان‌طور در من – من‌ای که اساساً ذهن هستم – وجود را نمی‌توان از فکر جدا کرد؛ و درست همان‌طور که این جداناپذیری [عین و ذهن] تشکیل‌دهنده‌ی ذات در خداست، بنابراین در من [انسان] نیز مصداق دارد. یک موجود – مهم نیست که فی‌نفسه یا برای من باشد – وجود او صرفاً در حدی است که بتوان در موردش اندیشه کرد، مقیاسی که موضوع انتزاع از همه حسیّات را تشکیل می‌دهد و لزوماً خود را در قالب موجودی که فقط وجود دارد به واقعیت تبدیل کرده و خود را سوژه می‌کند، و [این‌که] در حدی که می‌اندیشد ذات آن تفکر انتزاعی است.

فهرست مطالب کتاب

گفتار مترجم
مقدمه
فصل اول: تاریخ فلسفه‌ی جدید
فصل دوم: نقد هگل
فصل سوم: اصول فلسفه‌‌ی جدید