معرفی و دانلود کتاب از فلورانس تا تبریز

معرفی کتاب از فلورانس تا تبریز

گاهی وقت‌ها خواب‌ها به حدی واقعی‌اند که انگار تکه‌ای از گذشته‌ای فراموش‌شده را در خود دارند؛ کتاب از فلورانس تا تبریز نوشته‌ی زهره زاهدی داستان خواب‌های مشوش دختری به اسم مارال است، رؤیاهایی که هیچ‌کس توضیحی برایشان ندارد؛ او در این خواب‌ها به زبان ناآشنایی سخن می‌گوید و در شهر غریبی قدم می‌زند که هیچ‌کدامشان را در بیداری هیچ‌وقت ندیده و نمی‌شناخته است.

درباره‌ی کتاب از فلورانس تا تبریز

چقدر به خواب‌هایی که می‌بینید اعتماد دارید؟ آیا شده رؤیای صادقه را تجربه کنید؟ یا شده چیزهایی که در واقعیت می‌بینید برایتان تداعی خوابی باشد که چند شب گذشته دیده بودید؟ قصه‌ی کتاب از فلورانس تا تبریز به قلم زهره زاهدی از همین خواب‌های عجیب شروع می‌شود. پدر مارال تاجری ایتالیایی بوده که شیفته‌ی فرش و زعفران و هنر و فرهنگ ایرانی بوده و در یکی از سفرهایش عاشق دختری تبریزی می‌شود و بعد از ازدواج با او برای همیشه در همان تبریز می‌مانند و کنار هم زندگی می‌کنند. آن‌ها صاحب دو فرزند به نام‌های مارال و بایرام می‌شوند و داستان از همین‌جا شروع می‌شود؛ خواب‌هایی عجیب‌وغریب و تکرارشونده که مارال را از همان کودکی درگیر خود می‌کند. خواب‌هایی که انگار فقط خواب نیستند و قصد دارند چیزی را به مارال بفهمانند...

مارال در خواب کلمات عجیبی به زبانی ناشناخته به گوشش می‌خورند که در عین ناباوری و بدون آنکه معنی‌شان را بداند، از زبان خودش ادا می‌شوند. او احساس عجیبی نسبت به این خواب‌ها دارد؛ اما هرچه سعی می‌کند تا از بقیه کمک بخواهد، کسی کاری از دستش برنمی‌آید. تا جایی که مارال تصمیم می‌گیرد برای پیداکردن پاسخ سؤالاتش، به ایتالیا سفر کند و در نهایت بعد از کشمکش‌های فراوان به همراه برادرش بایرام راهی ایتالیا می‌شوند.

و بعد از رفتن به ایتالیا است که خواب‌های مارال بیشتر از قبل جان می‌گیرند و او را به سمت جایی که می‌خواستند، هدایت می‌کنند تا ذره‌ذره همه چیز را به‌خاطر بیاورد؛ مارال در رؤیاهایش خود را در صومعه‌ای در حال نیایش می‌بیند، با لباس یک راهبه... و همان لحظه جوری که انگار راز نهفته در خواب‌ها را دریافته به او الهام می‌شود که در زندگی گذشته‌اش یک راهبه‌ی ایتالیایی ساکن در صومعه‌ای قدیمی بوده... و بعد از آن تکه‌های پازل یکی پس از دیگری در کنار هم قرار می‌گیرند... آیا ممکن است مارال پیش‌ازاین زندگی، واقعاً راهبه‌ای ایتالیایی بوده باشد؟ آیا این خواب‌ها خاطره‌اند؟ یا یک نشانه؟ و اگر از گذشته‌ای دور نشئت می‌گیرند، اصلاً چرا برگشته‌اند؟

اتفاقاتی که مارال در فلورانس تجربه می‌کند، بیشتر از یک بازگشت ساده به ریشه‌هاست؛ او در تلاش برای کشف هویتش، پا به مسیرهایی می‌گذارد که حتی خودش هم انتظارش را نداشت. زندگی‌اش شکل تازه‌ای می‌گیرد؛ با انتخاب‌هایی که فقط یک‌بار پیش می‌آیند و تصمیم‌هایی که راه برگشتی باقی نمی‌گذارند...

زبان کتاب از فلورانس تا تبریز ساده، توصیفی و صمیمی است. روایت درونی مارال، گفت‌وگوهای خانوادگی و لحظات مهم احساسی با نثری شفاف و قابل‌درک بازگو می‌شوند. نویسنده موفق شده است از داستانی خانوادگی، اثری روان‌شناختی و تا حدی رازآلود بسازد که هم از نظر احساسی و هم فکری مخاطب را درگیر خود می‌کند. این کتاب از انتشارات آسمان نیلگون به انتشار رسیده و در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

کتاب از فلورانس تا تبریز برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به داستان‌هایی علاقه دارید که در دل یک روایت ساده‌ی خانوادگی، ردی از راز و رمز، گذشته، هویت و سفرهای درونی در خود دارند، از فلورانس تا تبریز می‌تواند برایتان کتاب جذابی باشد. کسانی که دوست دارند ببینند چطور یک خواب می‌تواند زندگی را از تبریز تا فلورانس بکشاند، حتماً این کتاب را بخوانند.

در بخشی از کتاب از فلورانس تا تبریز می‌خوانیم

«گوش کنین بچه‌ها. از نظر من شما دیگه بزرگ شدین و به سن قانونی رسیدین و حق دارین انتخاب کنین و درباره‌ی زندگیتون تصمیم بگیرین. البته من و مادرتون همیشه کنارتون بودیم، هستیم و خواهیم بود. اگه نیاز به کمک مادی یا فکری داشتین، می‌تونین روی ما حساب کنین. اما بدونین با هر انتخابی که می‌کنین، سرنوشت تازه‌ای برای خودتون رقم می‌زنین و شانس هم گاهی فقط یک‌بار در خونه‌ی آدمو می‌زنه. سعی کنین فرصت‌های مناسب و شانس زندگی‌تون رو از دست ندین، مبادا که بعدها غبطه بخورین که چرا انتخاب متفاوتی نکرده بودین. گفتم که من و مادرتون همیشه در کنارتون خواهیم بود، اما ضمناً یادتون باشه که آدم‌ها ناچارند تاوان اشتباهاتشون رو به‌تنهایی بپردازن. پس اشتباهی نکنین که نتونین تاوانشو بپردازین. الان دری به‌طرف زندگی و دنیایی تازه به روتون باز شده که پشتش پر از انتخاب‌های مختلفه. سعی کنین سنجیده، فکرشده و از روی عقل انتخاب کنین، نه با هیجان و احساس. من و مادرتون تا وقتی تو این دنیا هستیم می‌تونیم کنارتون باشیم. بعد از رفتن ما خودتون می‌مونین و سرنوشتی که با انتخاب‌هاتون برای خودتون رقم زدین. موافقین؟

هر دو در سکوت، با سپاس و کمی هم ترس در نگاهمان، به علامت تأیید سر تکان دادیم. بایرام گفت:
«همین که بدونیم شما همیشه کنارمون هستین، همون‌طور که همیشه بودین، برامون بزرگ‌ترین دلگرمیه».

من هم برای اینکه نشان بدهم هنوز آنجا هستم، به علامت تأیید دوباره سر تکان دادم. ولی این بار هم آنجا نبودم.

من از سال‌ها پیش، درست یا غلط، انتخابم را کرده بودم. اینکه به ایتالیا بروم و در یک کلیسا خدمت کنم. چرا؟ این را خودم هم هرگز نفهمیده بودم. اما می‌دانستم که انتخاب و چاره‌ی دیگری نداشتم.