معرفی و دانلود کتاب آواز کائنات: فداکاری و از خودگذشتگی یک مادر

معرفی کتاب آواز کائنات: فداکاری و از خودگذشتگی یک مادر

کتاب آواز کائنات رمانی سیاسی و دیستوپیایی است به قلم پل لینچ که بر موضوعاتی از قبیل خانواده، همدلی و سیاست تمرکز دارد. آواز کائنات داستان خانواده‌ای ایرلندی را روایت می‌کند که در محیطی دیکتاتوری، درگیر سیاست شده‌اند و به همین خاطر با مشکلاتی مواجه می‌شوند. این رمان در سال 2023 برنده‌ی جایزه‌ی ادبی من بوکر شده است.

درباره‌ی کتاب آواز کائنات

کتاب آواز کائنات (Prophet Song) به قلم پل لینچ (Paul Lynch) نوشته شده؛ پل لینچ نویسنده‌ای ایرلندی است که آثارش عموماً به سبب ایجاد احساسات و عواطف عمیق در خوانندگان شناخته می‌شود و شاخصه‌های منحصربه‌فردی نیز دارد. پل لینچ در داستان‌هایش به غم و حس فقدان و از دست دادن، جستجوی هویت و تعلق هویتی، تجربه‌ی زیستی و انسانی، احساساتی نظیر ناامیدی و عشق، فقر و اختلاف طبقاتی و مبارزه‌ با سرمایه‌داری و تضادهای انسانی می‌پردازد. از دیگر شاخصه‌های آثار لینچ می توان به توصیفات دقیق و خیال‌انگیز از طبیعت و زبان شاعرانه و غنی او اشاره کرد.

پل لینچ در پنجمین کتاب خود یعنی آواز کائنات به سراغ مضمونی ضدجنگ رفته و سعی کرده است تا بی‌توجهی جهان غرب را نسبت به فجایع انسانی به تصویر بکشد. او صراحتاً اعلام کرده است که ایده‌ی رمان آواز کائنات را از جنگ سوریه برداشت کرده است.

اما داستان آواز کائنات از ایرلندِ در حال فروپاشی آغاز می‌شود. ایرلندی که در اوضاعی بحرانی قرار دارد و نظام حاکم بر آن به سمت استبداد و دیکتاتوری گام برداشته و وضعیت را خراب‌تر کرده. در این میان لری استک معلمی است که با وجود داشتن همسر و سه فرزند، به فعالیت‌های سیاسی می‌پردازد. او به خاطر همین فعالیت‌ها بازداشت می‌شود. طولی نمی‌کشد که ایلیش، همسر لری، پس از تلاش‌های متعدد برای آزاد کردن همسرش متوجه می‌شود که او ناپدید شده است. ایلیش امید خود را از دست نمی‌دهد و باور دارد که طبق اخبار فاش‌شده رژیم نوپا و مستبد ایرلند با قهر بین‌المللی و تحریم‌های متعدد سرنگون خواهد شد. در این بین فرزند پسر خانواده یعنی مارک، از سربازی فرار می‌کند و به شورشیان آزادی‌بخش می‌پیوندد و دولت وقت ایرلند هم برای مقابله و مبارزه با شورشیان بمباران شهر را آغاز می‌کند. در این بمباران است که زندگی‌های متعددی مثل زندگی ایلیش سیاه‌ می‌شود.

رمان آواز کائنات روایتی درهم‌تنیده از فداکاری انسان‌ها، مهر مادرانه و تأثیرات مخرب استبداد و جنگ است. کتابی که با زبانی عمیق و ریزبینانه مصائب جنگ و خونریزی را روایت می‌کند و دقیقاً همان زمانی که باید، احساسات شما را تحریک می‌کند. خود پل لینچ دراین‌باره می‌گوید: «قصد داشتم که مخاطب را در نوشته‌ام غرق کنم و بگذارم خواننده در کتابم غوطه‌ور بماند و بعد از تمام کردن کتاب نه تنها سیستم‌ها و جوامع دیکتاتوری را بشناسد، بلکه خطرهای آن را به خوبی لمس کند.»

این رمان به کوشش نسرین دورقی‌زاده به فارسی برگردانده شده و توسط انتشارات راه طلایی به انتشار رسیده است.

جوایز و افتخارات کتاب آواز کائنات

• برنده‌ی جایزه‌ی ادبی من بوکر؛
• کتاب پرفروش ملی؛
• برنده‌ی جایزه‌ی صلح دیتون؛
• فینالیست جایزه‌ی Kirkus؛
• منتخب ویراستاران نیویورک تایمز؛
• کتاب سال از نگاه گاردین، گلوب اند میل و NPR.
• کتاب برتر ماه دسامبر در سایت آمازون؛
• کتاب برتر پاییز از نظر گاردین.

در نکوداشت‌ کتاب آواز کائنات

• از زمانی که در اول کتاب، اولین ضربه به در می‌خورد، کتاب آواز کائنات مجبورمان می‌کند تا خودمان را فراموش کنیم و مصائب زنی را دنبال کنیم که در فضایی ملتهب و در ایرلندی که به سمت استبداد پیش می‌رود از خانواده‌اش حفاظت می‌کند. (اسی ادوگیان، رئیس هیئت داوران جشنواره‌ی ادبی بوکر در سال 2023)

کتاب آواز کائنات برای چه کسانی مناسب است؟

رمان آواز کائنات برای علاقه‌مندان به رمان و داستان‌های سیاسی با فضایی دیستوپیایی و زمینه‌ی تاریخی مناسب خواهد بود.

در بخشی از کتاب آواز کائنات: فداکاری و از خودگذشتگی یک مادر می‌خوانیم

آیلیش در اتاق خواب پدرش به دنبال کراوات راه می‌افتد. فرش سبز پر شده با روزنامه‌ها و ژورنال‌های زرد، لباس‌های انباشته‌شده روی دو صندلی پهلو به پهلوی هم کنار دیوار، فنجان‌ها و بشقاب‌های کثیف روی پاتختی. کشویی را زیر و رو می‌کند و بوی پیراهن‌های سفید چرک به دماغش می‌رسد. به کراوات‌ها خیره می‌شود و یک کراوات صورتی انتخاب می‌کند و جلوی بینی‌اش می‌گیرد، حس می‌کند گذشته در آن سنگین است و مبهم، می‌ایستد و برمی‌گردد و مادرش را در عکسی می‌بیند، زن جوان موهایش را گرفته تا باد آنها را به هم نریزد، شبح چهره دخترش در خودش پنهان است. ایلیش فنجان‌ها و بشقاب‌ها را روی زمین می‌گذارد‌ و عکس‌ها را به ترتیب می‌چیند. ژان روی سیمون خم می‌شود و در ساحلی سرد آب را از چشمانش پاک می‌کند. او بید است در لباس عروسی که بازوی سیمون را گرفته است، اما عکاس را نمی‌بیند.

درحالی‌که روی صندلی نشسته و دو دختر روی پاهایش نشسته‌اند، نگاهش به سمت دوربین تیز می‌شود. آیلیش چشمانش را می‌بندد و مادرش را همان‌گونه که بود تجسم می‌کند، به اولین خانه‌شان قدم می‌گذارد، در اتاق‌های سایه‌دار قدم می‌زند، انگشتانش از نرده راه‌پله می‌گذرد و به سمت بالا از روی لبه پنجره رد می‌شود، پاهایش او را به سمت اتاق سابقش می‌کشاند. اکنون می‌تواند صدای مادرش را بشنود و این را نه چون یک صدا، که چون احساسی به یاد می‌آورد که هرگز با ضعف حافظه‌اش از بین نرفته است. آنچه می‌تواند از تخت قدیمی‌اش ببیند، پنجره‌ای که رو به آسمان گشوده می‌شود، کمد لباسی که تاریکی را به دهان می‌کشد و کودک خوابیده را به کابوس دعوت می‌کند. دهان ژان در یک عکس ترش می‌شود و موهایش از روی شانه‌هایش به گوشش می‌رسد.