زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های گراهام گرین
گراهام گرین نویسنده و منتقد ادبی و سینمایی اهل انگلستان بود. او به عنوان یکی از پرکارترین نویسندگان در زمانه‌ی خود شناخته می‌شود. از جمله مشهورترین کتاب‌های گراهام گرین می‌توان به «آمریکایی آرام»، «قدرت و جلال» و «مأمور معتمد» اشاره کرد.
زندگینامه گراهام گرین
گراهام گرین (Graham Greene)، با نام کامل هنری گراهام گرین، در تاریخ 2 اکتبر 1904 در خانواده‌ای پرجمعیت به دنیا آمد. او چهارمین فرزند یک خانواده‌ی هشت‌نفری بود. پدرش مدیر مدرسه بود و گراهام گرین تحصیلات ابتدایی خود را در همان مدرسه گذراند. سپس برای ادامه‌ی تحصیل به آکسفورد انگلستان رفت.
گراهام گرین در دوران نوجوانی با نوعی افسردگی و احساس پوچی عمیق دست‌به‌گریبان بود و حتی دو بار اقدام به خودکشی کرد. در سال 1923، گراهام گرین به حزب کمونیست انگلستان پیوست. هر چند هیچ‌گاه نتوانست خود را به عنوان عضوی رسمی از این گروه تعریف کند و بنا به گفته‌ی خود او، عضویتش تنها چهار هفته به طول انجامید.
در سال 1925، در حالی که آخرین سال حضور گراهام گرین در آکسفورد بود، او نخستین دفتر شعر خود را با عنوان «آوریل سرایی» به چاپ رساند، سپس برای فعالیت حرفه‌ای به کار روزنامه‌نگاری روی آورد و ابتدا در روزنامه‌ی ناتینگهام و بعد در روزنامه‌ی تایمز لندن مشغول به کار شد.
اولین رمان گراهام گرین با عنوان «انسان و درونش» در سال 1929 منتشر شد. او پس از انتشار این کتاب، دو اثر دیگر را نیز منتشر کرد که نتوانستند جایگاه خود را میان مخاطبان باز کنند. تا اینکه در سال 1931 کتاب «قطار استانبول» توسط گراهام گرین منتشر شد. این کتاب نقش پررنگی در شهرت گراهام گرین داشت و مخاطبان زیادی را با نام او آشنا کرد.
از سال 1934، گراهام گرین علاقه‌ی زیادی به سفر پیدا کرد. در ابتدا، سفرهای کوتاهی به کشورهایی همچون آلمان، لیتوانی و استونی داشت، اما به مرور زمان، این سفرها رنگ‌وبوی جدی‌تری به خود گرفتند و او توانست به کشورهای زیادی در اقصی نقاط جهان سفر کند.
گراهام گرین در این زمان، در کنار نوشتن رمان، برای روزنامه‌ی تایمز نقد سینمایی می‌نوشت و نگاه دقیق و موشکافانه‌اش به مسائل در کنار درک عمیقش از سینما، او را به یکی از بهترین نقدنویسان آن دوران تبدیل کرده بود. در کنار ادبیات داستانی، گراهام گرین به ادبیات نمایشی نیز علاقه داشت و بسیاری از آثار او به فیلم تبدیل شده‌اند.
گراهام گرین در طول بیش از هفتاد سال نویسندگی، 64 عنوان کتاب شامل رمان، زندگی‌نامه‌ی خودنوشت، سفرنامه، مجموعه داستان کوتاه، کتاب کودک، نمایشنامه و فیلم‌نامه منتشر کرد.
سرانجام، گراهام گرین در تاریخ 3 آوریل 1991 در 87سالگی و در منزلی که در منطقه‌ای از کشور سوئیس داشت، درگذشت.
بهترین کتاب‌های گراهام گرین
هر یک از کتاب‌های گراهام گرین را می‌توان به گونه‌ای بهترین کتاب این نویسنده دانست. در واقع، او توانسته است در هر یک از آثار خود، موضوعی بدیع و تازه را مطرح کند و به آن بپردازد. در ادامه، از بین محبوب‌ترین آثار او به معرفی فهرستی از بهترین کتاب‌های گراهام گرین می‌پردازیم:
کتاب مأمور معتمد (The Confidential Agent) را می‌توان یکی از برجسته‌ترین آثار گراهام گرین دانست. این کتاب به روایت داستان استاد دانشگاهی می‌پردازد که در طول جنگ داخلی، مأموریت می‌یابد با یک شرکت تولیدکننده‌ی زغال سنگ مذاکره کند و با آن‌ها قرارداد ببندد. شخصیت اصلی این کتاب که در طول داستان «د.» نامیده می‌شود نمونه‌ای از انسان‌هایی را به نمایش می‌گذارد که اگرچه زندگی عادی خود را می‌گذرانند، از درون احساس پوچی و بی‌هویتی می‌کنند. اتفاقات داستان در فضای جنگ داخلی می‌گذرند و گراهام گرین با مهارت تمام، به مخاطب نشان می‌دهد که جنگ چگونه انسان‌ها را نسبت به یکدیگر بی‌اعتماد می‌کند.
کتاب فصل بارانی (A Burnt-Out Case) که نخستین بار در سال 1960 به چاپ رسید، داستان مهندسی مشهور و سرشناس را روایت می‌کند که در جایی از زندگی احساس می‌کند باید معنای عمیق‌تری برای زندگی خود بیابد. به همین دلیل تصمیم می‌گیرد تمام موقعیت‌ها و موفقیت‌های پیشین را رها کند و به یک منطقه‌ی مستعمره‌نشین در آفریقا سفر کند تا در آنجا از یک مرکز نگهداری از بیماران جذامی بازدید داشته باشد. هر یک از افراد و اتفاقاتی که او در این سفر با آن‌ها روبه‌رو می‌شود با درسی عمیق و آموزشی برای شخصیت اصلی داستان همراه هستند. گراهام گرین در این کتاب به موضوعات مهمی همچون مذهب، معنای زندگی و نقش بیماری در یافتن این معنا پرداخته است.
کتاب مرد سوم (The Third Man) یکی دیگر از آثار شناخته‌شده‌ی گراهام گرین است. این کتاب در ابتدا در قالب فیلم‌نامه به نگارش درآمد و گراهام گرین سپس آن را به رمان تبدیل کرد. این کتاب که در سبک رئال در ژانر معمایی و جنایی نوشته شده است، داستان نویسنده‌ای به نام «هولی مارتینز» را روایت می‌کند که برای پیدا کردن دوست دوران کودکی‌اش راهی یک شهر دیگر می‌شود، اما به‌محض رسیدن، درمی‌یابد که دوستش در یک تصادف رانندگی کشته شده است و این اتفاق او را وارد سلسله‌ای از معماها و رخداد‌ها می‌کند.
کتاب سفرهایم با خاله جان (Travels with My Aunt) را می‌توان یکی از بهترین رمان‌های گراهام گرین دانست. این کتاب داستان مردی را روایت می‌کند که پس از سال‌ها، در مراسم ختم مادرش، خاله‌ی خود را می‌بیند. خاله‌ای که او را ترغیب می‌کند در سفرهایی که دارد همراهش شود و در این سفرها، ماجراها و اتفاقات شگفت‌انگیزی را رقم می‌زند.
برای دانلود بهترین آثار گراهام گرین، این نویسنده‌ی ادبیات انگلستان، به وب‌سایت و اپلیکیشن کتابراه مراجعه کنید.
سبک نگارش و دیدگاه‌های گراهام گرین
یکی از نکات برجسته در آثار گراهام گرین بازتاب تضادهای درونی انسانی است. همان‌طور که خود گراهام گرین از ابتدای دوران نوجوانی حملات عصبی و روانی را تجربه می‌کرد و حتی تصمیم به خودکشی می‌گرفت، در شخصیت‌های کتاب‌هایش نیز می‌توانیم نوعی از ازهم‌گسیختگی روانی را ببینیم.
اغلب کتاب‌های گراهام گرین تحت تأثیر سفرهای او به نقاط مختلف جهان نگاشته شده‌اند و اتفاقات و رخدادهای این سفرها جرقه‌ای بوده‌اند تا او یک کتاب جدید را منتشر کند.
اقتباس‌های سینمایی از آثار گراهام گرین
همان‌طور که گفتیم، گراهام گرین در کنار فعالیت ادبی به سینما و تئاتر نیز علاقه‌ی زیادی داشت و توانست فیلم‌نامه‌ها و نمایشنامه‌های موفقی را به رشته‌ی تحریر دربیاورد. در ادامه، به معرفی تعدادی از فیلم‌هایی که بر اساس داستان‌های گراهام گرین نوشته شده‌اند می‌پردازیم:
- بر اساس فیلم‌نامه‌ی مرد سوم از گراهام گرین، فیلمی با همین عنوان به کارگردانی کارول رید منتشر شد که بازیگرانی همچون جوزف کاتن، آلیدا والی و اورسن ولز در آن به ایفای نقش پرداختند. این فیلم در سال 1949 برنده‌ی جایزه‌ی نخل طلا در جشنواره‌ی فیلم کن شد.
- فیلم سینمایی بت سقوط‌کرده یا بت شکسته (The Fallen Idol) در سال 1948 بر پرده‌ی سینما رفت. کارگردانی این اثر را نیز کارول رید بر عهده داشت. این فیلم درام بر اساس داستان «اتاق زیرزمین» از گراهام گرین ساخته شده است. این فیلم کاندیدای دو جایزه‌ی اسکار برای بهترین فیلم‌نامه و همچنین بهترین کارگردانی در سال 1949 شد.
- بر اساس کتاب صخره‌ی برایتون از گراهام گرین، تاکنون دو اثر بر پرده‌ی سینما رفته است: یکی از آن‌ها در سال 2010 و به کارگردانی روان جافه و دیگری در سال 1947 به کارگردانی برادران بولتینگ.
