معرفی و دانلود کتاب آدم حسابی

معرفی کتاب آدم حسابی

در کتاب آدم حسابی، جهان در چند صفحه خلاصه می‌شود. داستان‌هایی از مهاجرت، تنهایی، هویت و مسائل دیگر که نویسندگانی از سراسر جهان مانند جومپا لاهیری، دنی سانتیاگو و افراد دیگر آن‌ها را قلم زده‌اند. این مجموعه، با روایت‌هایی مختصر، ما را به دیدن آدم‌هایی دعوت می‌کند که شبیه به خودمان هستند. این کتاب پنجره‌ای تازه به دنیایی متنوع و پرشور باز کرده است که قطعاً از خواندن آن لذت خواهید برد.

درباره‌ی کتاب آدم حسابی

بعضی داستان‌ها لازم نیست بلند باشند تا آن اثری را که باید، بگذارند. گاهی تنها چند صفحه کافی‌ست تا ما را به دنیایی تازه ببرد، تکانمان دهد یا لبخندی تلخ روی لبمان بنشاند. داستان کوتاه، مثل لحظه‌ای گذراست که می‌درخشد و ردش را در ذهن ما باقی می‌گذارد؛ روایت‌هایی موجز اما پرمعنا که گاهی بیشتر از یک رمان حرف برای گفتن دارند.

در دنیای شلوغ امروز، که وقت برای خواندن کم و دغدغه‌ها زیاد است، داستان کوتاه فرصتی‌ست برای مکث کردن، فکر کردن و شنیدن صدای آدم‌هایی از گوشه‌وکنار جهان. کتاب آدم حسابی (The Somebody) مجموعه‌ای است از همین لحظه‌های درخشان؛ داستان‌هایی کوتاه از نویسندگانی از کشورهای گوناگون، با فرهنگ‌ها، زبان‌ها و تجربه‌های متفاوت" از آمریکا و روسیه گرفته تا زیمبابوه و فیلیپین. داستان کتاب آدم حسابی به همه جا سرک می‌کشد، از زندگی مهاجران در حومه‌های غربی می‌گوید تا کشمکش‌های خاموشی که در روستاهای دورافتاده شکل می‌گیرد!

در این مجموعه، با نام‌هایی آشنا و کمتر شناخته‌شده روبه‌رو می‌شویم. جومپا لاهیری (Jhumpa Lahiri)، نویسنده هندی‌تبار آمریکایی و برنده جایزه پولیتزر؛ جاماییکا کینکید (Jamaica Kincaid) از آنتیگوا که با زبانی شاعرانه از زنان و رنج‌هایشان می‌نویسد؛ ایوون ورا (Yvonne Vera)، صدای زنانه‌ای از زیمبابوه که با استعاره‌ها، از مقاومت و هنر می‌گوید.

در کنار این نویسندگان، افرادی چون گئورگی سمیونوف (Georgy Semyonov)، باینونیدو سانتوس (Bienvenido Santos)، ریموند پیلای (Raymond Pillai)، محمد ام رابط (Mohammed Mrabet) و دنی سانتیاگو (Danny Santiago) هم هرکدام جهان خود را در چند صفحه به تصویر کشیده‌اند.

در یکی از داستان‌ها، زوجی جوان از هند به خانه‌ای در آمریکا نقل مکان می‌کنند. خانه پر است از نمادهای مذهبی مسیحی. زن این اشیاء را دوست دارد، ولی مرد آن‌ها را بی‌ربط می‌داند. خانه متبرک نوشته‌ی جومپا لاهیری، داستان تضادهاست؛ میان سنت و مدرنیته، مهاجر و میزبان، اعتقاد و بی‌اعتقادی. در داستان دیگری، صدایی مادرانه به دختری می‌گوید چگونه راه برود، چگونه بخندد، چگونه زنِ درستی باشد. داستان دستِ چرخان هم برگرفته از داستان معروف «Girl» از جاماییکا کینکید است، گفت‌وگویی ناتمام میان نسل‌ها؛ میان آنچه بوده‌اند و آنچه باید باشند.

این مجموعه، اگرچه از فرهنگ‌ها و کشورهایی گوناگون گرد آمده، اما دغدغه‌هایی آشنا و انسانی را دنبال می‌کند؛ غربت، جابه‌جایی، نابرابری، فشارهای سنت و اجتماع و تلاش برای یافتن هویتی مستقل در دنیایی ناپایدار. شخصیت‌های این داستان‌ها همه از افرادی هستند که دور و اطراف خود می‌بینید، گاهی مهاجرند و گاهی ساکن، گاهی هم در جست‌وجوی معنا هستند و گاهی در تلاش برای زنده ماندن. آنچه این روایت‌ها را به هم پیوند می‌دهد، تلاش صادقانه برای فهمیدن آدم‌ها در خلوتشان، تناقض‌هایشان و در امیدها و ناامیدی‌هایشان است.

کتاب آدم حسابی را انتشارات علمی و فرهنگی با ترجمه و گردآوری محمدعلی مهمان‌نوازان منتشر کرده است.

کتاب آدم حسابی برای چه کسانی مناسب است؟

اگر خواننده‌ای هستید که با یک داستان چند صفحه‌ای می‌خواهید در دنیایی تازه غرق شوید، این کتاب برای شماست. روایت‌های کوتاه، اما جذاب، فرصتی‌ست برای خواندن در میان کارها و در دل روزمرگی. به‌علاوه آشنایی با صداهای گوناگون از کشورهای مختلف جهان، پرداختن به دغدغه‌هایی مانند مهاجرت و تبعیض که رکن جدایی‌ناپذیر زندگی امروزی ما شده‌اند هم به جذابیت این کتاب افزوده است. در مجموع، کتاب آدم حسابی برای هر کسی‌ست که بخواهد لحظه‌ای با «دیگری» همدل شود؛ چه آن دیگری یک نوجوان در لس‌آنجلس باشد، چه زنی در زیمبابوه، یا مهاجری در حومه‌های آمریکا.

در بخشی از کتاب آدم حسابی می‌خوانیم

اولین محل توقف من کنار درِ جلویی بود، جایی که دوباره آن علامت را می‌دیدم: یک حرف اسِ بزرگ که مثل مار دور صلیبی پیچیده و پرتوهایی از آن بیرون زده، درواقع این علامت دارودستۀ خیابان سیه‌راست، همه این را می‌دانند. من با دست آن علامت را پاک کردم، بااین‌حال آن‌ها امشب دوباره می‌آیند و آن علامت را می‌کشند. قدیم‌ها جرئت نمی‌کردند به خیابان ما بیایند، اما وقتی دارودسته‌ات را نداشته باشی هیچی نیستی. یکی از همین روزها آن‌ها مرا تنها گیر می‌آورند و این یعنی پایان چاتو دشامراک.

مثل شبحی در گورستان سریعاً خودم را به خیابان اصلی رساندم. صرفاً برای اینکه ثابت کنم زنده‌ام، اسمم را روی نردۀ پارکینگ گوشۀ خیابان نوشتم. در مکان‌های عمومی اسم‌های بسیاری را می‌بینی که بسیار بدخط آن‌ها را نوشته‌اند. اما من این‌کار را نمی‌کنم. درواقع برای نوشتن اسمم وقت می‌گذارم. همان‌طور که معلم کلاس پنجمم می‌گفت، اگر قرار است کسان دیگری کار شما را ببینند، آن وقت وظیفه‌ای که در قبال خودت داری این است که کارت را به خوبی انجام دهی. او واقعاً خانم‌معلم خوبی بود. یک بار که چند نفری دنبالم بودند، مرا تا خانه رساند. فکر می‌کنم می‌خواست مرا به فرزندخواندگی قبول کند، اما هیچ‌وقت چیزی در این باره نگفت. من خیلی چیزهایم را به آن خانم مدیونم، به‌خصوص دست‌خطم. باید دست‌خط مرا ببینی، رفیق،‌ واقعاً یکدست و چشمنواز است و پُرانحنا و قوس‌دار مثل دختری در لباس شنا. همه همین را می‌گویند. البته به‌جز یک بار که اشتباهی مرا به کانون اصلاح و تربیت بردند و دکتری که نمی‌دانم دکترِ چه بود، نگاهی به دست‌خط من انداخت. بعد گفت دست‌خط من نشان می‌دهد که من دچار مشکلی هستم، مشکلی که کلمۀ طولانی‌ای داشت. آن دکتر دیوانه بود، چون من از او خواستم دست‌خطش را به من نشان بدهد و دست‌خط او واقعاً زشت بود، رفیق، مثل حصاری از سیم خاردار که جوجه‌هایی روی آن گیر افتاده‌اند و همه‌شان دارند بال‌بال می‌زنند.

فهرست مطالب کتاب

آدم‌حسابی| دنی سانتیاگو، امریکا
مرثیه| گئورگی سمیونوف، روسیه
دستِ چرخان| جاماییکا کینکید، امریکا
خانۀ متبرک| جومپا لاهیری، امریکا
جشن| ریموند پیلای، فیجی
مویه‌های مهاجرت| باینونیدو سانتوس، فیلیپین/ امریکا
چرا حیوانات دیگر نمی‌تراشی| ایوون ورا، زیمبابوه
دکتر صفی| محمد امرابط، مراکش