معرفی و دانلود کتاب کودکی لیوورس

معرفی کتاب کودکی لیوورس

کتاب کودکی لیوورس نوولایی از بوریس پاسترناک، نویسنده‌ی مطرح روس و برنده‌ی نوبل ادبیات است. این رمان روانشناسانه شما را با زندگی دختری سیزده ساله از کودکی تا نوجوانی همراه می‌کند. داستان حول محور ژِنیا لیوورس و نگاه او به جهان پیرامونش می‌چرخد. در حین تغییرات درونی و رشد و بلوغ شخصیت اصلی، اتفاق‌های مهمی در پس‌زمینه‌ی داستان، مانند انقلاب کمونیستی نیز رخ می‌دهد.

درباره‌ی کتاب کودکی لیوورس

کتاب کودکی لیوورس (Adolescence of Zhenya Luvers) رمان کوتاهی از یکی از معروف‌ترین نویسنده‌های روس است. بیشتر ایرانی‌ها بوریس پاسترناک (Boris Pasternak) را با رمان دکتر ژیواگو شناخته‌اند. این نویسنده‌ی سرشناس، در کنار نویسندگی، ید طولایی در شاعری دارد و یکی از معروف‌ترین شعرای پس از انقلاب کمونیستیِ شوروی است. ماجرای داستان کودکی لیوورس بیشتر با تصویرسازی‌ها و توصیف‌های شاعرانه روایت شده است. بوریس پاسترناک به جای بهره‌گیری از دیالوگ‌ها و توصیف‌های سطحی، گفتگوها و افکار شخصیت‌های داستان را با عمقی فلسفی، روانشناسانه و شاعرانه، تصویرسازی کرده است.

ایده‌ی اصلی داستان در ابتدای رمان کودکی لیوورس مطرح شده است. بر اساس این ایده، زمانی رشد روح متوقف می‌شود که انسان‌ها یا موجودات در کار زندگی دخالت کنند. روایت داستان عموماً از طریق خاطره‌نویسی ژنیا لیوورس بازگو شده است. شما در این اثر، واکنش‌های دختری سیزده‌ساله را به دنیای اطرافش مطالعه می‌کنید. بوریس پاسترناک، تصویری شاعرانه از رشد ژنیا از کودکی تا تبدیل شدن به زنی بالغ در بستر اجتماعی و سیاسی روسیه‌ی پیش از انقلاب، پیش روی شما قرار می‌دهد.

داستانی برای بازگشت به دوران خوش کودکی

داستان روسی کودکی لیوورس با دورترین خاطره‌های ژنیا از دوران کودکی آغاز می‌شود. در این خاطره، ژنیا از پنجره‌ی اتاقش، چیزی بسیار عجیب و غریب می‌بیند و از ترس به گریه می‌افتد. پدر، برای ژنیا توضیح می‌دهد که به این چیز عجیب، موتوویلیخاست، می‌گویند. مدتی بعد، ژنیا متوجه می‌شود که منظور پدرش از موتوویلیخاست، کارخانه‌ای بزرگ است. بوریس پاسترناک، در بخش‌های بعدی رمان روانشناختی کودکی لیوورس، مرحله‌های بعدی زندگی ژنیا را در قالب خاطره‌هایی خواندنی ترسیم کرده است. شما در حین مطالعه‌ی این اثر همراه با ژنیا از دوران معصومیت کودکی گذر می‌کنید و به بلوغ می‌رسید؛ زمانی که ژنیای سیزده‌ساله دیگر یک کودک نیست و با نگاهی مسئولانه جهان پیرامونش را نظاره می‌کند.

این رمان کوتاه از ادبیات روس را انتشارات چام با ترجمه‌ی عبدالمجید احمدی، چاپ و روانه‌ی بازار کرده است.

در نکوداشت کتاب کودکی لیوورس

• بیش از هر چیز با لحن راوی احساس راحتی می‌کردم؛ گویی او کلید درهایی را در اختیار داشت که به سوی حقیقت باز می‌شدند؛ درهایی که من نمی‌توانم نامشان را ببرم. شاعرانگی در توصیف‌ها، نرم و ابریشمی و آن‌قدر وسیع بود که می‌توانستم با آرامشِ تمام غروب‌ها در آن غرق شوم. داستان قطعه‌قطعه بود و دنبال کردنش دشوار؛ فصل‌ها، لحظاتی از دوران نوجوانی ژنیا را نشان می‌دادند. تماشای رشد ژنیا و تبدیل او به یک زن، مجذوب‌کننده بود. مطالعه‌ی این رمان کلاسیک از بوریس پاسترناک، برای من به منزله‌ی بازدیدی دوباره از دوران کودکی خودم بود. (کاربر گودریدز)

کتاب کودکی لیوورس برای شما مناسب است اگر

• از طرفداران بوریس پاسترناک هستید و می‌خواهید اثری متفاوت از این نویسنده‌ی روس مطالعه‌ی کنید.
• به مطالعه‌ی نوولا از ادبیات روس علاقه دارید.
• قصد خواندن داستانی از بلوغ یک دختر را با پس‌زمینه‌ی حوادث تاریخی و اجتماعی دارید.
• رمان‌های کلاسیک روانشناختی از موردعلاقه‌هایتان هستند.

در بخشی از کتاب کودکی لیوورس می‌خوانیم

او انتظار دیدن آن ستون را می‌کشید، گویی در تئاتر نشسته بود و منتظر گشوده‌شدن پرده‌ی نمایش و آغازِ پرده‌ی اولِ یک تراژدی جغرافیایی بود، تراژدی‌ای که افسانه‌های فراوانی از زبان شاهدان در موردش شنیده بود، او با دلهره و هیجان این را درک می‌کرد که به‌زودی خودش هم آنچه را از زبان شاهدان شنیده بود، خواهد دید.

در همین حال، منظره‌ی یکنواختی که چند دقیقه‌ی قبل او را مجبور کرده بود تا به کوپه و پیش بزرگ‌ترها برگردد، همچنان ادامه داشت: جنگل توسکای خاکستری که از نیم ساعت قبل شروع شده بود، همچنان با قدرت ادامه داشت، و در طبیعت هم هیچ نشانه و اشاره‌ای مشاهده نمی‌شد مبنی بر این که به‌زودی قرار است تغییری در آن ایجاد شود. ژِنیا از اروپای کسل‌کننده و غبارآلود، که به‌نحو خسته‌کننده‌ای شروع یک معجزه را به تعویق می‌انداخت، آزرده‌خاطر بود. چقدر گیج شد و دست‌وپایش را گم کرد؛ وقتی با شنیدن فریاد دیوانه‌وار سریوژا، چیزی شبیه تابلوی روی قبر در آنی از کنار پنجره عبور کرد و به‌سرعت از آن‌ها فاصله گرفت، و آن عنوان افسانه‌ای را که این‌قدر انتظار دیدنش را می‌کشید، با خود به آغوش توسکاها برد! در این لحظه، تعداد زیادی سرِ انسان که انگار با هم هماهنگ شده بودند، از پنجره‌ی همه‌ی واگن‌ها بیرون آمدند و قطاری که در سراشیبی پایین می‌غلتید، در میان توده‌ی عظیمی از غبار جان تازه‌ای گرفت. دهه‌هاست که مردم به آسیا سفر می‌کنند، اما هنوز هم روسری‌ها روی سرهایی که از پنجره‌ی قطار بیرون آمده بودند باد می‌خوردند و می‌رقصیدند، و مردمی که به یکدیگر نگاه می‌کردند، بعضی‌ها صورتی اصلاح‌شده داشتند، بعضی‌ها هم ریش داشتند، همه‌شان گویی روی ابرهایی از شن‌های رقصنده در گردباد در حال پرواز بودند، و می‌چرخیدند و از کنار توسکاهای غبارآلودی عبور می‌کردند که تا همین چند لحظه پیش اروپایی بودند و حالا انگار مدت‌هاست آسیایی‌اند.

فهرست مطالب کتاب

یادداشت ناشر
یادداشت مترجم
روزهای بلند
بیگانه