معرفی و دانلود کتاب ھفت چیز مھم

معرفی کتاب ھفت چیز مھم

تا حالا وسایل به ظاهر بی‌اهمیتی را دیده‌اید که زندگی یک نفر را تغییر دهند؟ شلی پیرسال در کتاب ھفت چیز مھم داستان زیبایی را برایتان روایت می‌کند که در آن اتفاقات غیرمنتظره‌ای در جریانند. این اثر دوست‌داشتنی نامزد جوایز ادبی همچون دوروتی کانفیلد فیشر، ربکا کودیل و .. نیز شده است.

درباره کتاب هفت چیز مهم:

بعضی از اتفاقات در زندگی، اگرچه تلخ و ناراحت‌کننده و یا حتی سخت هستند، اما ارزش اتفاق افتادن را دارند! مانند اتفاقی که برای آرتور، قهرمان کتاب هفت چیز مهم (The seventh most important thing) افتاد!

شلی پیرسال (Shelley Pearsall) در این داستان محبوب که آن را برای نوجوانان نوشته است، داستان زندگی پسری به نام آرتور را روایت می‌کند. پسری که در یک مسیر پرچالش و البته از نظر مادرش افتضاح و ناراحت‌کننده قرار می‌گیرد.

روزی از روزها آرتور، زمانی که مرد آشغال‌جمع‌کن را در خیابان می‌بیند، یک تکه آجر برمی‌دارد و سر او را نشانه می‌گیرد. اما آجر به جای سر مرد، به بازوی او برخورد می‌کند. البته آرتور هم دلایل خودش را برای این کار دارد، اما این چیزها برای قاضی مهم نیست و به‌هرحال حکم خودش را صادر می‌کند. آرتور باید راهی کانون اصلاحات نوجوانان شود. جایی که از آن متنفر است و مادرش هم به‌شدت از آنجا وحشت دارد! اما داستان به اینجا ختم نمی‌شود و مرد آشغال‌جمع‌کن پیشنهاد جالبی را مطرح می‌کند! او به جای اعلام بخشش، از قاضی می‌خواهد که آرتور به جای رفتن به کانون، به مدت 120 ساعت برای او کار کند!

این پیشنهاد اگرچه بسیار عجیب به نظر می‌رسد، اما بهتر از رفتن به آن کانون لعنتی است! این اتفاق زندگی آرتور را به شکل عجیب‌وغریبی تغییر می‌دهد و او با پیدا کردن هفت چیز مهم، در مسیر جدیدی از زندگی می‌افتد!

کتاب هفت چیز مهم برای چه کسانی مناسب است؟

همه نوجوانانی که از خواندن کتاب و داستان لذت می‌برند، می‌توانند این کتاب را بخوانند و لابه‌لای خط‌های آن غرق شوند.

جوایز و افتخارات کتاب هفت چیز مهم:

- نامزد جایزه کتاب گنبد طلایی ورمونت (2017)
- نامزد جایزه کتاب کودکان دوروتی کانفیلد فیشر (2017)
- نامزد جایزه Lakes Great Books در سال (2018)
- نامزد جایزه کتاب خوانندگان جوان ربکا کودیل (2018)
- کتاب قابل توجه انجمن کتابخانه آمریکا
- عنوان بهترین کتاب Bank Street
- کتاب منتخب kids IndE
- کتاب منتخب انجمن صنفی کتابخانه جوان

با شلی پیرسال بیشتر آشنا شویم:

خالق زیباترین داستان‌های نوجوان و روایت‌های جذاب و هنرمندانه، کسی نیست جز شلی پیرسال! او نویسنده ایتالیایی است که تاکنون 6 کتاب تحسین‌شده و پرطرفدار را برای نوجوانان نوشته است. او علاوه‌بر داشتن مدرک کارشناسی از کالج Wooster، مدرک کارشناسی ارشد در آموزش و پرورش را هم از از دانشگاه جان کارول دریافت کرده است.

در بخشی از کتاب هفت چیز مهم می‌خوانیم:

وقتی آرتور در اولین شنبه‌ی ماه سپتامبر به سمت خانه‌ی جیمز همپتون می‌رفت، هنوز هم کلمات افسر بیلی را توی سرش می‌شنید. دردسر درست نکن.

تگرگی ریگ‌مانند و بی‌جان از آسمان رنگ‌ورورفته می‌بارید. آرتور به مادرش گفته بود دلش می‌خواهد تا آنجا قدم بزند. نقشه نشان می‌داد تنها چند بلوک با آن آدرس فاصله دارند. درضمن می‌دانست پولی هم برای بنزین اضافه نداشتند.

آرتور دماغ سردش را که همین حالا هم راه افتاده بود، با آستینش پاک کرد. خنگ‌بازی درآورده بود و فراموش کرده بود دستکش بپوشد یا همراهش کلاه بیاورد. آن روز صبح، فقط می‌خواست از خانه بیرون بزند و اولین چهار ساعتش را تمام کند. حداقل این‌طوری فقط 116 ساعت دیگر باقی می‌ماند.

اصلاً نمی‌دانست چه چیزی در انتظارش است. شاید آقای همپتون او را پی کاری می‌فرستاد یا مجبورش می‌کرد دستشویی را تمیز کند یا هرچیز دیگری. حتی نمی‌دانست چه کسی در انتظارش است. مرد آشغالی دیوانه با کت ژنده‌ی قهوه‌ای و عینک مه‌گرفته‌اش؟ یا مرد مؤدب و باکلاسی که کت‌وشلوار قهوه‌ای راه‌راه پوشیده بود؟

برگه‌ی افسر بیلی را از جیبش بیرون کشید و دوباره نگاهی به آدرس انداخت. مادرش پشت همان برگه، کروکی کج‌وکوله‌ای از خیابان هفتم کشیده بود، یعنی همان خیابانی که آرتور باید می‌رفت.

آرتور سرش را تکان داد. بعید بود نقشه به کارش بیاید. اتوبوس مدرسه‌اش هر روز از این محله‌ها رد می‌شد، هرچند هیچ‌وقت تنهایی این‌طرف‌ها قدم نزده بود. توی خیابان بعدی باید به چپ می‌پیچید.

همان‌طور که راه می‌رفت، کجکی نگاهی به پلاک‌ها انداخت. برعکس خیابان خودشان که خانه‌های ویلایی کوچک و حیاط‌های مربعی تقریباً یک‌شکل داشت، خانه‌های خیابان هفتم دوطبقه و قدیمی‌ بودند و مثل تکه‌های جورچین ناجوری کنار هم چپانده شده بودند. بعضی‌ها جلویشان ایوان و پشتشان گاراژ داشتند و بقیه‌ی خانه‌ها فقط حیاط‌هایی داشتند که با راه‌های سنگ‌فرش باریکی از هم جدا شده بودند.

اینجا و آنجای خیابان چند مغازه دیده می‌شد که انگار سال‌ها عمر کرده بودند: پمپ‌بنزینی در گوشه‌ی خیابان، تعمیرگاهی که چندتا ماشین درب‌وداغان در محوطه‌ی کنارش بودند، آرایشگاهی به نام گرووی جیم و یک خواربارفروشی فکسنی.

تنها چیزی که دیده نمی‌شد همان آدرسی بود که دنبالش می‌گشت.