معرفی و دانلود کتاب گردان چهار نفره

معرفی کتاب گردان چهار نفره

کتاب گردان چهار نفره، نوشته‌ی احمد دهقان رمانی با محوریت جنگ و دفاع مقدس است. داستانی جذاب که در آن گروهی چهار نفره که همگی نوجوان هستند مسئولیت مهمی را بر عهده دارند. در این داستان نویسنده با استفاده از عناصر داستانی، ماجرای زیبایی را روایت کرده است که جز بهترین نمونه‌های داستان‌ها و کتاب‌های دفاع مقدس به‌شمار می‌رود.

درباره‌ی کتاب گردان چهار نفره

دوران دفاع مقدس یکی از سخت‌ترین و درعین‌حال عجیب‌ترین دوره‌های کشور بود. دورانی که غم و شادی، سختی و آسانی و اعجاب و از خودگذشتگی به فراوانی در آن یافت می‌شود. همین مسئله آن را به‌عنوان یکی از خاص‌ترین دوره‌های تاریخی ایران معرفی می‌کند و همواره دست‌مایه‌ی خلق داستان و رمان شده است. کتاب گردان چهار نفره اثر احمد دهقان ماجرایی را روایت می‌کند که در زمره‌ی زیباترین داستان‌ها در حوزه‌ی ادبیات مقاومت و به‌طورکلی ادبیات پایداری است. در این داستان چهار نوجوان در یک گروه مسئولیت مهمی را بر دوش دارند؛ آن‌ها باید قرارگاه عراقی‌ها را قبل از حمله شناسایی کنند. بنابراین باید پنهانی خود را به قرارگاه دشمن برسانند و اطلاعات جامعی درباره‌ی آن‌ها دریافت کنند. این مسیر پرخطر در مقابل دشمنی خطرناک داستانی جذاب و حماسی را خلق کرده است که خواننده را با خود همراه می‌کند. ترس و وحشت، دلهره و هیجان و شجاعت و ایستادگی مفاهیمی هستند که با مطالعه‌ی این کتاب با آن‌ها روبه‌رو می‌شوید.

از آنجایی که این رمان زیرمجموعه‌ی ادبیات پایداری به شمار می‌رود، بد نیست کمی با این سبک ادبی آشنا شویم. ادبیات پایداری در زمانی به‌کار گرفته می‌شود که ظلم و بیداد ناشی از استبداد حاکمان، جنگ، اشغال نظامی و اختناق باعث فریاد فرودستان شده باشد. این سبک از ادبیات از ایستادگی‌ها و شجاعت مظلومان سخن می‌گوید و هدف آن آزادی و آزادگی است. از ادبیات پایداری برای خلق بسیاری از رمان‌های حوزه‌ی دفاع مقدس و انقلاب اسلامی استفاده می‌شود.

این رمان نوجوان در نهایت ظرافت و توجه به جزییات نوشته شده است. صحنه‌های بدیع و موقعیت‌های خطرناک، روایت آسان و درعین‌حال هنرمندانه و فراز و فرودهای داستانی، شما را در مقابل داستانی خواندنی قرار می‌دهد. کتاب گردان چهار نفره به قلم احمد دهقان و با همت انتشارات سوره مهر عرضه شده است.

کتاب گردان چهار نفره مناسب چه کسانی است؟

کتاب گردان چهار نفره برای گروه سنی نوجوان نوشته شده است. اما خواندن آن را به همه‌ی علاقه‌مندانِ داستان‌ها و رمان‌های دفاع مقدس پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب گردان چهار نفره می‌خوانیم

صدایی‌ از سنگر دوشکا می‌آید. خپ‌ می‌کنم‌ روی زمین‌. ترسم‌ از این‌ است‌ که‌ روی یکی‌ از مین‌ها بروم‌. با دوربین‌ سنگر را نگاه‌ می‌کنم‌. یکی‌ سرش‌ را از توی سوراخی‌ بیرون‌ آ‌ورده‌. نمی‌دانم‌ ما را نگاه‌ می‌کند یا جای‌ دیگری‌ را. خودم‌ را خوب‌ پهن‌ می‌کنم‌ روی زمین‌ تا کمتر دیده‌ شوم‌. برمی‌گردم‌ نگاه‌ به‌ سعید می‌کنم‌. پشت‌ سیم‌خاردارها دراز کشیده‌ و من‌ را می‌پاید. اسلحه‌ را محکم‌ توی دست‌ گرفته‌ و تندتند سرش‌ را طرف‌ من‌ و سنگر دوشکا می‌چرخاند.

خبری‌ نمی‌شود. برمی‌خیزم‌. صدای‌ چند تیر از آن‌ دورها می‌آید؛ همان‌ سمتی‌ که‌ حسن‌ و علی‌ رفتند. به‌ یاد آنان‌ می‌افتم‌. خدا کند برایشان‌ اتفاقی‌ نیفتد. جلوی پایم‌ را از تو دوربین‌ نگاه‌ می‌کنم‌ و دست‌ روی زمین‌ می‌کشم‌. یکی‌یکی‌ مین‌ها را درمی‌آورم‌، چاشنی‌ایشان‌ را باز می‌کنم‌ و دوباره‌ مثل‌ اول‌ سر جایشان‌ می‌گذارم‌. چند قدم‌ که‌ جلو می‌روم‌، دور و اطراف‌ را خوب‌ نگاه‌ می‌کنم‌. خبری‌ نیست‌. سنگ‌ریزه‌ای‌ برمی‌دارم‌ و طرف‌ سعید پرت‌ می‌کنم‌. از تو چشمی‌ دوربین‌ نگاه‌ می‌کنم‌. توجهش‌ به‌ من‌ است‌. با دهان‌ صدای‌ پرنده‌ شب‌ را درمی‌آورم‌. از زیر سیم‌خاردار رد می‌شود و می‌آید این‌طرف‌. آن‌قدر صبر می‌کنم‌ و بهش‌ علامت‌ می‌دهم‌ و راهنمایی‌اش‌ می‌کنم‌ تا می‌رسد.

دوربین‌ را می‌دهم‌ دستش‌ تا دور و اطراف‌ را خوب‌ نگاه‌ کند. اطلاعاتمان‌ از میدان‌ مین‌، مواضع‌ دشمن‌ و راهکارها باید به‌ یک‌ اندازه‌ باشد. سرم‌ را می‌کشد جلو و آرام‌ می‌گوید: «باید مستقیم‌ برویم‌.» با تکان‌ سر جوابش‌ را می‌دهم‌. دوربین‌ را می‌گیرم‌ و با اشاره‌ می‌گویم‌ که‌ من‌ اول‌ می‌روم‌. هنوز قدم‌ اول‌ را برنداشته‌ام‌ که‌ یک‌دفعه‌ یک‌ منور جلوی میدان‌ مین‌ روشن‌ می‌شود. بی‌اختیار خودم‌ را می‌کوبم‌ روی زمین‌. خدایی‌ مین‌ زیر دست‌ و بالم‌ نیست‌، وگرنه‌ کارم‌ تمام‌ بود. با سعید کنار هم‌ می‌افتیم‌. قلبم‌ تند می‌زند. نگاه‌ به‌ سنگر دشمن‌ می‌اندازم‌ و در انتظارم‌ که‌ با یک‌ رگبار هر دومان‌ را سوراخ‌سوراخ‌ کنند.