معرفی و دانلود کتاب کابوس زنی که در وام حمام خانه من مرده بود

معرفی کتاب کابوس زنی که در وام حمام خانه من مرده بود

کتاب کابوس زنی که در وام حمام خانه من مرده بود رمانی ایرانی نوشته‌ی پژند سلیمانى است که داستان مردی در رؤیای سینما را روایت می‌کند؛ بصیر که از دانشگاه اخراج شده، در تقلای دائمی برای نویسنده و بازیگر شدن، دست‌و‌پا می‌زند. در این میان تجمعات و اعتراضات مردمی در خیابان، تمام اتمسفر کشور را تحت‌الشعاع قرار داده؛ این شرایط بیرونی در نقطه‌ای با خیالات بصیر تلاقی می‌کند.

درباره‌ی کتاب کابوس زنی که در وام حمام خانه من مرده بود

خیالات دور‌و‌دراز بصیر درمورد نویسنده و بازیگر شدن، جایی میان روان آشفته‌اش جولان می‌دهد و میان شلوغی‌های شهر، او را به مسیری غریب می‌کشاند. پژند سلیمانى در کتاب کابوس زنی که در وام حمام خانه من مرده بود تصویری از ایران معاصر و به‌ویژه تهران روزهای آشفته ارائه می‌دهد که زندگی انسان‌هایش را تحت‌تأثیر قرار داده است. بصیر شخصیت اصلی داستان با مهناز در جایی از این شهر بزرگ زندگی می‌کند و با ناکامی‌ها و فکرهای آسیب‌زایی که دارد، هر لحظه خود را دورتر از رؤیایش می‌بیند.

پیشنهاد یک کارگردان به بصیر برای بازی در فیلمش، او را همزمان هم امیدوار کرده و هم ناتوانی ذهنی‌اش را به رخش می‌کشد. در این میان چالش‌های جزئی‌ای که با همسرش مهناز در زندگی مشترک تجربه می‌کند، آشفتگی ذهنی او را بیشتر کرده و روز‌به‌روز سرگردان‌ترش می‌کند. کتاب کابوس زنی که در وام حمام خانه من مرده بود که با زبان اول شخص و از نگاه بصیر روایت می‌شود، از زمان حال شروع شده و در هر فصل به بخشی از چند روز گذشته فلش بک می‌زند.

تنهایی، ناکامی و تلاش برای دنبال کردن رؤیاها بدون گم کردن مسیر، از مضامین اصلی موجود در کتاب کابوس زنی که در وام حمام خانه من مرده بود است که با توصیفات پرجزئیات از محیط و شرایط روایت می‌شود. در ابتدای کتاب راوی با نبود مهناز رو‌به‌رو می‌شود و تا پایان داستان به مرور خاطراتش، جروبحث‌ها و لحظات شاد با او می‌پردازد. اما مهناز تنها خانه را ترک نکرده بلکه حادثه‌ای تلخ‌تر پشت این ماجرا است...

این کتاب به همت انتشارات هیلا در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

کتاب کابوس زنی که در وام حمام خانه من مرده بود برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب به علاقه‌مندان رمان‌های اجتماعی ایرانی توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب کابوس زنی که در وام حمام خانه من مرده بود می‌خوانیم

همیشه این ساعت‌ها کترى داشت روى گاز قُل‌قُل مى‌کرد و خود مهناز توى خانه قِل مى‌خورد و تلویزیون را روشن مى‌کرد و روانى را براى بار هزارم مى‌دید.

مهناز گفت: «مى‌میرى یه آنتن درست ببرى بالا وصل کنى؟»

گفتم: «آنتن نیست. برده‌ن.»

«یعنى من فیلم خودم رو هم نمى‌تونم ببینم؟» فیلم خودم، فیلم خودم. مدام همین را مى‌گوید. مدام مى‌گوید فیلم خودش. آخر مگر فیلم خودش فیلم من است؟ با اولین بادى که بیاید مى‌افتد. با اولین بودى که بیاید مى‌اندازندش. قدرتى خدا، باد و بود هم که کم نیست. من خودم فیلمِ مهناز شده‌ام. مهناز حسابى مرا با فیلم‌هایش فیلم کرده. مهناز توى خانه وقتى با من تنهاست، تبدیل مى‌شود به آدمى دیگر. آدمى که توى فیلم بازى کرده و مرا فیلم مى‌کند.
همان‌وقت هم توى خیالم دو تا کوک آبى زدم روى لب‌هاش و بستمشان به هم. خیالم را دوست دارم. توش مى‌توانم براى خودم جولان بدهم. مى‌توانم چندین بار زندگى کنم. هر بار هر جور دلم بخواهد. هر بار هر جور عشقم بکشد. آخر این چه کارى بود که مدام بایست به من گیر مى‌داد. مدام بایست کارى مى‌کردم براش. مدام راضى نبود. نبود. اما همیشه این ساعت‌ها توى خانه بود. کاش بود و هیچى برایش کافى نبود. کاش بود و من برایش کارى مى‌کردم. کاش بود و... کاش دست‌کم توى خیالم مى‌آمد. یا اصلاً مى‌رفتم همان روزِ دیدار و اصلاً نمى‌دیدمش. مى‌رفتم همان روز و سوارش نمى‌کردم. از کنارش گاز مى‌دادم و مى‌رفتم. بلند مى‌شوم و مى‌روم توى آشپزخانه. یک تکه نان سبز و آبى افتاده زیر ظرف خالى سیب‌زمینى پیازها. رنگ چشم‌هاى من و مهناز... درست شبیه تکرار یک روز است.

فهرست مطالب کتاب

کات اول
شاید همان روز
همان روز یا شاید فردایش
روز قبلش یا خیلى قبل‌تر
شاید چند سال بعد
احتمالاً چند روز بعد
روزِ قبل از روز قبل
روز بعد یا قبلش
بعد از یک قبل
یک روز دیگر
روز بعد از یک قبل
کات آخر: بعد از همه‌چیز