معرفی و دانلود کتاب قم رو بیشتر دوست داری یا نیویورک؟

معرفی کتاب قم رو بیشتر دوست داری یا نیویورک؟

مهاجرت، سفری است از جغرافیای آشنا به سرزمینی ناآشنا؛ اما چالش واقعی، یافتن هویت در میان این دو دنیاست. کتاب قم رو بیشتر دوست داری یا نیویورک؟ نوشته‌ی راضیه مهدی‌زاده، مجموعه‌ای از چهارده داستان کوتاه است که با نگاهی شاعرانه و فلسفی، تجربه‌های مهاجران ایرانی را در نیویورک به تصویر می‌کشد. این داستان‌ها با محوریت بی‌مکانی و جستجوی هویت، خواننده را به تأمل در مورد تعلق و معنای خانه دعوت می‌کنند.

درباره‌ی کتاب قم رو بیشتر دوست داری یا نیویورک؟

گروهی از دوستان قدیمی که زمانی در ایران به مهاجرت فکر می‌کردند، حال در کافه‌ای در نیویورک دور هم جمع شده‌اند و هر یک در جستجوی مدینه‌ی فاضله‌ی خود هستند. یکی از آن‌ها به دنبال سقراط در کوچه‌پس‌کوچه‌های آتن می‌گردد تا درباره‌ی آرمان‌شهر با او گفتگو کند. دیگری برلین را بهترین و تمیزترین شهری که تابه‌حال دیده می‌داند و یکی هم از ژاپن تعریف می‌کند. این داستان با عنوان «کافه‌های بی‌قرار قاره‌های دور» یکی از داستان‌های کتاب قم رو بیشتر دوست داری یا نیویورک؟ نوشته‌ی راضیه مهدی‌زاده است که با نگاهی فلسفی و شاعرانه، دغدغه‌های مهاجران را در مواجهه با بی‌مکانی و جستجوی هویت به تصویر می‌کشد.

کتاب قم رو بیشتر دوست داری یا نیویورک؟ مجموعه‌ای از چهارده داستان کوتاه است که بیشتر آن‌ها در نیویورک روایت می‌شوند و به موضوع مهاجرت و تجربه‌ی زیستن در دو فرهنگ متفاوت می‌پردازند. تمامی داستان‌های این کتاب حول محور مهاجرت، بی‌مکانی و جستجوی هویت می‌چرخند. شخصیت‌ها در تلاش برای یافتن جایگاهی در دنیای جدید هستند و با چالش‌های فرهنگی، زبانی و احساسی مواجه می‌شوند. این درون‌مایه‌ها در تمام داستان‌ها به صورت منسجم و هماهنگ حضور دارند.

نثر راضیه مهدی‌زاده ساده و روان است و با ظرافت‌های شاعرانه از احساسات و تجربیات مهاجران می‌گوید. او به جای توصیف مستقیم احساسات، آن‌ها را از طریق جزئیات زندگی روزمره نشان می‌دهد؛ مانند خرید دو ساعت دیواری برای تنظیم، یکی به وقت تهران و دیگری به وقت نیویورک. برخی داستان‌ها نیز ممکن است بیشتر به احساسات سطحی بپردازند و از نظر ساختاری چندان پیچیده و عمیق نباشند.

در مجموع، کتاب قم رو بیشتر دوست داری یا نیویورک؟ مجموعه‌ای از داستان کوتاه است که با نگاهی انسانی و شاعرانه، از تجربه‌های مهاجران می‌گوید و مخاطب را به تأمل در مورد هویت و تعلق دعوت می‌کند. این کتاب را نشر هیلا که زیرمجموعه‌ی خانواده‌ی فرهنگی ققنوس فعالیت می‌کند، منتشر کرده است.

کتاب قم رو بیشتر دوست داری یا نیویورک؟ برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای خوانندگانی مناسب است که به موضوعات مهاجرت و هویت فرهنگی علاقه‌مند هستند و از داستان‌های کوتاه با نثر شاعرانه و تأمل‌برانگیز لذت می‌برند.

در بخشی از کتاب قم رو بیشتر دوست داری یا نیویورک؟ می‌خوانیم

وقتى زنگ زدند، ویل ماسالا توى دهانم بود و داشتم اسپاگتى را دور چنگال

مى‌پیچاندم. چند دقیقه قبلش الیور گفته بود: «تو باهوش‌تر از اونى که بشه به‌راحتى سورپرایزت کرد. اما حاضرى بعد از هفت سال دوستى و با هم زندگى کردن با من ازدواج کنى؟»

مامان، هیچ چیز این پیشنهاد شبیه فیلم‌ها نبود. من خیلى سریع لبخند زدم و یک تکه مرغ و گوجه از سالاد سزار جدا کردم و گفتم: «چه فرقى مى‌کنه؟ ما که با همیم.»

الیور، توى جیب شلوار و پیراهنش دنبال انگشتر مى‌گشت، اما پیدا نمى‌کرد. هر دو به این موقعیت خندیدیم. بلند شد و به سمت چوب‌لباسى رستوران رفت تا شاید حلقه را توى جیب کتش پیدا کند که موبایلم زنگ خورد. جواب دادم. یکى داشت فارسى حرف مى‌زد، به زبان بچگى‌هاى من، به زبان تو مامان و البته کمى هم به زبان بابا وقتى که عصبانى مى‌شد و کنترلش را از دست مى‌داد.

بابا از آن دسته از ایرانى‌هایى بود که وقتى از کشور خارج شدند با خودشان عهد بستند که هرگز فارسى حرف نزنند و براى همیشه این زبان و این کشور را فراموش کنند. یادم هست که تا مدت‌ها به خاطر شغلش، که سرهنگ ارتش بود، ساعت شش صبح از خواب بیدار مى‌شد و بلندبلند انگلیسى تمرین مى‌کرد تا ملکه ذهنش شود و همه فضاى خانه پر شود از حس و حال این زبان غریب. اما من مثل بابا نبودم مامان. دوست داشتم با زبان تو با تو حرف بزنم. دوست داشتم آخر هفته‌ها، وقتى قرار است تلفنى حرف بزنیم، به فارسى التماست کنم که «مامان، پس کى مى‌آیى؟» و آن جواب تکرارى را به زبان فارسى بشنوم، این‌که همیشه مى‌گفتى زود. خیلى زود.

فهرست مطالب کتاب

چشماتو ببند، بعدش بهشته
کافه‌هاى بى‌قرار قاره‌هاى دور
خانه نیستم، برگشتم تماس مى‌گیرم
قم رو بیشتر دوست دارى یا نیویورک؟
بوى کتلت در عید شکرگزارى
پوریا و پریا
چشم‌هاى مامى
زن در میدان زمان
راز بهارنارنج
رودخانه هادسون و ماهى‌هاى نورانى‌اش
قطار لرزان
دودنیایى‌ها
راز فارسى من و مام هالیما
بگو دلت هواى نان تازه کرده