معرفی و دانلود کتاب صوتی بیشعورهای ابدی؛ شناخت بیشعورهای اصلاح‌ناپذیر و راهکارهای مقابله با آن‌ها (جلد 2)

معرفی کتاب صوتی بیشعورهای ابدی؛ شناخت بیشعورهای اصلاح‌ناپذیر و راهکارهای مقابله با آن‌ها (جلد 2)

کتاب صوتی بیشعورهای ابدی؛ شناخت بیشعورهای اصلاح‌ناپذیر و راهکارهای مقابله با آن‌ها (جلد 2) دومین کتاب درباره بی‌شعوری از خاویر کرمنت، برای شناخت بی‌شعورهای ابدی و راه‌های محافظت جامعه و زندگی از آسیب‌های آن‌هاست.

کتاب اول خاویر کرمنت (Xavier Crement) برای بی‌شعورها بود و برای این که درد خود را بشناسند و درمان کنند که در ایران فروش فوق‌العاده‌ای بیش از 50 هزار جلد داشت. اما کتاب دوم کرمنت برای بی‌شعورها نیست، درباره بی‌شعورها است. خصوصا بیشعورهای سمج، اصلاح‌ناپذیر و تمام‌عیار.

کرمنت کتاب صوتی بیشعورهای ابدی (Assholes Forever) را برای قربانیان بیشعوری نوشته است و درباره آدم‌هایی است که نه توبه می‌کنند، نه اصلاح می‌شوند. آن‌هایی که انگشت‌نمای آدم و عالم شده‌اند. کرمنت هیچگاه فکر نمی‌کرد روزی مجبور شود آن را بنویسد. او در این کتاب به این نتیجه رسیده‌ که برخی بی‌شعورها به قدری متعهد و سرسپرده‌ی بی‌شعوری هستند که بعید به نظر می‌رسد روی رستگاری را به خود ببینند.

کتاب دوم کرمنت، بی‌شعورهای ابدی به سه بخش تقسیم شده است: در بخش اول، به شما می‌گوید که بی‌شعورهای مطلق چه ویژگی‌هایی دارند و راه‌های شناخت این بی‌شعورها را با نمونه‌هایی بیان می‌کند. در بخش دوم انواع بی‌شعورهای مطلق را برمی‌شمارد.

در بخش سوم که عنوان آن «بی‌شعور کیهانی» نام دارد به این موضوع که افزایش بی‌شعوری باعث ایجاد یک بی‌شعوری همه‌گیر و سازماندهی شده می‌شود، اشاره می‌کند و بسیار خطرناک است، در ادامه انواع بی‌شعوری‌های اجتماعی و سیاسی را که در گروه‌های سازماندهی شده عمل می‌کنند را بررسی و سپس راهکارهای مقابله با آن‌ها را شرح می‌دهد.

در پشت جلد این کتاب آمده است:

دوستان بی‌شعور به خود حق می‌دهند که همه‌ی غصه‌ها و ناراحتی‌هایشان را برای شما تعریف کنند و انتظار دارند همیشه با دقت و دلسوزی به حرف‌هایشان گوش دهید. مشکلشان هر چه باشد، انتظار دارند همیشه طرفدار آن‌ها باشید و به آن‌ها اطمینان دهید حق کاملاً با آن‌هاست؛ اما شما نباید از مشکلات خود هیچ حرفی بزنید.

شما باید از تمام دشمنان دوستان بی‌شعورتان متنفر باشید. اگر با کسانی که از آن‌ها متنفرند یا کنار گذاشته شده‌اند دوستی کنید، شما را به باد انتقاد خواهند گرفت. باید تشویق، مهربانی، حمایت و شفقت بی‌پایان را به سمت آن‌ها سرازیر کنید. اگر این‌گونه نباشید و محبت فراوان خود را نثارشان نکنید، دوستی شما چنگی به دلشان نخواهد زد.

زندگی با دوستان بی‌شعور به همین موارد ختم نمی‌شود. این بی‌شعورها می‌گویند نباید از آن‌ها به خاطر چیزی انتقاد کنید. هر بحثی درمورد اشتباهات آن‌ها به اعتماد به‌ نفسشان لطمه می‌زند؛ لذا باید از آن‌ها چشم‌پوشی کنید.

تلخ‌تر از داشتن دوست بی‌شعور، داشتن یک همسر بی‌شعور است. در این دنیا، هیچ‌چیزی تکان دهنده‌تر از آن نیست که یک روز از خواب بیدار شوی و ببینی که با یک بی‌شعور ازدواج کرده‌ای. بعضی‌ها از همان لحظه‌ای که پای سفره‌ی عقد می‌نشینند، به این حقیقت تلخ پی می‌برند؛ اما برخی تا سال‌ها پس از ازدواج، متوجه این موضوع نمی‌شوند.

در قسمتی از کتاب صوتی بیشعورهای ابدی می‌شنویم:

وقتی می‌خواهیم شیء ساکن نامعلومی را به تصویر بکشیم، معمولاً کوه را تصور می‌کنیم؛ اما در طول سال‌ها، به چیز مهمی در مورد کوه‌ها پی برده‌ام. آن‌ها فقط سرجایشان هستند. اگر بخواهید آن‌ها را جابه‌جا کنید، با شما مقابله نمی‌کنند. موفقیت یا عدم موفقیت شما در این کار به تلاش و پشتکار خودتان بستگی دارد. اشیائی که واقعاً ساکن هستند، در برابر جابه‌جایی مقاومت می‌کنند. آن‌ها مثل قاطر، ثُمشان را محکم به زمین فشار می‌دهند و از دستور شما سرپیچی می‌کنند. هرچه بیشتر تلاش کنید آن‌ها را به حرکت وا دارید، بیشتر مقاومت می‌کنند. هیچ‌گاه با زور نمی‌توانید کاری از پیش ببرید، برای اینکه بتوانید قاطری را از جایش حرکت بدهید، باید راهی بیابید تا به او بفهمانید حرکت‌کردن از اول ایده‌ی خودش بوده است، نه شما. به عبارت دیگر، می‌بایست به انگیزه‌های روان‌شناختی و بسیار به شانس تکیه کنید.

البته، بیشعورهای یک دنده (قاطر) بیشتر در اداره‌های دولتی حضور دارند. به همین دلیل است که بار اولی که میلدرد از ادارۀ منابع انسانی دولت، با من تماس گرفت که با هم جلسه‌ای داشته باشیم، احساس ترس و هیجان به من دست داد. او می‌خواست بداند آیا امکان برگزاری کلاس‌های درمانی بیشعوری در اداره‌ی آن‌ها وجود دارد یا نه. پرسید که می‌توانم پنجشنبه‌ی آینده ببینمش. مجبور بودم تعدادی از قرارهایم را لغو کنم و برنامه‌هایم را دوباره بچینم تا بتوانم خواسته‌ی او را برآورده کنم، اما با کمال میل این کار را انجام دادم.

پنجشنبه رسید، من هم سروقت در دفترش حاضر شدم. اما 45 دقیقه مرا منتظر نگه داشت. ولی به قدری صمیمانه عذرخواهی کرد که ناراحتی‌ام را فراموش کردم. او از مدیران ارشد سازمانشان دعوت کرده بود که در جلسۀ ما حضور داشته باشند. تحت تأثیر دقت و توجه زیاد آن‌ها قرار گرفتم. آن‌ها سؤال‌های زیادی نپرسیدند، اما بسیار یادداشت‌برداری کردند. در حالی که در ذهنم روی نحوه‌ی برگزاری کارگاهی که مطابق با نیاز آن‌ها باشد کار می‌کردم، جلسه را با رضایت خاطر ترک کردم.

دو روز بعد، دوباره تماس گرفت که قرار بعدیمان را برای بعدازظهر همان روز هماهنگ کند. به او گفتم که نمی‌توانم جلسه را در مدت زمان کمتر از 4 ساعت برگزار کنم. به همین دلیل قرار جلسه را برای هفته‌ی بعد برنامه‌ریزی کردیم. اما وقتی رسیدم گفتند که میلدرد لحظاتی پیش، وقتی که من در راه بودم، با دفتر تماس گرفته و قرار ملاقات را لغو کرده است. زمان ملاقات به 9 صبح فردای آن روز موکول شد، اما وقتی رسیدم به من گفتند که قرار ملاقات برای ساعت 8 بوده است نه 9، و چون من سر ساعت 8 آن جا حاضر نبودم، مشغول کار دیگری شده و افرادی که قرار بود در جلسه حاضر باشند را به سر پروژه‌های جدید فرستاده است. چاره‌ای نداشتم جز اینکه به دفترم بازگردم و خودم را آرام کنم.

فهرست مطالب کتاب صوتی