معرفی و دانلود کتاب سربازهای خسته، پشت خاکریزهای تخت: مجموعه شعر

معرفی کتاب سربازهای خسته، پشت خاکریزهای تخت: مجموعه شعر

کتاب سربازهای خسته، پشت خاکریزهای تخت نوشته‌ی فریاد ناصری و دربرگیرنده‌ی اشعار زیبا، ساده و زلال این شاعر جوان است که درعین‌حال از ذهنیت ژرف‌اندیش او خبر می‌دهد. در این مجموعه شعر سی‌وهفت قطعه شعر کوتاه سپید گنجانده‌شده. گفتنی‌ست که این مجموعه شعر یکی از آثار برگزیده‌ی جشنواره‌ی شعر شیراز بوده است.

درباره‌ی کتاب سربازهای خسته، پشت خاکریزهای تخت

استفاده‌ی نو و بدیع از صنایع ادبی در شعر شعر‌ای معاصر ویژگی جذابی است که صنعت شعر را به سمت نوآوری برده. کتاب سربازهای خسته، پشت خاکریزهای تخت، نوشته‌ی فریاد ناصری شاعر توانا و خوش‌قلم، مملو از آرایه‌های آشنای ادبی است که شاعر به نحوی دیگر آن‌ها را مورد استفاده قرار داده و به این صورت خلاقیت و توانمندی خودش را به نمایش گذاشته است.

نکته‌ی مهمی که از شعر سربازهای خسته، پشت خاکریزهای تخت، می‌توان دریافت این است که فریاد ناصری از یک صنعت ادبی به‌صورت مکرر استفاده می‌کند و این استفاده‌ی خلاقانه به دلیل کوتاهی اشعار بیشتر خودش را نشان می‌دهد. باید اذعان داشت که این موضوع به زیبایی و اثرگذاری شعر لطمه‌ای وارد نکرده و مخاطب به‌راحتی با شعرها خو می‌گیرد. همچنین در بخش‌های مختلفی از اشعار، شاهد استفاده از عبارت‌های متناقضی هستیم که شاعر تلاش می‌کند با به‌کارگیری آن و بسته به مضمون شعر، با شکلی از کنایه و استعاره پیام خودش را انتقال دهد.

نویسنده در کتاب سربازهای خسته، پشت خاکریزهای تخت، مدام معشوق خود را خطاب قرار می‌دهد و برای او شعر می‌سراید. شعرهای تغزلی او گاه جنبه‌ی عرفانی به خود می‌گیرند و گاه مادی هستند. او هر بار خود را در تمنای وصال معشوقش می‌یابد که گاه در رسیدن به یکدیگر هردو نافرجام هستند و گاه معشوق به عاشق خود اعتنایی ندارد. از این جنبه مضمون اشعار فریاد ناصری یادآور اشعار عاشقانه‌ی کلاسیک فارسی است اما شاعر بعدهای متفاوتی به شعر می‌دهد و اشعارش را از الگوی عاشق و معشوق کلاسیک تاریخ ادبیات ایران دور می‌کند.

کتاب سربازهای خسته، پشت خاکریزهای تخت، نوشته‌ی فریاد ناصری توسط نشر چشمه به دوستداران شعر و کتاب عرضه شده است.

کتاب سربازهای خسته، پشت خاکریزهای تخت مناسب چه کسانی است؟

مطالعه‌ی این کتاب به دوستداران شعر معاصر فارسی توصیه و پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب سربازهای خسته، پشت خاکریزهای تخت: مجموعه شعر می‌خوانیم

همیشه این تابلوها بودند
که اول هر شهری
به ما
خوش‌آمد گفتند
بعد هم که بم زلزله آمد
پیشانی مادرم را بوسیدم و
تو را
که خواب من بودی
سپردم به بالشم
رفتم برای زندگی‌مان
کمی خرده‌ریز دست‌وپا کنم
بم، تابلویی بود
با سری افتاده روی شانه‌اش
شهر بغض‌ها
می‌خواهم برگردم
اما
توی گلوی تابلوهای «جاده باریک می‌شود»
گیر کرده‌ام