معرفی و دانلود کتاب رویاهای بانکرهیل

معرفی کتاب رویاهای بانکرهیل

کتاب رویاهای بانکر هیل اثر نویسنده‌ی آمریکایی، جان فانته، یکی از رمان‌های شناخته‌شده‌ای است که آرزوها و تلاش‌های یک نویسنده‌ی جوان برای رسیدن به موفقیت و شهرت را روایت می‌کند. این کتاب با الهام از زندگی مولفِ آن نوشته شده و توصیفات صادقانه‌ای از مبارزات و چالش‌های یک نویسنده‌ ارائه داده است.

درباره‌ی کتاب رویاهای بانکرهیل

داستان کتاب رویاهای بانکرهیل (Dreams from Bunker Hill) اثر جان فانته (John Fante) از دیدگاه شخصیت اصلی کتاب، آرتورو باندینی، روایت می‌شود که در لس‌آنجلسِ سال 1934 به‌عنوان یک خدمتکار در رستورانی در خیابان‌های مارکس مشغول به کار است. او تنها 21 سال دارد و در جایی زندگی می‌کند که از غرب به تپه‌ی بانکرهیل منتهی می‌شود و از شرق به خیابان لس‌آنجلس؛ میدان پرشینگ در جنوبِ آن قرار دارد و سیویک‌سنتر در شمالِ آن.

آرتورو باندینی نه‌تنها یک خدمتکار برجسته است که با شور و شوق فراوان به کار خود می‌پردازد، بلکه در پس این نقاب خدمتکار، آرزوی نویسندگی و شهرت در سر می‌پروراند. با وجود درآمد اندک، او در حین انجام وظایفش توجه بسیاری از مشتریان را به خود جلب می‌کند. اگرچه باندینی با لبخند به مشتریان خود خدمت می‌کند، اما ذهنش همیشه درگیر داستان‌هایی است که می‌خواهد به‌عنوان یک نویسنده، روزی به رشته‌ی تحریر درآورد. او خود را یک نویسنده در نظر می‌گیرد و تلاش می‌کند از طریق نوشتن، از محدودیت‌های اجتماعی و اقتصادی که در آن گرفتار است، فرار کند. در طول داستان، باندینی با چالش‌ها و موانع بسیاری روبه‌رو می‌شود که او را مجبور به مقابله با واقعیت‌های سخت زندگی در لس‌آنجلس می‌کند. او گاه ناامید می‌شود و به آینده‌ی مبهمش می‌اندیشد. اما با وجود همه‌ی این سختی‌ها، هرگز از نوشتن دست نمی‌کشد و امید خود را از دست نمی‌دهد. این رمان به خوبی دنیای درونی یک نویسنده‌ی جوان و امیدها و ترس‌هایش را به تصویر کشیده است.

رمان رویاهای بانکرهیل علاوه‌بر روایت یک داستان شخصی، تصویری جذاب از زندگی در لس آنجلسِ دهه‌ی 1930 ارائه می‌دهد. خواننده با خواندن این کتاب، با فرهنگ، آداب و رسوم آن دوران آشنا شده و با شخصیت‌های مختلفی که در جامعه‌ی آن زمان زندگی می‌کردند، رودررو می‌شود. کتاب رویاهای بانکرهیل به‌عنوان یکی از آثار برجسته‌ی جان فانته، پس از مرگ نویسنده‌اش، مورد تحسین قرار گرفته است. هرچند که این اثر به‌طور مستقیم جوایز معتبری را کسب نکرده، اما به دلیل سبک نوشتاری منحصربه‌فرد و صمیمی فانته، این کتاب در میان آثار محبوب کلاسیک آمریکایی قرار دارد. فانته به دلیل توانایی‌اش در نمایش زندگی روزمره با طنزی ظریف و همچنین به تصویر کشیدن شخصیت‌های واقعی و متقاعدکننده، توسط نویسندگان دیگر ستایش شده است. چارلز بوکوفسکی، یکی از طرفداران بزرگ فانته، او را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین و همچنین بداقبال‌ترین نویسندگان آمریکایی معرفی کرده است؛ چراکه او همچون شخصیت رمانش با همه‌ی تلاشی که کرد، در زمان حیاتش شهرتی نیافت و تنها پس از مرگش بود که جامعه‌ی ادبی او را به‌عنوان نویسنده‌ای بزرگ پذیرفت.

کتاب رویاهای بانکرهیل توسط محمدرضا شکاری در نشر افق ترجمه و چاپ شده است.

کتاب رویاهای بانکرهیل برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب رویاهای بانکرهیل برای افرادی که به ادبیات آمریکا علاقه‌مندند و به‌خصوص کسانی که به دنبال درک بهتری از چالش‌های نویسندگان جوان در دهه‌های گذشته‌ی آمریکا هستند، بسیار مناسب است. این کتاب همچنین برای مخاطبانی که به داستان‌هایی با تم‌های اجتماعی و روانشناختی علاقه دارند و از خواندن روایت‌های شخصی و احساسی لذت می‌برند، پیشنهاد می‌شود. در نهایت خواندن این رمان را به علاقه‌مندان به تاریخ و فرهنگ لس‌آنجلس و همچنین کسانی که به دنبال کشف آثار کلاسیک کمتر شناخته‌شده هستند، توصیه می‌کنیم.

در بخشی از کتاب رویاهای بانکرهیل می‌خوانیم

بعضی‌وقت‌ها خم می‌شد و پیشانی‌ام را می‌بوسید. لابد می‌دانست آه در بساط ندارم چون چند روز در میان، یکی‌دو دلار تو جیبم پیدا می‌کردم. سعی کردم ظرف بشویم، اما اجازه نمی‌داد. سیر و استراحت‌کرده به اتاقم می‌رفتم و با هیولای سیاهِ ماشین‌تحریرم روبه‌رو می‌شدم که با دندان‌های سفیدش به من زل می‌زد. بعضی‌وقت‌ها ده صفحه می‌نوشتم. از این نوشته‌هایم خوشم نمی‌آمد، چون می‌دانستم هر وقت پرکار می‌شوم، نوشته‌ام مفت نمی‌ارزد. بیشتر وقت‌ها کارم مفت نمی‌ارزید. باید صبوری می‌کردم. می‌دانستم از راه می‌رسد. صبوری! چیزی که نداشتم صبوری بود!

یک روز غافلگیری در صندوق پستم بود. نامه توی دستم برق می‌زد. فوری شناختمش. نامه‌ای از طرف جینجر بریتون بود و بوی گل‌های گاردِنیا می‌داد. به اتاقم بردمش و نشستم روی تخت و بازش کردم، نامه‌ای با دستخطی بسیار زیبا. جینجر بریتون به‌خاطر نامه‌ام از من تشکر کرده بود. سپاسگزار تمام چیزهایی بود که نوشته بودم و خوشحال بود. متأسفانه نمی‌توانست سر قرار شام با من حضور پیدا کند چون یقین داشت شوهرش هرگز اجازه‌ی چنین کاری نمی‌دهد، اما ترغیبم کرد بیشتر به فولیز بروم و نمایشش را تماشا کنم. عاشق نامه‌ام بود. سخت تحت‌تأثیرش قرار گرفته بود. تا ابد برایش همچون گنجی عزیز بود.

تای نامه را باز کردم و چسباندمش به صورتم و عطر گل‌های گاردنیا را به سینه کشیدم. لب‌هایم را رویش گذاشتم و حق‌شناسانه ناله سر دادم. زیرلب گفتم دا دا دا. آه، جینجر بریتون، چقدر دوستت دارم! دا دا دا.