معرفی و دانلود کتاب دماغ ملکه

معرفی کتاب دماغ ملکه

کتاب دماغ ملکه، رمانی فانتزی برای کودکان، نوشته‌ی دیک اسمیت کینگ، روایتگر زندگی دختری است که حیوانات را بسیار دوست دارد اما خانواده‌اش نمی‌گذارند حیوانی خانگی برای خودش داشته باشد. تا اینکه عمویش از هندوستان نزد آنان می‌آید و زندگی دخترک را تغییر می‌دهد!

درباره‌ی کتاب دماغ ملکه

دیک اسمیت کینگ (Dick Smith-King)، نویسنده‌ی کتاب دماغ ملکه (The Queen’s Nose)، از نویسندگان مشهور انگلیسی است که داستان‌هایش در سراسر جهان منتشر شده است. او در سال 1992 جایزه‌ی بهترین نویسنده‌ی کودک و نوجوان انگلیسی سال را دریافت کرده است. بیلی پرنده، گربه‌ای به نام ارسطو، لورنس چاقه و دمپایی‌های جادویی از دیگر آثار اوست که در ایران منتشر شده‌اند.

دماغ ملکه، داستان دختر ده‌ساله‌ای به نام هارمونی را روایت می‌کند که علایق و تفکراتش با والدین و خواهرش متفاوت است و همین مسئله سبب چالش‌های خانوادگی زیاده میان آنان شده. هارمونی عاشق حیوانات است، اما خانواده‌اش اجازه‌ی نگهداری حیوان خانگی را به او نمی‌دهند. دخترک همیشه آرزو می‌کند که ای کاش حیوانی داشت، انگار که حیوانات را بیش از انسان‌ها دوست داشته باشد! او نقاش خوبی است و هر انسانی را که می‌شناسد، شبیه یک حیوان می‌بیند و تصویرش را در دفترش نقاشی می‌کند.

روزی عموی هارمونی که جینجر نام دارد از هندوستان برای تعطیلات به خانه‌ی آن‌ها می‌آید. جینجر تابه‌حال هارمونی را ندیده‌است، اما در اولین دیدار بسیار به او علاقه‌مند می‌شود. در طول مدتی که عمو جینجر مهمان خانواده‌ی هارمونی است، با هارمونی و خواهرش برای تفریحات مختلف به این طرف و آن طرف می‌روند. جینجر به تمام اعضای خانواده کادویی داده است، اما هارمونی تا لحظه‌ی رفتن از عمویش چیزی دریافت نکرده. هنگام خداحافظی جینجر پاکت کوچکی به هارمونی می‌دهد که بعداً مشخص می‌شود سکه‌ای است که می‌تواند هفت آرزوی هارمونی را برآورده کند.

در جریان برآورده شدن هفت آرزو، هارمونی مسیری تکاملی را از آرزوهای خودخواهانه تا نجات دیگران طی می‌کند. او به عنوان قهرمان یک رمان کلاسیک، با امکانی که در اختیارش گذاشته شده، به سمت شکوفایی روحی حرکت می‌کند.

در این رمان عناصری از تخیل و جادو با زندگی واقعی خانواده‌ای آمیخته می‌شود و داستانی سرگرم‌کننده و پندآموز را شکل می‌دهد. روایت رمان، سرراست و بدون پیچیدگی است، به همین خاطر برای کودکان دبستانی نیز می‌تواند مناسب باشد. نثر داستان جذاب و روان است و خواننده به راحتی می‌تواند خود را در روایت غرق کند و با هارمونی همراه شود. طنز ملیحی که دیک کینگ اسمیت در کتاب دماغ ملکه به کار برده است نیز از دیگر ویژگی‌های رمان اوست.

کتاب دماغ ملکه، تصویرهایی نیز دارد که بعضی از صحنه‌های داستان را برای مخاطب روشن‌تر می‌کند و به جذابیت رمان می‌افزاید. برای مثال، وقتی راوی در مورد نقاشی‌های هارمونی توضیح می‌دهد، خواننده تصویر پدر، مادر، خواهر و عموی او را که به ترتیب به شکل فُک، کبوتر چاق، گربه‌ی سیاه و خرس کشیده‌شده‌اند، را نیز در کتاب می‌بیند.

کتاب دماغ ملکه نوشته‌ی دیک کینگ اسمیت با تصویرگری جیل بنت (Jill Bennett) و به ترجمه‌ی محبوبه نجف‌خانی، به همت انتشارات کتاب چ، بخش کودک و نوجوان نشر چشمه، منتشر شده است.

در نکوداشت کتاب دماغ ملکه

• داستانی ساده و بامزه درباره‌ی کارهایی که یک دختر برای رسیدن به خواسته‌هایش انجام می‌دهد. ... این کتاب یک متن سرگرم‌کننده برای کودکان است که با طنزی ملایم نوشته شده و خواندنش موجب شاداب‌تر شدن مخاطب می‌شود. (گاردین)

کتاب دماغ ملکه برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب حاضر برای کودکان و نوجوانان 6 تا 12 سال مناسب است. گرچه خواندنش برای سنین بالاتر نیز خالی از لطف نیست.

در بخشی از کتاب دماغ ملکه می‌خوانیم

به‌ نظر هارمونی، دو هفته‌ی اول تعطیلات تابستان به سرعتِ برق گذشت. او یک روز صبح از خواب بیدار شد و احساس کرد که درباره‌ی آن روزِ بخصوص، حس بدی دارد، البته آن روز قرار بود عموجینجر برود. اول پیش چندتا از دوست‌هایش به دِوُن‌شایر می‌رفت و بعد به هندوستان برمی‌گشت. آن روز صبح، هوا آفتابی و مطبوع بود. از آن روزهایی که معمولاً وقتی فُک و کبوتر خانگی خُرخُرهای همیشگی‌شان را سر می‌دادند و گربه‌ی سیامی با تنبلی در رخت‌خواب تمیزش خودش را جمع می‌کرد، هارمونی با عجله از خواب بلند می‌شد و بیرون می‌رفت.

اما آن روز صبح آرام دراز کشید و به اتفاق‌هایی که افتاده بود فکر کرد. رِکس راف مانتی هم کنارش بود. این مدت چه‌قدر تفریح کرده بودند. عموجینجر آن‌ها را همه‌جا برده بود، گاهی همه‌ی افراد خانواده را، اما بیش‌ترِ وقت‌ها فقط او و خواهرش را برده بود. یک‌بار او و عمو با هم به موزه‌ی تاریخ طبیعی رفته بودند، چون عزیزدُردانه گفته بود که سرش درد می‌کند و با آن‌ها نرفته بود. هارمونی در این فکر بود که شاید دوباره درباره‌ی جادو با هم حرف بزنند. پشم‌نقره‌ای گفته بود: «شاید بتوانم کمکی بکنم.» اما تا امروز که هیچ ‌کمکی نکرده بود و حالا داشت می‌رفت.