معرفی و دانلود کتاب در کشور مردان

معرفی کتاب در کشور مردان

کتاب در کشور مردان رمانی به سبک بیوگرافی نوشته‌ هشام مطر است. این داستان که موفق به دریافت جایزه بوکر شد، روایتگر زندگی پسری به نام سلیمان است که دوره‌ی کودکی او را در برمی‌گیرد. ماجرای این داستان در لیبی و در دوره‌ی قذافی رخ می‌دهد. هشام مطر در این کتاب از وضعیت سیاسی و اجتماعی جامعه‌ی آن زمان سخن می‌گوید و تصویری مخدوش را از زندگی یک خانواده ارائه می‌دهد که به رو به نابودی حرکت می‌کند. این کتاب تاکنون به 22 زبان ترجمه شده است.

درباره‌ی کتاب در کشور مردان

نجمه، مادر سلیمان از داستان هزار‌ویک شب متنفر است؛ برخلاف دیگران که هزارویک شب را قصه‌ای پرماجرا و شهرزاد را زنی زیرک می‌دانند، نجمه معتقد است که شهرزاد زنی بیچاره است که زندگی‌اش را از پادشاه گدایی کرده و پادشاه نیز جان او را به خاطر بچه‌هایش بخشیده، نه به خاطر خود شهرزاد یا عشقی که نسب‌به او دارد! اما هیچ‌گاه گمان نمی‌کند زندگی یک روز بخواهد او را در وضعیت مشابه شهرزاد قصه‌ها قرار دهد... ماجرای کتاب در کشور مردان از دوران تجرد نجمه آغاز می‌شود. سال‌هایی که سن زیادی ندارد و وقتی ماجرای دیدارش با یک پسر ایتالیایی به نام فرج، لو می‌رود، به حدی خانواده‌‍اش را آشفته می‌کند که او را مجبور به ازدواج با فرج می‌کنند و در شب ازدواجشان پدر نجمه با یک تفنگ پشت در اتاق آن‌ها می‌ایستد!

نجمه از آن پس رنگ خوشبختی را نمی‌بینید، او از فشار اتفاقی که افتاده گاه به می‌خوارگی رو می‌آورد تا بتواند برای لحظاتی هم که شده خاطره‌ی آنچه بر او گذشته است را فراموش کند. فرج یک مبارز سیاسی‌ست و همراه دوستانش موسی و رشید علیه حکومت قذافی می‌جنگد؛ خط اصلی داستان به روایت همین مبارزات اختصاص یافته است و حالا از زبان سلیمان پسر نه ساله‌ی نجمه و فرج روایت می‌شود.

سلیمان، راوی کوچک کتاب در کشور مردان (In the country of men) از شرایط حاکم بر جامعه در زمان قذافی سخن می‌گوید و شرح می‌دهد که خانواده‌اش چطور رو به نابودی رفته و او ناچار شده به اصرارهای مادرش از لیبی بگریزد و وطن خود را بدرود بگوید. نکته‌ی جالبی که درباره‌ی این اثر وجود دارد این است که هشام مطر ماجرای داستانش را از دوران کودکی و نوجوانی خودش بهره گرفته و به‌نوعی آن را در پیوند با سرگذشتش نوشته است.

سلیمان از خشونت حاکم بر جامعه حرف می‌زند، از پخش شدن تصویر اعدام‌ها در تلویزیون، شکنجه‌ها و آتش زدن کتاب‌های پدرش و ناپدید شدن اطرافیانش. او توضیح می‌دهد که این خشونت فقط از طرف حاکمان جامعه نیست بلکه مردم نیز در ضمن مبارزه علیه قذافی، خود دارای خشونتی آشکارند و جامعه مدام درگیر بازتولید این خشونت است. او درباره‌ی محدودیت‌های زنان در آن عصر صحبت می‌کند و از مادرش به عنوان یکی از قربانیان این خشونت و محدودیت نام می‌برد.

سرانجام داستان کتاب در کشور مردان، نوشته‌ی هشام مطر (Hisham Matar) با مهاجرت اجباری سلیمان از لیبی به مصر و آغاز زندگی جدیدش به پایان می‌رسد. عده‌ای کتاب بعدی هشام مطر با نام «آناتومی یک ناپدید شدن» را ادامه‌ای بر کتابِ پیشِ رو می‌دانند. مطر در این کتاب به شرح ادامه‌ی زندگی سلیمان پس از تبعید به مصر می‌پردازد.

کتاب در کشور مردان به کوشش مهدی غبرایی به فارسی بازگردانده شده و توسط انتشارات جیحون به چاپ رسیده است.

جوایز و افتخارات کتاب در کشور مردان

• نامزد جایزه‌ی بوکر در سال 2006
• نامزد جایزه‌ی کتاب اول گاردین در سال 2006
• برنده‌ی جایزه‌ی عربی-آمریکایی در بخش داستان در سال 2007
• نامزد جایزه‌ی حلقه‌ی منتقدان کتاب در بخش داستان در سال 2007
• نامزد جایزه‌ی ادبی دوبلین در سال 2008
• برنده‌ی جایزه‌ی انجمن ادبی اوندااتجه در سال 2008

نکوداشت‌های کتاب در کشور مردان

• داستانی شاعرانه اما قدرتمند... شرح جزئیات دوران کودکی در سایه‌ی حکومت قذافی در لیبی (وال استریت ژورنال)
• هشام مطر نویسنده‌ای دقیق و خویشتن‌دار است، این تسلط او و خویشتن‌داری‌اش خواندن آثارش را به یک تجربه‌ی ملموس و احساسی تبدیل می‌کند. (لس‌آنجلس تایمز)
• روان و پیچیده، خوانندگان مسحور سلیمان، سرنوشتش و آگاهی‌اش از پیچیدگی‌های بزرگسالی خواهند شد. (سیاتل تایمز)
• تصویری تاثیرگذار از بیداری سیاسی زودرس یک جوان، مطر به شکلی ماهرانه در این رمان تنش ایجاد می‌کند و با وجود اینکه این داستان به شکل مستقیم به سیاست نمی‌پردازد، اما روایتی از استبداد سیاسی بر جای‌جای آن سایه انداخته است. ( میامی هرالد)

کتاب در کشور مردان برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های تاریخی و اجتماعی و رمان‌هایی در سبک اتوبیوگرافی مناسب و جذاب خواهد بود.

در بخشی از کتاب در کشور مردان می‌خوانیم

بعدازظهر رفته‌رفته به غروب رسید. مامان در اتاقش دراز کشیده بود چرت می‌زد. من دراز کشیده بودم و در رختخواب گرچه شریف را نمی‌دیدم، اما می‌دانستم هنوز وفادارانه آن جا در اتومبیل سفید به انتظار نشسته است و آخرین پرتو کمرنگ خورشید به او می‌تابد و امیدوار است که من نام‌ها را به خاطر بیاورم، یا کتابی را که به او گفته‌ام در دست‌هایش بگذارم، کتابی که هنوز زیر تشکم بود، زیر جایی که خوابیده بودم و خواب می‌دیدم. کتاب مثل ریگ تو کفش عصبانی‌ام می‌کرد و احساس می‌کردم تا آن را به او ندهم، یا به نحوی از شرش خلاص نشوم، خواب و راحت ندارم.

پنجره‌ی اتاقم باز بود. از آن جا که دراز کشیده بودم آسمان آبی صلب را بالای دیوار سفید باغ می‌دیدم که خورشید رنگ طلایی بر آن پاشیده بود و بر اثر بازی نور خط تلاقی این دو سرخ و سیاه به نظر می‌رسید. خیره‌شدن به آسمان همیشه تشنه‌ام می‌کرد؛ حالا باعث می‌شد جایی در سینه‌ام به غلغلک درآید. نمی‌دانستم پروازکردن، بودن در درون این آبیِ صلب چه احساسی به آدم می‌دهد. یقین داشتم روزی بابا مرا با خود به سفر تجاری می‌برد. کت و شلوار می‌پوشم و کراوات می‌زنم و مثل سایه کنارش راه می‌روم «دست راستش». سوار هواپیما که بشویم، چندان دست و پایم را گم نمی‌کنم، چون دیگر پرواز برایم عادی شده. می‌نشینیم و حتی نگاهی از پنجره به بیرون نمی‌اندازیم، چون سرگرم موضوعات مهم‌تری هستیم که در ستون‌های باریک و بلند روزنامه‌ها نوشته شده. آن وقت مرد می‌شوم، سنگین از بار تجربه. زندگی بدون بابا و انجام ‌دادن همه‌ی این کارها را به تنهایی تصور کردم و غلغلک سینه‌ام بند آمد. خیلی کم در جریان کاری همراه بابا بوده‌ام و تسلیم‌شدن به این خیال غصه‌دارم کرد. بیشتر وقت‌ها در خانه نبود و وقتی هم که بود، معمولاً با کتاب یا روزنامه‌ای سرگرم می‌شد. هر وقت مشتاقانه نگاهم می‌کرد و غافلگیرش می‌کردم، دستپاچه می‌شدم.