معرفی و دانلود کتاب خیالت راحت رئیس

معرفی کتاب خیالت راحت رئیس

کتاب خیالت راحت رئیس رمانی کوتاه نوشته‌ی احمد پورامینی است که روایتی واقع‌گرایانه از سربازی و اتفاقات آن به دست می‌دهد. نویسنده در این داستان تنهایی و دلتنگی و کسالت را توأم با خوش‌گذرانی‌ها و اتفاقات بامزه‌ پیش چشم خواننده می‌گذارد.

درباره‌ی کتاب خیالت راحت رئیس

کتاب خیالت راحت رئیس، اولین رمان احمد پورامینی، نویسنده و منتقد ادبی است. این کتاب رمانی کوتاه است که به مقوله‌ی سربازی و تلخی‌ها و خوشی‌های آن می‌پردازد.

راوی داستان سروانی است که در مناطق مرزی مشغول به خدمت است و سربازانی زیر دست دارد. اتفاقات رمان بیشتر در پادگان رخ می‌دهند و سربازها نقش ویژه‌ای در ساخته شدن وقایع دارند.

راوی رمان، شخصیت اصلی یا همان جناب سروان است. توصیفات او از احساسات درونی و وقایع بیرونی به صورت توأمان، رابطه‌ای متعادل بین عینیت و ذهنیت برقرار می‌کند. شیوه‌ی روایت و زبان راوی بسیار ساده و بدون هرگونه پیچیدگی است. راوی در بعضی موارد فلاش‌بک‌هایی به وقایع زندگی‌اش می‌زند، اما این رفت و برگشت‌ها به حدی نیست که رمان را از منظر زمانی دچار پیچیدگی کند.

داستان پر از موقعیت‌های طنز است که در کنار وضعیت کسالت‌بار، خسته‌کننده و مملو از تنهایی سربازان در پادگان، اتفاق می‌افتند و نمادی از غم و شادی توأمان در سطح کلی زندگی هستند.

رابطه‌ی بین سربازان، ارتباط بین قومیت‌ها، بی‌قانونی‌ها و خوش‌گذرانی‌ها در پادگان، رفتار فرمانده با فرمان‌بر و برعکس، ناکامی و عشق از مضامینی هستند که نویسنده در این رمان به آن‌ها توجه کرده است.

در کل، سیر روایت بسیار روان و بدون افت‌و‌خیز است. البته این مسئله تا حدی به موضوع سربازی که در مرکز طرح داستان قرار گرفته، مربوط می‌شود. جز تنش‌هایی که راوی با مافوق و زیردستانش دارد، چیزی در روایت افت‌وخیز ایجاد نمی‌کند و این مسئله در بعضی موارد، موجب تزریق کسالت به سیر روایت خواهد شد.

کتاب خیالت راحت رئیس نوشته‌ی احمد پورامینی به همت نشر افق به چاپ رسیده است.

نکوداشت‌های کتاب خیالت راحت رئیس

• این کتاب را به نوعی می‌توان حاصل تجربیات شخصی پورامینی از دوران سربازی و مشکلاتی که با آن رو‌به‌رو بوده است، دانست. (خبرگزاری مهر)
• به عنوان تجربه‌ی اول، اینکه نویسنده تلاش کرده بی هیچ تظاهر و پیچیده‌نویسیِ بیهوده روایتش را به بیانی ساده و سرراست بیان کند، جای تقدیر دارد. (فاطمه شفیعی، تبیان)

کتاب خیالت راحت رئیس برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای کسانی که به رمان‌های واقع‌گرایانه علاقه‌مند هستند، مناسب است.

در بخشی از کتاب خیالت راحت رئیس می‌خوانیم

امشب هوا تقریباً خوب است و می‌شود بیرون نشست. با آتشی هم که عباس ترتیب داده احساس سرما نمی‌کنم. کلی هیزم خشک از اطراف جمع کرده و می‌گوید تا سه‌چهار ساعت آتش داریم. همه‌چیز را آماده کرده تا آشپزی‌اش را شروع کند. دوسه متر آن‌طرف تانکر آب، جایی را تر و تمیز کرده‌ایم برای نشستن؛ خیلی نباید از برجک دور باشیم وگرنه جلوتر جاهای بهتری پیدا می‌شود. منتظر بقیه‌ایم. رادیو را چسبانده‌ام به گوشم. فرزاد، طالب و یزدان را همراه خودش برده تا محموله‌اش را از زیر خاک دربیاورند و برگردند. فرزاد سرباز برجک یازده است و از قدیمی‌های منطقه. بلوری که می‌رود مرخصی، او عملاً به برجک ما می‌پیوندد. آخر هم نفهمیدیم وسایل املت را از کجا گیر می‌آورد. عباس معتقد است از بازارچه‌ی نمی‌دانم چی‌چی‌خان؛ ولی او نمی‌پذیرد. قبل از غروب می‌رود پی‌اش و جایی همان طرف‌ها هم چالش می‌کند تا سربازهایی که می‌روند کمین، پیدایش نکنند. عباس با نوک انگشتانش آب را از کاسه برمی‌دارد و می‌پاشد روی نان‌های خشک و می‌گذاردشان لای سفره. هر کاری که می‌کند، دلیلش را هم توضیح می‌دهد. می‌گوید حیف که آرد نداریم وگرنه بلد بود چه‌طور همین‌جا نان بپزد.

چایی را که سر می‌کشم، حالم کمی جا می‌آید. طالب بلافاصله می‌رود سراغ وسایل مخصوص‌شان و آن‌ها را از زیر سنگ می‌کشد بیرون. یزدان که انگار چشم‌هایش برق می‌زنند، با لبخندی نصفه‌نیمه، دست می‌کند توی ساق پوتینش و به فرزاد اشاره‌هایی می‌کند. می‌فهمم چه خبر است و لبخند می‌زنم که فرزاد هم راحت باشد. خیال‌شان از بابت همه‌چیز راحت است. من هم نقشه‌ می‌کشم تا رفتنم به برجک، درآوردن موبایل از ساکم و رفتنم به دست‌شویی صحرایی، طبیعی به‌نظر برسد.

گوشی را خاموش می‌کنم. بلند می‌شوم تا بروم. کلافه‌ام. آبی را که با خودم آورده‌ام، همان‌جا خالی می‌کنم. می‌گویم الان چه وقت این حرف‌هاست. سکوت محض. می‌داند از این کارهای احمقانه‌ای که اطرافیان می‌کنند، خوشم نمی‌آید. اوایل این‌طوری نبود یا من نفهمیده بودم. می‌ترسم بعداً هم همین‌طوری باشد.