معرفی و دانلود کتاب حماسه استالینگراد: 199 روز مبارزه در جنگ جهانی دوم

معرفی کتاب حماسه استالینگراد: 199 روز مبارزه در جنگ جهانی دوم

کتاب حماسه استالینگراد: 199 روز مبارزه در جنگ جهانی دوم نوشته ادوین پالمر هویت، به روایت دفاع موفقیت‌آمیز نیروهای ارتش و مردم شوروی در برابر نیروهای آلمانی از 19 ژوئیه 1942 تا 2 فوریه 1943 می‌پردازد، بسیاری از مورخان آن را بزرگ‌ترین، مهم‌ترین و خون‌بارترین نبرد در جنگ جهانی دوم می‌دانند.

ادوین پالمر هویت (Edwin Palmer Hoyt) در کتاب حماسه استالینگراد (199days: The battle for Stalingrad) به این رویداد بزرگ و تاریخی مهم می‌پردازد و با دقت و جزئیات فراوان آن را شرح می‌دهد. در سال 1941 ارتش نازی با هدایت و پشتیبانی هیتلر، پیشوای آلمان، با قدرت و تجهیزات کامل به روسیۀ شوروی حمله کرد. یک سال پس از مقاومت سرسختانۀ ارتش سرخ روسیه در برابر تهاجمات آلمان، در سال 1942 شرایط پیچیده‌ شده بود. گویی با هر قدم پیشروی ارتش آلمان در روسیه پیروزی از آن‌ها می‌گریخت. پیشروی‌ نازی‌ها به قیمت نابودی میلیون‌ها سرباز و غیرنظامی روسی و انهدام شهرهایشان تمام شد؛ اما همچنان آستانۀ پیروزی از دسترس فرماندهان نازی دور مانده بود.

از سوی دیگر مردم دنیا که یک سال تحرکات نظامی آلمان را دنبال کرده بودند، می‌دانستند سرنوشت روسیه و در نتیجه کل عالم در این رویارویی تعیین خواهد شد؛ چرا که شکست ارتش روسیه به عنوان بزرگ‌ترین و فداکارترین نیروی انسانیِ درگیر در جنگ جهانی منجر به ضعف شدید سایر دولت‌های متفق می‌شد و پیامد حتمی آن، قدرت‌گیری آلمان بود که بعد از شکست روسیه امکان نداشت به زوال افتد.

ارتش‌ گروه ب از نیروهای آلمان در آگوست 1942 به نزدیکی شهر صنعتی استالینگراد رسید، شهری با ساکنان کارگری در غرب رود ولگا که آخرین مانع طبیعی در برابر ارتش هیتلر بود. اگر نیروهای آلمان از این رود می‌گذشتند دیگر مهارشدنی نبودند و به نقاط استراتژیک و حساس روسیه دست می‌یافتند. در آن‌سوی ولگا کارخانه‌های تولید جنگ‌افزار، سربازخانه‌های شوروی و خطوط حمل‌ونقل قرار داشتند که نیروی نظامی روسیه را سرپا نگاه داشته بودند.

هیتلر اهمیت استالینگراد را می‌دانست، به همین علت قوی‌ترین ارتش خود؛ یعنی ارتش ششم در جبهۀ شرق را روانۀ استالینگراد کرد تا در کوتاه‌ترین زمان آن‌ را اشغال کند؛ اما با دستور استالین، رهبر شوروی تغییر کلی در رفتار سربازان ارتش سرخ ایجاد شد. آنان دریافتند که مقاومت در این شهر با سایر مناطق تفاوت دارد؛ چراکه دفاع از استالینگراد به معنای مقاومت در آخرین سنگرِ باقی‌مانده در برابر دشمن نازی است. درست از اینجا نقطۀ عطف پیکار آلمان و شوروی شکل می‌گیرد و حماسۀ بزرگ استالینگراد در به زانو درآوردن ارتش هیتلری خلق می‌شود. ارتشی که تا پیش ‌از این اصولاً طعم شکست و توقف را نچشیده بود، با هر قدم پیشروی ارتش نازی مقاومت بی‌امان مدافعان شهر شدت می‌گرفت و عملیات دشمن را مشکل‌تر می‌کرد.

سرانجام با سرسختی هیتلر در ادامۀ مأموریت ارتش ششم در استالینگراد، قوای روسی در ماه نوامبر آن شهر را محاصره کردند. بعد از مقاومت شدید نظامیان آلمانی به امید شکسته شدن خط محاصره توسط هیتلر و محقق نشدن آن، مرگ ارتش ششم رقم خورد، چرا که منابع تدارکاتی به آن‌ها نمی‌رسید. با اضمحلال ارتش ششم، قوای آلمان از وجود این نیروی عظیمِ کارکشته محروم شد چرا که هیتلر حاضر نشد استالینگراد را رها کند و به گروه نظامی نخبه‌اش اجازه نداد تا ضمن شکستن خط محاصره خود را به قوای امدادی برساند که از بیرون شهر نزدیک شده بودند.

استالینگراد نقطۀ برگشت موج جنگ به‌طرف مرزهای آلمان شد. این شکست به‌شدت قوای روحی و مادی ارتش آلمان را تضعیف کرد و آنان دیگر نتوانستند به موقعیت قبلی خود به‌عنوان یک نیروی منهدم کنندۀ مرگ‌آور بازگردند، دیگر جهان دریافته بود که می‌توان آلمان هیتلری را در عرصۀ نبرد مغلوب کرد، بدین ترتیب کشورهای جهان در کنار یکدیگر قرار گرفتند تا پایان نازیسم و فاشیسم را رقم بزنند؛ البته برای ملت روس بهای شکست نازیسم در خاک روسیه و سپس اروپا بسیار سنگین بود، اتحاد شوروی با 50 میلیون قربانی از جمله 30 میلیون کشته تاوان چنان کار خارق‌العاده‌ای را داد. خاطرۀ پیروزی ایشان هرگز از روح بشر محو نمی‌شود. حماسه‌ای که در استالینگراد خلق شد نقطۀ آغاز آن پیروزی بزرگ تاریخی بود.

در بخشی از کتاب حماسه استالینگراد می‌خوانیم:

در 22 ژوئن 1941 ماشین جنگی آلمان در غرب روسیه به حرکت درآمد. تانک‌ها روزانه چهل مایل پیشروی می‌کردند. در عرض یک هفته آن‌ها سیصد مایل نفوذ‌ کرده بودند، مینسک در روز ششم جنگ، فتح شده بود. قبل از آنکه ماه به آخر رسد، ویلهلم کوبه، عضو نازی رایشتاگ، به‌عنوان سرکمیسر بلاروس، بخش مهم جبهه، در مینسک مستقر شده بود. ترور نازی، در آن جا آغاز گشت. در یک روز، اس‌د، پلیس امنیت نازی، 280 نفر از اهالی را بازداشت کرد‌، آن‌ها را به کنار گودالی آورده و به ضرب گلوله کشتند. از آن جا که گودال مزبور هنوز پر نشده بود، سی زندانی دیگر نیز آن جا کشته ‌شدند، از جمله مردی که به‌خاطر نقض مقررات رفت و آمد بازداشت شده بود و بیست‌و‌سه کارگر ماهر لهستانی، که جای کافی در بازداشتگاه برایشان وجود نداشت. روش‌های ترور، وحشیانه و ناهمگون بودند و بستگی به سلیقه عوامل مختلف دولت نازی داشتند که از رویه یکسانی پیروی نمی‌کردند.

در برلین، جایی که پیش‌بینی شده بود، جنگ در روسیه درحدود شش هفته طول بکشد، رایش‌مارشال گورینگ، مارتین بورمان، هاینریش هیملر و آلفرد روزنبرگ بر سر حکومت بر مردم روسیه کشمکش داشتند. وزیر امور خارجه، یواخیم فون ریبن تروپ برنامه‌ای جهت تشویق جنبش‌های جدایی‌خواهی در روسیه داشت: اوکراین، بلاروس، ممالک بالتیک و سایر گروه‌های ملی می‌توانستند در قالب امپراتوری نوین آلمان، کسب استقلال نمایند. این برنامه، به نفع کار اجباری و سرکوب به کناری انداخته ‌شد. شکنجه، قتل عام و گرسنگی دادن سیستماتیک، سیاست نازی در روسیه را تشکیل می‌داد. آلمانی‌ها به زودی دریافتند اگر بتوانند ارتش سرخ را مغلوب کرده و سرزمینش را اشغال نمایند، مخاصمات دیگری رخ خواهد داد. اتخاذ سیاست فوق‌الذکر، به مثابه تفکر بکش تا زنده بمانی، راهی به‌جز کشتار، فراروی مردم روسیه نمی‌نهاد که موجب اتحاد آن‌ها نیز می‌شد.

برای دشمن و شرکایش در مناطق اشغالی باید شرایط سختی حاکم شود. آن‌ها باید در هر گام با مشکلات روبرو شده، نابود شوند و اقداماتشان بی‌اثر گردد.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
سخن آغازین
شخصیت‌های مرتبط
پیشگفتار
بخش یکم: دروازه جهنم
بخش دوم: آغاز عقب‌نشینی
بخش سوم: دیوار نبشته: تهاجم نخست روس‌ها
بخش چهارم: فرار روس‌ها: طراحی بزرگ هیتلر
بخش پنجم: در درون شکاف جبهه
بخش ششم: «شما استالینگراد را تا 25 آگوست تصرف خواهید کرد... »
بخش هفتم: انهدام شهر
بخش هشتم: رویارویی در کارخانه‌ها
بخش نهم: آخرین تهاجم ژنرال پاولوس
بخش دهم: دام
بخش یازدهم: بحران: 1-15 دسامبر
بخش دوازدهم: حمله مانشتاین
بخش سیزدهم: گرسنگی
بخش چهاردهم: سقوط استالینگراد
بخش پانزدهم: پس از استالینگراد
یادداشت‌ها و ملاحظات
کتاب‌نمای لاتین