معرفی و دانلود کتاب جک ریچر 9: یک شلیک

معرفی کتاب جک ریچر 9: یک شلیک

صدای شلیک گلوله شش بار به گوش می‌رسد، جسم بی‌جان پنج نفر روی زمین می‌افتد و فرد مسلح تنها یک جمله به زبان می‌آورد. کتاب جک ریچر 9: یک شلیک نوشته‌ی لی چایلد، نویسنده‌ی درجه‌یک کتاب‌های معمایی و جنایی است. این بار در جلد نهم از مجموعه کتاب‌های جک ریچر قرار است وارد دنیایی شویم که این افسر بازنشسته یک صبح دل‌انگیز از خواب بیدار می‌شود، اخبار را روشن می‌کند و درحالی‌که مشغول نوشیدن قهوه‌ی صبحگاهی خود است، صورت ضارب مسلحی را می‌بیند که فریاد می‌زند: «جک ریچر را برای من پیدا کنید!»

درباره‌ی کتاب جک ریچر 9: یک شلیک

بارها پیش آمده است که سیستم قضایی ایالات متحده برای دستگیری یک مجرم، تشخیص اشتباهی صورت داده باشد و برای سال‌های سال کسی را پشت میله‌های زندان انداخته باشد که بی‌گناه باشد، اما این بار کسی انتظار نداشت که جیمز بار ادعای بی‌گناهی کند! سراسر ایالات متحده باخبر بودند که او چطور در شلوغ‌ترین ساعات روز در میانه‌ی یک پارکینگ عمومی به انسان‌های بی‌گناه شلیک کرده بود و جان آن‌ها را گرفته بود. چطور او می‌توانست چنین جمله‌ای به زبان بیاورد: «شما آدم اشتباهی را دستگیر کرده‌اید. جک ریچر را برای من پیدا کنید.» اما مشکل اینجاست که اتفاقاتی که در زندگی برای ما رخ می‌دهند گاهی به‌سادگی قابل قضاوت کردن نیستند، این جمله را جک ریچر در کتاب جک ریچر 9: یک شلیک (One Shot: Jack Reacher, Book 9) نوشته‌ی لی چایلد (Lee Child) بهتر از همه‌ی ما درک خواهد کرد.

بعضی از اتفاقات مثل روز برای ما روشن‌اند، چرا باید از باور داشتن به آن‌ها پا عقب بکشیم؟ «جیمز بار یک قاتل زنجیره‌ای و گناهکاری خونخوار است.». این جمله‌ای بود که جک ریچر در تمام مدتی که شاهد رخ دادن این فاجعه در تلویزیون ملی بود با خود تکرار می‌کرد. هر چند شنیده شدن اسم او از زبان این قاتل روانی برایش عجیب‌وغریب بود، ریچر سعی داشت تا از دعوت‌نامه‌ای که قاتل برای او فرستاده بود استفاده کند تا این روانی را به سزای اعمال خود برساند. جیمز بار که یک نیروی سابق ارتش است، تک‌تیراندازی ماهر است و از نظر جک ریچر او عاشق کشتن بوده است و از ابتدا نیز به همین دلیل وارد ارتش شده است. جک ریچر مأمور رسیدگی به ماجرای کشته شدن تبهکارانی بوده است که سال‌ها پیش توسط جیمز بار کشته شده‌اند، و علی‌رغم تبرئه شدن جیمز بار در آن حادثه، ریچر بر این باور خود استوار مانده است که جیمز بار تشنه‌ی قتل و آدم‌کشی است.

در همین بخش از داستان است که سفر مهیج جک ریچر در کتاب جک ریچر 9: یک شلیک، به‌سوی ایندیانا آغاز می‌شود. شهری که جولانگاه این ضارب مسلح شده بود، قرار بود به‌زودی طعم زهرآگین عدالت را به او بچشاند. تمام اسناد برای محکوم کردن این ضارب در دست بود؛ پوکه‌های گلوله و اثر انگشت جیمز بار در محل وقوع جرم. اما درست لحظاتی قبل از این‌که شک تمام وجودمان را در بر بگیرد، در مطمئن‌ترین حالت خودمان قرار داریم. با باز شدن پای وکیل جیمز بار به ماجرا، اسنادی رو می‌شود که جک ریچر را به فکر فرو می‌برد: «آیا ممکن است جیمز بار آن تک‌تیراندازی نباشد که قتل را برعهده داشته است؟!»

کتاب جک ریچر جلد نهم: یک شلیک، نوشته‌ی لی چایلد، یکی از موفق‌ترین نویسندگان دنیای داستان‌های معمایی و کارآگاهی است. شما می‌توانید این رمان جذاب را با ترجمه‌ی محمد عباس آبادی بخوانید. وظیفه‌ی انتشار این کتاب برعهده‌ی انتشارات کتابسرای تندیس بوده است.

اقتباس سینمایی از کتاب جک ریچر 9: یک شلیک

در سال 2012 به کارگردانی کریستوفر مک‌کوری فیلمی بسیار مهیج و موفق با اقتباس از جلد نهم از سری کتاب‌های جک ریچر ساخته شد. بازی در نقش اول این فیلم، یعنی جک ریچر را تام کروز برعهده دارد.

نکوداشت‌های کتاب جک ریچر 9: یک شلیک

• مقاومت کردن در برابر رمان‌های جک ریچر غیرممکن است. (مجله‌ی Observer)
• هر جلد از مجموعه تریلرهای جک ریچر، بسیار مهیج است و درعین‌حال اطلاعات دقیق و مفیدی در زمینه‌ی سلاح‌ها و فناوری‌های نظامی در اختیار ما قرار می‌دهد. (Literary Review)
• نقاط قوت نوشتار لی چایلد، دیالوگ‌های سریع و پینگ‌پنگی و درعین‌حال وجود صحنه‌های اکشن و بسیار مهیج است. (Evening Standard)

کتاب جک ریچر 9: یک شلیک برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به مطالعه‌ی رمان‌های معمایی و جنایی می‌توانند در جلد نهم از مجموعه کتاب جک ریچر، شاهد این باشند که چطور یک مأمور بازنشسته‌ی ارتش در تلاش است تا پرده از راز کشته شدن پنج نفر از شهروندان بی‌گناه در یک پارکینگ عمومی بردارد.

در بخشی از کتاب جک ریچر 9: یک شلیک می‌خوانیم

ریچر داشت روی تخت اتاق 310 سوئیت‌های مریات خوابش می‌برد. مثل یک مُرده به پشت افتاده بود. او و هاتن آن‌قدر توی کافی‌شاپ حرف زده بودند که هاتن نزدیک بود دیر سر وعده‌ی ملاقاتش برسد. پنج دقیقه به چهار به ساعتش نگاه کرده بود و کارت کلیدش را به سمت او پرت کرده بود و ازش خواسته بود ساکش را توی اتاق بگذارد. سپس یکراست به داخل خیابان رفته بود. ریچر حدس زد باید کارت او را بعداً به پذیرش تحویل بدهد. ولی این کار را نکرد. در آن لحظه جایی نداشت که لازم باشد برود. بنابراین فقط ساک را گذاشت و همان‌جا ماند.

روی‌هم‌رفته دیوانه‌ی اتاق 310 نبود. در طبقه‌ی سوم بود، که باعث می‌شد پنجره‌اش راه فرار سختی باشد. اتاق هشت متل بهتر بود. خیلی بهتر. طبقه‌ی همکف در یک محله‌ی قدیمیِ درهم‌و‌برهم شانس موفقیت زیادی در اختیار آدم می‌گذاشت. کافی بود پنجره را باز کنی، بروی بیرون، دنبال یک کوچه یا در یا یک پنجره‌ی دیگر بگردی. آن جا خوب بود. اینجا بد بود. سه طبقه بالا بود. ارتفاع زیادی بود. و حتی مطمئن نبود پنجره‌های مریات اصلاً باز می‌شوند یا نه. شاید باز نمی‌شدند. شاید وکلای شعبه‌ی اصلی هتل نگران مسئولیتشان بودند. شاید سیل مداومی از سقوط نوزادها روی آسفالت پارکینگ را پیش‌بینی کرده بودند. یا شاید مسئله‌ی اقتصاد کلان بود. شاید هزینه‌ی لولا و دستگیره کمی بیشتر از هزینه‌ی تهویه‌ی هوا می‌شد. هر دلیلی که داشت، از هیچ لحاظی اتاق خوبی برای اقامت در بلندمدت نبود.

ولی برای کوتاه‌مدت تا حدودی خوب بود. بنابراین چشمانش را بست و کم‌کم خوابش برد. هروقت می‌تونی بخواب، چون نمی‌دونی دفعه‌ی بعدی کِی می‌خوابی. این قانون قدیمی ارتش بود.