معرفی و دانلود کتاب جاده قتل

معرفی کتاب جاده قتل

کتاب جاده قتل به قلم سایمون سنت جیمز قصه‌ای معمایی است که نفس‌ها را در سینه حبس می‌کند. یک زوج جوان در امتداد جاده‌ای متروک با چندین قتل مواجه می‌شوند که به صورت وحشتناکی رخ داده‌اند. سایمون سنت جیمز، نویسنده‌ی آثار جنایی و کارآگاهی، در این کتاب نیز مثل رمان‌های قبلی‌اش توانسته احساس تعلیق و رازآلود بودن ماجرا را خیلی خوب به خواننده منتلق کند و او را پای کتاب نگه دارد.

درباره‌ی کتاب جاده قتل

سایمون سنت جیمز (Simone St. James) رمانش را در شبی از ماه ژوئیه وسط بزرگراهی خالی شروع می‌کند. او با روایت اول شخص، کاراکترِ ایپریل را وارد قصه‌اش می‌کند که روی صندلی مسافر خوابش برده و با احساس گیجی از خواب بیدار می‌شود. ساعت ماشین دو نیمه‌شب را نشان می‌دهد و شخصیت قصه می‌فهمد جاده‌ای که با همسرش در آن هستند، شبیه به جاده‌ای نیست که پیش‌از به خواب رفتنش در آن بودند. ولی اِدی، شوهر او، خیال او را راحت می‌کند که فقط یک خروجی را اشتباه رفته‌اند و جای هیچ نگرانی نیست.

شخصیت‌های ایپریل و ادی، زوج جوانی هستند که قصد دارند برای ماه عسل به شهری کوچک بروند. ولی مسیر را اشتباه می‌روند و در امتداد جاده‌ای می‌ایستند تا به دختری تنها کمک کنند. این زوج متوجه می‌شوند که دختر زخمی است و کامیونی آن‌ها را تعقیب می‌کند. در ادامه‌ی قصه، دختر در بیمارستانی همان حوالی می‌میرد و بعد از فوت او، توجه پلیس محلی معطوف ایپریل و ادی می‌شود. چندین سال است که در امتداد این جاده قتل‌هایی خوفناک اتفاق می‌افتد و هیچ توضیح هم ندارند. اکنون دو شاهد وجود دارد که بی‌دردسر به تنها مظنون‌های پلیس محلی تبدیل شده‌اند. این دو زوج برای مبرا کردن خودشان و برطرف کردن شک و شبه‌ی پلیس، تاریخ شهر و آن جاده‌ی مخوف را زیرورو می‌کنند. ولی در این راه متوجه می‌شوند که پای چیزی ماوراءالطبیعی در میان است؛ قضیه‌ای ماورایی که نه تنها باعث فروپاشیدن رازورمزهای شهر می‌شود، بلکه می‌تواند این زوج را هم نابود کند.

سایمون سنت جیمز در کتاب جاده‌ی قتل (Murder Road)، فضایی هولناک، تاریک و رازآلود را خلق کرده که در عین‌حال سرگرم‌کننده است و حتی خواننده را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. شروع خوفناک و پایان‌بندی متحیرکننده‌ای که جاده‌ی قتل دارد، باعث شده که این رمان به یکی از بهترین آثار معمایی-هیجان‌انگیز چند سال اخیر تبدیل شود. نویسنده در این کتاب تمام عناصری را که یک قصه‌ی هولناک و اسرارآمیز باید داشته باشد، تزریق کرده؛ عناصری مانند شهری کوچک و رمزورازهایش و اتفاقات شومی که پس از نیمه‌شب روی می‌دهند و درنهایت زوج جوانی که باید بکوشند با یافتن حقیقت جانشان را نجات بدهند، پیش‌از آنکه دیر شود.

انتشارات گویا این کتاب مهیج و نفس‌گیر را با ترجمه‌ی فروزان صاعدی چاپ و منتشر کرده و در اختیار علاقه‌مندان این ژانر قرار داده‌است.

نکوداشت‌های کتاب جاده قتل

• به شدت ترسناک. من به‌سختی از چیزی می‌ترسم ولی کتاب جاده‌ی قتل لرزه بر اندامم انداخت. (مارک ادواردز، نویسنده)
• شهرت سایمون سنت جیمز برای این است که عناصر ژانر هیجان‌انگیز را ماهرانه با ابهامات ماورائی ترکیب می‌کند. حال کتاب جاده‌ی قتل که جدیدترین اثر اوست، هر دوی این موارد را دارد. رمانی سرگرم‌کننده و هولناک با دو شخصیت اصلیِ نابه‌سامان؛ اثری که می‌تواند بهترین رمان سنت جیمز تا به امروز باشد. (The New York Times)
• کتاب جاده‌ی قتل نوعی ترس در خودش دارد که در تک‌تک صفحاتش قابل لمس است و مو به تن خواننده سیخ می‌کند. اثری که از ابتدا تا انتهایش همچنان مهیج می‌ماند. (ایزابل کانیاس، نویسنده‌ی پرفروش USA Today)
• جاده‌ی قتل شاید عناصر ترسناک ماورائی داشته باشد، ولی شخصیت‌های اصلی فراموش‌نشدنی قصه هستند که شما را پای رمان نگه می‌دارند. شخصیت‌هایی دچار فروپاشی که رستگاری را در یک‌دیگر می‌یابند. وقتی این کتاب را دست می‌گیرید، نمی‌توانید لحظه‌ای آن را کنار بگذارید. (آلما کاتسو، نویسند)

کتاب جاده قتل برای چه کسانی مناسب است؟

اگر شما هم از دوست‌داران ژانر ترسناک، مهیج، اسرارآمیز و جنایی هستید، لحظه‌ای از خواندن این کتاب که از بهترین‌های این ژانرهاست، غفلت نکنید.

در بخشی از کتاب جاده قتل می‌خوانیم

من چیزهای بد زیادی در زندگی‌ام دیده بودم ‒ شاید بیشتر از سهم خودم. اما هرگز هیچ‌چیز وحشتناکی را به اندازه‌ی آن دختر، به اندازه‌ی چهره‌ی او، به اندازه‌ی دستان مرده‌اش ندیده بودم. او همچون حفره‌ای تاریک و سرد در تاروپود واقعیت بود؛ حفره‌ای که کسی با مشتی بر زمینه‌ی زندگی ایجاد کرده بود. کلمه‌ای که به ذهنم خطور کرد اهریمنی بود، هر چند هرگز در زندگی‌ام مذهبی نبودم. هرگز تصور نمی‌کردم چیزی می‌توانست چنین مرده و خشمگین باشد و هرگز نمی‌خواستم او را یک‌بار دیگر ببینم و بااین‌حال داشتم او را در آتیکوس لاین تعقیب می‌کردم.

دست ادی دستگیره‌ی دری را که کنارش بود محکم گرفته بود، بند انگشتانش سفید شده بود. در لابه‌لای صدای موتور صدای نفس کشیدنش را می‌شنیدم. فکر می‌کرد چیزهایی می‌دید، و نگران بود که شاید مشکلش برگشته باشد. سعی داشت بفهمد که دختر پشت کامیون یک توهم نبود.

و اگر حالا توهم نبود، دیشب هم توهم نبوده.

از او پرسیدم: «کدوم بدتره؟»، چشمانم هنوز به جاده و کامیون مقابلمان بود. «اینکه واقعی نیست یا اینکه واقعیه؟»

صدایش از هم گسست. «نمی‌دونم.» نفسی کشید و خودش را جمع کرد. «حضور اون اینجا حس می‌شه.»