معرفی و دانلود کتاب توفان سرخ

معرفی کتاب توفان سرخ

کتاب توفان سرخ، خاطرات سرهنگ عراقی عبدالعظیم الشکرچی را در دوران جنگ هشت ساله‌ی تحمیلی روایت می‌کند.

با اینکه کتاب حجم کمی دارد، اما چون نویسنده‌ یکی از افراد ارتش دشمن بوده و فتح خرمشهر را شرح می‌دهد، اثر مهمی به حساب می‌آید. خاطرات عبدالعظیم الشکرچی وقایعی از جنگ تحمیلی بین سال‌های 1360 تا 1361 را در بردارد و او با ذکر حوادث و وقایعی از آزادسازی خرمشهر به دست رزمندگان ایرانی و اظهار ناتوانی صدام در این خصوص، روحیه‌ی نیروهای دو سوی نبردهای اطراف خرمشهر را شرح می‌دهد.

نویسنده در نبردها و عملیات مختلفی شرکت داشته و در این اثر به عملیاتی اشاره دارد که نسبت به کم و کیف و زوایای مختلف آن اطلاع کامل داشته است. در توفان سرخ با این سرهنگ عراقی همراه می‌شوید و او وقایع عملیات رمضان، حمله‌ی عراق به ایران و غافلگیری آن‌ها توسط رزمندگان ایرانی و استفاده‌ی عراق از سلاح‌های شیمیایی را توصیف می‌کند.

او همچنین اعزام تیپ تحت فرماندهی‌اش و رویارویی با عملیات برق‌آسای ایران را هم بیان می‌کند. در پایان به فرار و پناهنده شدنش در ایران می‌پردازد. الشکرچی در این کتاب فتح خرمشهر را معجزه می‌داند و در ادامه‌ی پیرامون اعدام تعدادی از فرماندهان و معاونان آنان به خاطر عقب‌نشینی از خرمشهر، رفتن بین مردم بصره و غارت اموال مردم توسط نظامیان عراقی، مجروحیت و بازجویی خود و انجام عملیات رمضان توسط نیروهای ایرانی، موارد گوناگونی را روایت می‌کند.

غالب خاطرات این فرمانده‌ی عراقی درباره‌ی برنامه‌ریزی و مراحل عملیات‌های مختلف رمضان و مسلم‌بن عقیل (ع) می‌باشد. او در این اثر، استراتژی موفق، تاکتیک دقیق و برنامه‌ریزی مرحله به مرحله‌ی ایرانی‌ها را ستایش می‌کند و روحیه‌ی قوی ایرانی‌ها در سنگرهای نبرد مایه‌ی تعجب او می‌گردد. نویسنده همچنین از روحیه‌ی ضعیف سربازان و فرماندهان عراقی از شکست‌ها و عقب نشینی‌های پی‌ در پی سخن می‌گوید.

در طول هشت سال دوران دفاع مقدس حوادث بسیاری در جبهه‌های غرب و جنوب رخ داد که تنها بخشی از آن‌ها در آثار مربوط به این دوران ثبت و ضبط شده‌اند و برای دسترسی به منابع جامع در این زمینه باید به سراغ زوایای کشف نشده هم رفت تا بلکه بشود اشراف نسبتاً کاملی به اکثر وقایع آن دوران کسب نمود.

کتاب‌هایی که تا به حال در این باره منتشر شده‌اند، اغلب از زوایه نگاه فرماندهان، سربازان، خانواده‌های آن‌ها و مردم عادی هستند و کمتر اتفاق افتاده از زاویه مقابل، یعنی فرماندهان و سربازان دشمن به موقعیت، رشادت و فداکاری‌های رزمندگان ایرانی بپردازند.

در بخشی از کتاب توفان سرخ می‌خوانیم:

یکی از سربازان، پس از اینکه فهمید به سوی منطقه‌ی عملیات حرکت می‌کنیم، شدیداً به گریه افتاد و به من التماس کرد که او را در پشت خط در قسمت عقبه رها کنم. می‌گفت تنها فرزند خانواده است و باید از پدر و مادرش محافظت کند. من متأثر شدم و او را رها کردم؛ اما هنوز چندان فاصله‌ای از هم نگرفته‌ بودیم که ترکشی به او اصابت کرد و جانش را گرفت.

لحظاتی بعد، به سوی تپه‌های مندلی حرکت کردیم. من، چهره‌ی افسرده و محزون سربازان را در نظر داشتم و می‌دانستم که اکنون همگی به نجات خود و چگونگی فرار از مهلکه می‌اندیشند. در همان حالی که آنان را از آیینه‌ی خودرو می‌نگریستم، ناگهان مسئله‌ی عجیبی توجهم را جلب کرد؛ بند کفش‌های سربازان کاملاً باز بود و بعضی از آن‌ها اصلاً بند نداشتند. پس از تحقیق و بررسی متوجه شدم که این کار، برای آمادگی و سرعت فرار در مقابل هجوم رزمندگان است؛ تا همین‌ که ایرانی‌ها حمله کردند، پوتین‌های خود را درآورده، با پای برهنه فرار کنند.

این طرح، از جانب ستوان یکم صاحب دخیل بود که شب قبل از عملیات، در حالیکه فریاد مرگ بر حزب بعث سرمی‌داد، اعدام شد. شب دوم، گزارش‌های متعددی از خطوط مقدم به دستمان رسید که حاکی از درگیر شدن سربازان ما با نیروهای ایرانی بود. به‌ هر حال، نهم مهرماه 1361 بود که عملیات مسلم‌بن عقیل آغاز شد و فریادهای رعب‌آور رزمندگان مهاجم اسلام، که ندای یا ابوالفضل سر داده بودند، قدم‌های ما را متزلزل کرد.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
نداهایی از دوردست
وحشت و خون در محرم