معرفی و دانلود کتاب تلخ اما واقعی: بر اساس سرگذشت بیتا

معرفی کتاب تلخ اما واقعی: بر اساس سرگذشت بیتا

کتاب تلخ اما واقعی: بر اساس سرگذشت بیتا نوشته‌ی مریم سرابی، داستانی از مهاجرت پناهنده‌ای است که به امید رسیدن به دنیایی مطلوب و رویایی، با مشکلات و گرفتاری‌های زیادی مواجه می‌شود.

درباره‌ی کتاب تلخ اما واقعی: بر اساس سرگذشت بیتا:

این کتاب سرگذشت پناهنده‌ای را به تصویر می‌کشد که به امید داشتن زندگی بهتر، تصمیم به مهاجرت می‌گیرد اما کم کم مشکلاتی بر سر راهش به وجود می‌آید. در واقع فرد پناهنده با احساسات دردناکی روبه‌رو می‌شود؛ چیزهایی که قابل لمس و دیدن نیستند و بیشتر درونی و شخصی هستند؛ مانند از دست دادن اعتماد به اطرافیان، هویت شخصی، اعتماد به نفس و حتی احترام به خود و ... .

مهاجرت کردن و پناهنده شدن یکی از پرفشارترین اتفاقات زندگی است. مگر می‌شود انسان از جایی که در آن به دنیا آمده به راحتی و بدون درد، دل بکند؟! بنابراین پناهندگی هیچ وقت منجر به برطرف شدن مشکلات فردی، روانی و اجتماعی نخواهد شد، بلکه اگر بدون برنامه باشد مشکلات بدتری را نیز به وجود می‌آورد.

کتاب تلخ اما واقعی: بر اساس سرگذشت بیتا برای چه کسانی مناسب است؟

خواندن این کتاب به افرادی که علاقه‌مند به ادبیات و خواندن داستان‌های واقعی هستند، توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب تلخ اما واقعی: بر اساس سرگذشت بیتا می‌خوانیم:

هنوز مست جاذبه‌های شهر و فروشگاه‌های رنگارنگ و معماری مساجد و دیگر منظره‌های ترکیه بودم، ناگهان به خودم آمدم و مشغول جمع آوری آخرین وسایل کوله پشتی و چک کردن آن‌ها شدم.

حس قشنگی بود، به ما گفته بودند با قایق ماهیگیری مطمئن و با خیال آسوده خواهید رفت.

تقریبا خیالم راحت بود، جای نگرانی نبود، میگفتم خب اینم آرزویی که همیشه داشتی...

قبلا برنامه‌هایی از ماجراجویی آدما که اغلب واقعی هم بودند میدیدم، اکنون برای خودمان اتفاق می‌افتاد و از همین هم هیجان زده بودم.

تا الان چنین تجربه‌ای نداشتیم، چون همسرم به شدت محتاط و برنامه ریز بود. او همه‌ی جوانب را زیر نظر داشت گاهی باعث عصبانیت من می‌شد که چرا بیش از حد وسواس به خرج می‌دهد.

حالا سفری در پیش بود که کاملا با گذشته فرق داشت، با پوزخندی حاکی از آرامش گفتم:

راستی یادته فیلمی از قاچاق انسان در کشور مکزیک چطور بی خوابمان کرده بود، و حقیقتا هم تا مدتها با به یاد آوردن صحنه‌های فیلم مخصوصا لحظه‌ای که تریلی بزرگی در بیابان توقف کرد و یکی یکی پیاده شان می‌کردند، و در میانشان دختر بچه‌ای بود که باید ژست می‌گرفت تا عکسش را برای خریداران بفرستند... بماند که چقدر تا آخر فیلم نگران و مضطرب بودیم‌.

همسرم گفت:

خب اون فیلم بود تمام شد و رفت هرچند معلوم نیست چی قراره به سرمان بیاد. وخنده‌ای کرد که زیاد دلخوش نباش میخواست منو بترسونه.