معرفی و دانلود کتاب بین دیوانه و رودخانه

معرفی کتاب بین دیوانه و رودخانه

کتاب بین دیوانه و رودخانه نوشته‌ی استیفن ادلی گرجیس، که موفق به کسب جایزه‌ی پولیتزر سال 2015 شده، نمایشنامه‌ای آمریکایی با درون‌مایه‌ی طنز اجتماعی است.

نمایشنامه‌ی بین دیوانه و رودخانه (Between Riverside and Crazy)، با موضوعی گرم و تپنده داستان یک پلیس بازنشسته را روایت می‌کند که با اتهامات زیادی روبرست و قصد دارند او را از خانه‌اش بیرون کنند. ماجرا طنز تلخی است که در آن حتی زندگی و مرگ هم زیر سؤال می‌رود. این نمایش از آن کمدی‌های خاص آشپزخانه‌ای است که حرف‌های مهمی درباره‌ی زندگی قشر متوسط جامعه، مسائل خاص تبعیض نژادی و حتی درونیات و خلقیات انسانی بازگو می‌کند.

استیفن ادلی گرجیس (Stephen Adly Guirgis)، نمایشنامه‌نویس، کارگردان و فیلمنامه‌نویس آمریکایی، با قلم تیز خود با این نمایشنامه‌ی جذاب و مفرح در عین حال غیر منتظره و تند و تیز، تا عمق وجود پیچیده‌ی انسان‌ها نفوذ کرده و موفق به دریافت جایزه‌ی پولیتزر بخش نمایشنامه شده است.

در بخشی از کتاب بین دیوانه و رودخانه می‌خوانیم:

پاپس: آهای، رو حساب من با هم سرشاخ نشید. ببین، دیو، بیا مرد و مردونه بگو که امشب واسه چی اومدی و من هم برات همۀ خاگینه‌ها و قهوه رو بسته‌بندی می‌کنم می‌دم دستت تا خونه باهاش حال کنی، هان؟
آدری:‌ ای خدا! ما اومدیم که کمکت کنیم. من اومدم کمکت کنم، من هیچ‌وقت...
پاپس: خیلی خب، اشکال نداره. آدری، بذار شوهرت هرچی دلش می‌خواد بگه.
کارو: لازمه بگم حالا؟ باشه. والتر، تو باید این پرونده رو ببندی و با ادارۀ پلیس مصالحه کنی. امسال انتخاباته. دفتر شهردار هم خودش تا زانو توی ماجرای کشته‌شدن اون یارو ویلیامز گیر کرده.
پاپس: آره، ماجراش رو خوندم. انگار ادارۀ پلیس هنوز نتونسته عادت شلیک کردن به سیاه‌پوست‌های بی‌گناه رو ترک کنه.
کارو: ببین، می‌گیرم چی می‌گی، والتر. فکر نکنی نمی‌فهمم، ولی می‌گم که آخه خدایی‌اش بعد این‌همه وقت... چند وقته؟... هشت سال، آخه به چی چسبیدی شما؟ هشت سال! بعدش‌ هم، والتر، می‌گم که آخه وکیل‌های شما با این عبارت «مضروب ساختن با سلاح گرم» چه چرتی می‌بافند واسه خودشون همه‌ش؟
پاپس: وکلای من طبق دستورات من عمل می‌کنند.
کارو: شما آدم باشخصیتی هستی، قبول. هشت سال پیش هم هر روز تو روزنامه‌ها عکست رو می‌زدند و همه درباره‌ات حرف می‌زدند و نارضایتی و عدالت‌خواهی و... دیگه همون‌ موقع باید نون رو می‌چسبوندی و هرچی می‌خواستی از این حروم‌ لقمه‌ها می‌گرفتی، ولی حالا چی؟ راستش اینه که دیگه غیر خودت و شاید این مجله‌های خانوادگی الکی... که دیگه اصلا کدوم خری اون‌ها رو می‌خونه این روزها؟ اصلا ببین، یه لطفی بکن، به خودت، بعد این قرار فقدان مدارک کافی رو امضا کن. یه چکی از این‌ها بگیر، حالا یک‌ کم کمتر از اونی که تو کله‌ته، بعد خوش و خرم باهاش زندگی کن جای اینکه...